გოდება იერემიასი

თავი მეხუთე

1. გაიხსენე, უფალო, რაც დაგვემართა; მოგვხედე და დაინახე ჩვენი შეგინება.

2. ჩვენი სამკვიდრო უცხომ დაიმკვიდრა, ჩვენი სახლები - გადამთიელმა.

3. ობლები გავხდით: მამა არა გვყავს, დაქვრივდნენ ჩვენი დედები;

4. ჩვენსავე წყალს ვერცხლის ფასად ვსვამთ, შეშას ვყიდულობთ;

5. კისრით მიგვათრევენ, ქანცი გაგვიწყდა, არა გვაქვს მოსვენება;

6. ეგვიპტეს ვუშვერთ ხელს, აშურს, რომ გავძღეთ პურით;

7. ჩვენმა მამებმა შესცოდეს და აღარ არიან, ჩვენ კი მათ სასჯელს ვიხდით;

8. მონები ხელმწიფობენ ჩვენზე, არა ჩანს მხსნელი მათი ხელიდან;

9. სიცოცხლის ფასად ვშოულობთ პურს, უდაბნოში მახვილის შიშით;

10. თონესავით გვიხურს კანი, შიმშილის ხვატისგან.

11. ქალებს ნამუსს ხდიან სიონში, ქალწულებს - იუდას ქალაქებში;

12. ხელებით ჰკიდებენ მთავრებს, შეურაცხყოფენ მოხუცებულთ;

13. მოყმენი დოლაბებს ეზიდებიან, ბიჭები ფორხილებენ შეშის ტვირთის ქვეშ;

14. მოხუცებულნი კარიბჭესთან აღარ სხდებიან, მოყმენი აღარ მღერიან;

15. შემწყდარია ჩვენი გულის სიხარული, გლოვად გადაიქცა ჩვენი ფერხულები;

16. თავზეით გვირგვინი მოგვეხადა; ვაი ჩვვნ, რადგან შევცოდეთ!

17. ამიტომ შეღონებული გვაქვს გული, ამიტომაც დაგვიბნელდა თვალისჩინი;

18. გაუკაცრიელდა სიონის მთა და ტურები დარბიან იქ;

19. შენ კი საუკუნოდ მყოფობ, უფალო, შენი ტახტი ჰგიეს უკუნითი უკუნისამდე!

20. სამუდამოდ რისთვის დაგვივიწყე, ასე ხანგრძლივად რისთვის მიგვატოვე?

21. შენკენ მოგვაქციე, უფალო, და მოვიქცევით; განგვიახლე დღეები, როგორც ძველად იყო!

22. ნუთუ საბოლოოდ შეგვიძულე და უსაზომოდ გაჯავრდი ჩვენზე?