ევედრებიან თავისა და კბილის ტკივილის დროს,
თვალის სნეულების განსაკურნებლად,
ასევე მომაკვდავ ყრმათათვის და მართლამდიდებლობიდან განდგმომილთათვის, ღვთივსათნო
ქორწინებისათვის
და მათთვის, ვისაც ლოთობის ცოდვისკენ აქვს მიდრეკილება
გადმოცემის მიხედვით ხატი „წარწყმედულთა მომპოვნებელი“ IV ს-ში მცირე აზიის ქალაქ ადანში განდიდდა, მან სულიერი დაღუპვისაგან იხსნა ბერი თეოფილე, რომელმაც მის წინაშე შეინანა თავისი ცოდვები და შემდეგ დიდ სულიერ სიმაღლეს მიაღწია და წმიდათა დასში შეირაცხა. ამ ხატის წინაშე ლოცვის საშინელი სიღატაკისგან გათავისუფლდა ქვრივი ქალი და მისი შვილების ცხოვრებაც კეთილად წარიმართა.
მოხედენ, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, განსაცდელთა შინა მყოფთა ამათ და ნუ ცოდუათაებრ ჩუენთა დამსჯი ჩუენ, არამედ კაცთმოყუარებითა და მოწყალებითა შენითა ჯოჯოხეთისაგან და ყოველთა ჭირთა და სნეულებათაგან განმათავისუფლენ და მაცხოვნენ ჩუენ.
ჰოი, ყოვლადწმიდაო და უფროსადკურთხეულო ქალწულო, დედუფალო ღვთისმშობელო, ცოდუილთა ხელისაღმპყრობელო და წარწყმედულთა ყოველთა მომპოვნებელო მოწყალითა თუალითა შენითა გარდამოიხილე ჩუენ ზედა, რომელნი წმიდასა ხატსა შენსა შევრდომილ ვართ და მოწყალედ გევედრებით შენ. აღვადგინენ სიღრმეთაგან ცოდუათა და განანათლენ ვნებათაგან დაბნელებულნი გონებანი ჩუენნი და განჰკურნენ წყლულებანი სულთა და ხორცთა ჩუენთანი. არა არს ჩუენდა მწე, არა არს ჩუენდა სასო, თვინიერ შენსა, დედუფალო, რომელმან იტვირთენ ყოველნი უძლურებანი და ცოდუანი ჩუენნი, ამისთვისცა მოვილტვით შენდა და გიგალობთ შენ: ნუ დაგვიტევებ ჟამსაცა ამას, არამედ ჩუენ თანა ეგე მარადის და სიმრავლითა გამოუთქმელისა მოწყალებისა შენისათა მიხსნენ და შემიწყალენ განსაცდელსა შინა მყოფნი ესე. განგვაძლიერენ ჩუენ, რაჲთა განვერნეთ ცოდუილსა ცხოვრებასა ამას და განმათავისუფლენ ყოველთა მწუხარებათაგან, განსაცდელთა და სნეულებათა. გვიხსნენ ჩუენ მოულოდნელისა სიკუდილისა, ჯოჯოხეთისა და სამარადისოჲსა ტანჯუისაგან, ჰოი, დედუფალო ჩუენო, მტკიცეო ნავთსაყუდელო ყოველთა შენდა მოლტოლვილთაო და ცოდუათა შინა ღელვა _ გუემულთაო, მომმადლენ ჩუენ, ვითარცა სახიერმან და ყოვლადუხრწნელმან ქალწულმან, ქრისტიანობითნი აღსასრულნი ცხოვრებისა ჩუენისანი, მშვიდობითნი და ურცხუენელნი და შენითა შუამდგომლობითა ღირს მყვნენ, რაჲთა დავემკვიდრნეთ სავანესა მას შინა ზეცათაჲსა, სადა მედღესასწაულეთა ხმაჲ დაუცხრომელად ადიდებს ყოვლადწმიდასა სამებასა, მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მეოხო მხურვალეო, დედაო გულმოწყალისა უფლისაო, შენდა მოვილტვით ჩუენ, უბადრუკნი ესე და ყოველთა კაცთა უმეტესად მცოდველნი. შეისმინე ხმაჲ ვედრებისა ჩემისა და მოთქმა ჩემი და სულთქმაჲ ისმინე. რამეთუ უსჯულოებაჲ ჩემი აღემატა თავსა ჩემსა და მე, ვითარცა ნავი მორევსა, დანთქმულ ვარ ცოდუათა ჩემთა შინა. არამედ შენ, ყოვლადსახიერო და გულმოწყალეო დედუფალო, ნუ უგულებელსმყოფ მე უსასოსა ამას და ცოდუათა შინა მომკუდარსა: შემიწყალე მე სინანულისა მიერ ჩემისა ბოროტთა საქმეთა ჩემთათვის და სიმართლისა გზასა ზედა მოაქციე შეცდომილი და უბადრუკი სული ჩემი. დედუფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, შენ ზედა დავსდებ ყოველსა სასოებასა ჩემსა. ღმრთისა დედაო, შენ დამიცევ და დამიმარხე მე საფარველითა შენითა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.