ფსალმუნნი

ფსალმუნი 125 (126)

1. გალობა აღსავალთა. როცა დააბრუნებს უფალი ტყვეს სიონისას, თავი სიზმარში გვეგონება.

2. მაშინ აივსება სიცილით პირი ჩვენი და ენა ჩვენი - გალობით. მაშინ იტყვიან ხალხებს შორის: დიადი საქმე მოიმოქმედა უფალმა მათთან.

3. დიადი საქმე მოიმოქმედა უფალმა ჩვენთან. გავმხიარულდით.

4. დააბრუნე, უფალო, ჩვენი ტყვეები, ვით ნაკადები ურწყავ ადგილზე.

5. ცრემლით მთესველნი სიმღერით მოიმკიან.

6. მიდის და ტირის მთესველი თესლისა, მოდის და სიმღერით მოაქვს ძნები თავისი.