ფსალმუნნი

ფსალმუნი 48 (49)

1. გუნდის ლობტარს, კორახის ძეთა ფსალმუნი.

2. ისმინეთ ესე, ხალხო ყოველო, ყური მოაპყარით ქვეყნიერების ყველა მცხოვრებო,

3. უბრალოებმაც, დიდგვაროვნებმაც, მდიდარმა და ღარიბმა ერთად.

4. ჩემი პირი წარმოთქვამს სიბრძნეს და ჩემი გულის ფიქრი გონიერებას.

5. ყურს მივუგდებ იგავს, ქნარზე ამოვხსნი ჩემს გამოცანას,

6. რად შემეშინდება უბედურების ჟამს, ჩემი გზების ცოდვა გარს შემომეხვევა?

7. თავიანთი ძალით და უხვი სიმდიდრით დაიმედებულნი იტრაბახებენ.

8. ძმა დახსნით ვერ დაიხსნის კაცს, ვერ მისცემს ღმერთს მის გამოსასყიდს.

9. ძვირია მათი სულის გამოხსნა და არ ეგების უკუნისამდე.

10. რომ ცოცხლად დარჩეს სამარადისოდ და არ იხილოს საფლავი.

11. რადგანაც ხედავს: ბრძენნი იხოცებიან, ბრიყვისა და სულელის მსგავსად იღუპებიან და თავიანთ დოვლათს სხვას უტოვებენ.

12. გულში ფიქრობენ, რომ მათი სახლები მუდმივია და მათი საცხოვრებლები - თაობიდან თაობამდე; თავიანთ სახელებს უწოდებენ მამულებს.

13. ადამიანი პატივისცემაში ვერ დარჩება; მიმსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.

14. ეს მათი გზა მათი უგუნურობაა, თუმცა შემდგომნი მათნი იწონებენ.

15. ცხვრებივით ჩაყრიან ჯოჯოხეთში; სიკვდილი მწყემსავს მათ, დილით კი წმიდანები გაბატონდებიან მათზე; და სიმაგრე მათი დაიშრიტება, საფლავია მათი სადგომი;

16. ხოლო ღმერთი დაიხსნის ჩემს სულს ჯოჯოხეთისაგან, როცა ამომიყვანს. სელა.

17. არ შეგეშინდეს, თუ გამდიდრდეს კაცი, თუ გამრავლდეს მისი სახლის დიდება.

18. რადგან, როცა მოკვდება, ვერაფერს წაიღებს, თან არ ჩაჰყვება მისი დიდება.

19. თუმცა თავიანთ სულს სიცოცხლეშივე აკურთხებენ და გადიდებენ შენ იმისათვის, რომ კეთილს იზამ.

20. მივა მამების თაობასთან, რომელნიც ვერასოდეს ვერ იხილავენ სინათლეს.

21. ადამიანი, რომელიც პატივისცემაშია და არ გაეგება, დამსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.