ძველი აღთქმა

ფსალმუნნი

ფსალმუნი 93 (94)

1. ღმერთო შურისგებისა, უფალო! ღმერთო შურისგებისა, გამოჩნდი.

2. ამაღლდი, მსაჯულო ქვეყნიერებისა, მიუზღე საზღაური ამპარტავნებს.

3. ვიდრემდე მოილხენენ, ბოროტნი, უფალო, ვიდრემდე მოილხენენ ბოროტნი?

4. ვიდრემდე წარმოთქვამენ, ლაპარაკობენ, ტრაბახობენ, ყვებიან სიმრუდის მოქმედნი.

5. შენს ხალხს, უფალო, ჩაგრავენ და შენს სამემკვიდროს ტანჯავენ.

6. ქვრივსა და ხიზანს ხოცავენ და ობლებს ღუპავენ.

7. ამბობენ: ვერ იხილავს უფალი და ვერ გაიგებს ღმერთი იაკობისა.

8. გონს მოდით, უგუნურნო ერისანო; უმეცარნო, როდის დაჭკვიანდებით?

9. დამნერგავი ყურისა განა ვერ მოისმენს? თუ თვალის შემქმნელი ვერ დაინახავს?

10. ხალხთა განმრიგე განა ვერ ამხილებს - ის, ვინც ასწავლის ადამიანს ჭკუას?

11. უფალმა იცის ზრახვანი კაცისა, რადგან ამაოა ისინი.

12. ნეტარია კაცი, რომელსაც დასჯი, უფალო, და შენს რჯულს ასწავლი.

13. რათა დაასვენო ავი დღეებისგან, ვიდრე ბოროტს ორმო გაეთხრებოდეს.

14. რადგან არ მოიშორებს უფალი თავის ხალხს და თავის სამემკვიდრეოს არ მიატოვებს.

15. რადგან სიმართლესთან დაბრუნდება სამართალი და მის შემდეგ ყველა გულმართალი.

16. ვინ აღუდგება ჩემს გამო ბოროტებას? ვინ ამომიდგება სიმრუდის მოქმედთა წინააღმდეგ?

17. უფალი რომ არ ყოფილიყო ჩემი შემწე, ლამის დასახლდა ჩემი სული მდუმარებაში.

18. თუ ვთქვი: მომიცურდა ფეხი, შენი წყალობა, უფალო, გამამაგრებს.

19. როცა ფიქრები მომიმრავლდება გულში, შენი ნუგეში აამებს ჩემს სულს.

20. ნუთუ გაგიტოლდება ტახტი უკუღმართთა, უსამართლობას რომ სჩადიან შენი კანონის საწინააღმდეგოდ?

21. გაილაშქრებენ წმიდანის სულზე და წმიდა სისხლს ბრალში გახვევენ.

22. იყო უფალი ჩემი თავშესაფარი და ღმერთი ჩემი - ბურჯი ჩემი ციხე-სიმაგრისა.

23. მიაგებს მათ თავიანთ უსამართლობას და თავიანთი სიავით მოსპობს მათ, მოსპობს მათ უფალი, ღმერთი ჩვენი.