იობი

თავი მეექვსე

1. მიუგო იობმა და უთხრა:

2. რომ აწონილიყო ჩემი წუხილი და ჩემი ტანჯვა ერთბაშად დადებულიყო სასწორზე,

3. ახლა ზღვის ქვიშაზე უფრო მძიმე იქნებოდა; ამიტომაც სიმწრით არის სავსე ჩემი სიტყვები.

4. რადგან ჩარჭობილი მაქვს ყოვლადძლიერის ისრები და შხამს წოვს ჩემი სული. ღვთის საშინელებებმა შემომიტიეს.

5. ყროყინებს გარეული ვირი საბალახოზე? თუ ბღავის ხარი თავის თივის წინ?

6. თუ ჭამენ უგემურს, უმარილოს? თუ არის რაიმე გემო კვერცხის ცილაში?

7. გული არ მიმდის, ისეთი საძაგელია ჩემი პური.

8. ნეტავ ახდებოდეს ჩემი ნატვრა და გამიმართლებდეს იმედს ღმერთი!

9. ნეტავ ინებებდეს ღმერთი და დამლეწავდეს, აუშვებდეს ხელს და გამკვეთავდეს!

10. იქნებოდა კიდევ ნუგეში და უწყალო სატანჯველში ვინეტარებდი, რადგან არ უარმიყვია წმიდის სიტყვები.

11. რა არის ჩემი ძალა, რომ დავენდო? რა არის ჩემი ბოლო, რომ დავითმინო?

12. განა ქვის ძალაა ჩემი ძალა, განა სპილენძია ჩემი ხორცი?

13. აღარ არის იმედი ჩემში, წარკვეთილი მაქვს გადარჩენის სასო.

14. გაწამებულს მეგობრისგან აქვს წყალობა, თუნდაც დაივიწყოს ყოვლადძლიერის შიში.

15. ჩემი მოძმენი მუხანათობენ ხევებივით, ხევების ღვარივით მიედინებიან.

16. ყინულისგან ჩაშავებულნი, მათ ქვეშ თოვლი იმალება.

17. გადნებიან და გაქრებიან; დააცხუნებს და ადგილზევე აორთქლდებიან,

18. იცვლიან კალაპოტებს, გადიან უდაბნოში და იკარგებიან,

19. თემას გზებს გაჰყურებენ, შებას სავალნი ელოდება მათ;

20. შერცხვებიან, იმედი რომ ჰქონდათ, მივლენ იქ და გაფითრდებიან.

21. რადგან ახლა არარაობა ხართ, იხილეთ საშინელება და შეძრწუნდით,

22. ხომ გითხარით, მომიტანეთ-მეთქი, თქვენი დოვლათიდან გაიღეთ-მეთქი ჩემი გულისთვის,

23. დამიხსენით მტრის ხელიდან და მძლავრთა ხელიდან გამომისყიდეთ,

24. მასწავლეთ და დავდუმდები, გამაგებინეთ ჩემი ბრალი-მეთქი.

25. როგორ ჭრის მართალი სიტყვა! მაგრამ რა ძალა აქვს თქვენს საყვედურებს?

26. როგორ შეთხზავთ სასაყვედურო სიტყვებს! ქარს მიაქვს სასოწარკვეთილის ნათქვამი.

27. ობოლზეც კი წილსა ყრით და ძირს უთხრით თქვენს მეგობარს.

28. ახლა კი მომხედეთ მე, თუ ვიცრუო თქვენს წინაშე.

29. მობრუნდით, არ იქნება ტყუილი! ჰო, მობრუნდით, ჩემი სიმართლეა აქ!

30. აბა თუ არის ჩემს ენაზე ტყუილი? თუ ვერ ხვდება ჩემი სასა ბოროტებას?