1 |
ამიტომ, რაკი მეტის მოთმენა ვეღარ შევძელით, გადავწყვიტეთ მარტო დავრჩენილიყავით
ათენში, |
1 |
ვინაჲცა ვერღარა დავთმეთ, ჯერ-ვიჩინეთ ათინას შინა დაშთომაჲ მარტოთა |
2 |
და გამოვგზავნეთ ტიმოთე, ჩვენი ძმა და ღვთის მსახური.
ჩვენივე თანამოსაქმე ქრისტეს სახარების ქადაგებაში, რათა განგვემტკიცებინეთ
და ნუგეში გვეცა თქვენი რწმენისთვის; |
2 |
და მივავლინეთ ტიმოთე, ძმაჲ ჩუენი და მსახური ღმრთისაჲ და
თანა-შემწე ჩუენი სახარებასა მას ქრისტესსა, რაჲთა დაგამტკიცნეს თქუენ და
ნუგეშინის-გცეს თქუენ სარწმუნოებისა მაგის თქუენისათჳს, |
3 |
რათა არავინ შემდრკალიყო ამ გასაჭირში, ვინაიდან, როგორც
თვითონვე იცით, სწორედ ამისთვის ვდგავართ. |
3 |
რაჲთა არას იურვიოდით ჭირთა ამათ შინა, რამეთუ თქუენ თჳთ
უწყით, ვითარმედ ვდგათ-ვე ამისთჳს. |
4 |
რადგან ჯერ კიდევ თქვენთან ყოფნისას წინასწარ
გეუბნებოდით, რომ დიდი გასაჭირი გველოდა, და ეს, როგორც მოგეხსენებათ,
კიდევაც ახდა. |
4 |
და ვიდრე-იგი თქუენ თანა ვიყვენით, წინაწარ გითხრობდით
თქუენ, ვითარმედ ჭირთა შესლვად ვართ, ვითარცა-ესე იქმნაცა და იხილეთ. |
5 |
ამიტომ მეც ვეღარ მოვითმინე და გამოვგზავნე ტიმოთე, რათა
შეგვეტყო თქვენი ამბავი, ხომ არ გაცდუნათ მაცდურმა და ხომ არ გაცუდდა ჩვენი
შრომა. |
5 |
ამისთჳს მეცა ვერღარა დავთმე და მივავლინე ტიმოთე, რაჲთა
ვცნა თქუენი ეგე სარწმუნოებაჲ, ნუუკუე განგცადნა თქუენ განმცდელმან მან, და
ცუდად იყოს შრომაჲ იგი ჩუენი. |
6 |
მაგრამ უკან მობრუნებულმა ტიმოთემ გვახარა თქვენი რწმენა
და სიყვარული, რადგანაც თურმე ყოველთვის კეთილად გვიხსენებთ და ჩვენი ნახვა
გწადიათ, ისევე, როგორც ჩვენ - თქვენი; |
6 |
ხოლო აწღა მოვიდა ტიმოთე თქუენით და მახარა ჩუენ
სარწმუნოებაჲ და სიყუარული თქუენი, და რამეთუ გაქუს ჴსენებაჲ ჩუენი კეთილი
მარადის და გსურის ხილვად ჩუენდა, ვითარცა-ესე ჩუენ თქუენდა. |
7 |
ასე რომ, ძმანო, მთელი ჩვენი გაჭირვებისა და უბედურების
მიუხედავად, ნუგეშცემულნი ვიქენით თქვენი რწმენით. |
7 |
ამისთჳს ნუგეშინის-ცემულ ვიქმნენით, ძმანო, თქუენ ზედა
ყოველთა მათგან ურვათა და ჭირთა ჩუენთა თქუენითა მაგით სარწმუნოებითა, |
8 |
რადგან აწ ვცოცხლობთ, რაკიღა მტკიცედ დგახართ უფალში. |
8 |
რამეთუ აწ ვცხონდით, უკეთუ თქუენ მტკიცედ სდგეთ უფლისა
მიერ. |
9 |
რა მადლი შეგვიძლია შევწიროთ ღვერთს თქვენი გულისთვის, იმ
სიხარულის სანაცვლოდ, რომლითაც ვხარობთ ჩვენი ღმერთის წინაშე თქვენი
მეოხებით? |
9 |
რამეთუ რომელსა-მე მადლობასა შემძლებელ ვართ მიცემად ღმრთისა თქუენთჳს ყოველისა
მისთჳს სიხარულისა, რომლითა გჳხარის თქუენთჳს წინაშე ღმრთისა ჩუენისა. |
10 |
დღედაღამ გულმხურვალედ ვლოცულობთ, რათა პირისპირ გიხილოთ და შევავსოთ თქვენი
რწმენის ნაკლულება. |
10 |
ღამე და დღე უფროჲს და უმეტეს ვევედრებით ხილვად პირისა თქუენისა და განმტკიცებად
დაკლებული იგი სარწმუნოებისა თქუენისაჲ. |
11 |
თვით ჩვენმა მამა ღმერთმა და უფალმა ჩვენმა იესომ წარმართონ ჩვენი გზა თქვენსკენ. |
11 |
ხოლო თავადმან ღმერთმან და მამამან ჩუენმა და უფალმან ჩუენმან იესუ ქრისტემან
წარჰმართენ გზაჲ ჩუენი თქუენდა მიმართ. |
12 |
თქვენ კი უფალმა აგავსოთ სიყვარულით ერთურთისა და ყველას მიმართ, როგორც ჩვენა ვართ
თქვენი სიყვარულით სავსენი, |
12 |
ხოლო თქუენ უფალმან გარდაგრიენ და გარდაგმატენ სიყურულითა ურთიერთარს და ყოველთა
მიმართ, ვითარცა-ესე ჩუენ თქუენდა მიმართ, |
13 |
რათა სიწმიდითა და უბიწოებით განვამტკიცოთ თქვენი გულები ჩვენი ღმერთისა და მამის
წინაშე, როდესაც მოვა უფალი ჩვენი იესო ქრისტე თავის ყველა წმიდასთან ერთად. ამინ. |
13 |
განმტკიცებად გულთა თქუენთა სიწმიდით და უბიწოდ წინაშე ღმრთისა და მამისა ჩუენისა
მოსლვასა მას უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა ყოველთა თანა წმიდათა მისთა. |