1 |
ვიხილე ზეცით ჩამომავალი სხვა ანგელოზი ძლიერი, რომელსაც ემოსა ღრუბელი; თავს
ცისარტყელა ედგა და მისი სახე იყო როგორც მზე, ფეხები კი - როგორც ცეცხლის სვეტნი.
|
1 |
და ვიხილე ანგელოზი ძლიერი, გარდამომავალი ზეცით, და ემოსა ღრუბელი; და ირისე,
რომელ არს მშჳლდი ცისაჲ ბერძლებრ, იყო თავსა ზედა მისსა; და პირი მისი, ვითარცა
მზე; და ფერჴნი მისნი, ვითარცა სუეტნი ცეცხლისანი. |
2 |
ხელთ ეპყრა გადაშლილი წიგნი: მარჯვენა ფეხი ზღვას
დააბჯინა, ხოლო მარცხენა - მიწას, |
2 |
და აქუნდა ჴელთა მისთა წიგნი განღებული. და დადვა ფერჴი
მისი მარჯუენე ზღუასა ზედა და მარცხენე - ქუეყანასა ზედა. |
3 |
და წარმოსთქვა მგრგვინავი ხმით, როგორც ბუხუნებს ლომი; და
როცა დაიგრგვინა, შვიდმა ქუხილმა გაიღო თავისი ხმა. |
3 |
და ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა, ვითარცა ლომი რაჲ ყჳრინ. და
რაჟამს ჴმა-ყო, თქუნეს შჳდთა ქუხილთა ჴმანი მათნი. |
4 |
და როცა შვიდმა ქუხილმა გაიღო თავისი ხმა, მე დავაპირე
წერა, მაგრამ ჩამესმა ხმა ზეცით, რომელმაც მითხრა: დაბეჭდე, რაც თქვა
შვიდმა ქუხილმა, და ნუ დაწერ. |
4 |
და რაჟამს თქუეს შჳდთა მათ ქუხილთა, მეგულებოდა წერად. და
მესმა ჴმაჲ ზეცით, რომელი მეტყოდა: დაჰბეჭდე, რაჲ-ეგე თქუეს შჳდთა მათ
ქუხილთა, და ნუ დასწერ. |
5 |
ხოლო ანგელოზმა, რომელიც ვიხილე ზღვასა და ხმელზე მდგარი,
თავისი ხელი აღაპყრო ზეცად, |
5 |
და ანგელოზმან მან, რომელი-იგი ვიხილე ქუეყანასა ზედა და
ზღუასა ზედა მდგომარე, აღიღო ჴელი თჳსი მარჯუენე ზეცად |
6 |
და დაიფიცა ცოცხალი უკუნითი უკუნისამდე, რომელმაც შექმნა
ცა და ყოველივე ციური, მიწა და ყოველივე მიწიერი, ზღვა და ყოველივე
ზღვიური, რომ უკვე აღარ იქნება დრო. |
6 |
და ფუცა მისა, რომელი-იგი ცხოველ არს უკუნითი უკუნისამდე,
რომელმან დაჰბადა ცაჲ და რაჲ არს მას შინა, და ქუეყანაჲ და რაჲ არს მას
შინა, და ზღუაჲ და რაჲ არს მას შინა, ვითარმედ: ჟამი არღა იყოს. |
7 |
არამედ იმ დღეებში, როცა ხმას გაიღებს მეშვიდე ანგელოზი,
როცა ის ჩაბერავს საყვირს, აღსრულდება ღმრთის საიდუმლო, რომელიც მან ახარა
მონებს თვისას - წინასწარმეტყველთ. |
7 |
არამედ დღეთა მათ ჴმისა მეშჳდისა ანგელოზისა, რომელსა
ეგულების დაცემად საყჳრისა, და აღესრულა საიდუმლოჲ ღმრთისაჲ, ვითარცა ახარა
მონათა თჳსითა წინაჲსწარმეტყუელთა. |
|
|
8 |
და ჴმაჲ იგი, რომელი მესმა პირველ, კუალად მეტყოდა მე,
ვითარმედ: წარვედ და აღიღე წიგნი იგი განღებული ჴელთა შინა ანგელოზისა მის,
მდგომარისა ზღუასა ზედა და ჴმელსა. |
|
|
9 |
და წარვედ ანგელოზისა მის და ვარქუ მას მოცემად ჩემდა წიგნი იგი. და მრქუა მე,
ვითარმედ: აღიღე და შეჭამე წიგნი ესე, და დაამწაროს მუცელი შენი, არამედ პირსა
შენსა ტკბილ იყოს ვითარცა თაფლი. |
8 |
ავიღე წიგნი ანგელოზის ხელიდან და შევჭამე იგი, და
თაფლივით მეტკბილა პირში, მაგრამ, როდესაც შევჭამე, გაამწარა ჩემი მუცელი. |
10 |
და აღვიღე წიგნი იგი ჴელთაგან ანგელოზისათა და შევჭამე. და იყო პირსა შინა ჩემსა
ტკბილ ვითარცა თაფლი. და რაჟამს შევჭამე იგი, დაამწარა მუცელი ჩემი. |
9 |
ხოლო მან მითხრა: კვლავინდებურად გმართებს
წინასწარმეტყველება ხალხთა და ერთა, ენათა და მეფეთათვის. |
11 |
და მრქუა მე: ჯერ-არს შენდა კუალად წინაწარმეტყუელებაჲ ერთა ზედა და წარმართთა და
ენათა და მეფეთა ქუეყანისათა. |