| 1 |
გალობა. ფსალმუნი დავითისა.
|
1 |
გალობაჲ, ფსალმუნი დავითისი
|
| 2 |
მზად არის ჩემი გული, ღმერთო, გაქებ და გიგალობებ ჩემი
ღირსებით. |
2 |
განმზადებულ არს გული ჩემი, ღმერთო, განმზადებულ არს გული ჩემი; გაქებდე და
გიგალობდე დიდებითა ჩემითა. |
| 3 |
გამომაღვიძე, ჩანგო და ქნარო, გამოვაღვიძებ ცისკარს. |
3 |
განიღჳძე, დიდებაო ჩემო, განიღჳძე ფსალმუნითა და ებნითა;
მე განვიღჳძო განთიად. |
| 4 |
გადიდებ შენ, უფალო, ხალხებს შორის და გიგალობებ ერებს
შორის. |
4 |
აღგიარო შენ ერსა შორის, უფალო, და გიგალობდე შენ
თესლებსა შორის, |
| 5 |
რადგან ზეცაზე დიდია წყალობა შენი და ღრუბლებამდეა
ჭეშმარიტება შენი. |
5 |
რამეთუ დიდ არს ზეშთა ცათა წყალობაჲ შენი და ღრუბელთამდე
არს ჭეშმარიტებაჲ შენი. |
| 6 |
ამაღლდი ცათა ზემოთ, ღმერთო, და მთელ ქვეყნიერებას
გასწვდეს დიდება შენი. |
6 |
ამაღლდი ცათა შინა, ღმერთო, და ყოველსა ქუეყანასა ზედა
არს დიდებაჲ შენი. |
| 7 |
რათა გადარჩნენ საყვარელნი შენნი; მიხსენი შენი მარჯვენით
და მიპასუხე. |
7 |
რათა იჴსნნე საყუარელნი შენნი, მაცხოვნე მე მარჯუენითა
შენითა და შეგესემინ ჩემი. |
| 8 |
ღმერთმა თქვა თავის წმიდაში; ვიზეიმებ, გავანაწილებ
შექემს და სუქოთის დაბლობს გავზომავ. |
8 |
ღმერთი იტყოდა წმიდით გამო მისით; ავმაღლდე და განვყო
სიკიმაჲ და ღელე იგი საყოფელთა განვზომო. |
| 9 |
ჩემია გალაადი, ჩემია მენაშე და ეფრემი ჩაჩქანია ჩემი
თავისა, იუდა - კანონმდებელი ჩემი. |
9 |
ჩემი არს გალაად და ჩემი არს მანასე და ეფრემ,
განმამტკიცებელი თავისა ჩემისა, |
| 10 |
მოაბი ავზია, ჩემი განსაბანელი, ედომზე ფეხსაცმელს
გავიშვერ, ფილისტიმელს დავკივლებ. |
10 |
იუდა, მეუფე ჩემი, მოაბ, სიავი სასოებისა ჩემისა;
იდუმიამდე აღვიკუართნე ჴამლნი ჩემნი, მე უცხოთესლნი დამემორჩილნეს. |
| 11 |
ვინ შემიყვანს გამაგრებულ ქალაქში? ვინ წამიძღვება
ედომისაკენ? |
11 |
ვინ მიმიყვანოს მე ქალაქსა მას შეცულსა? ანუ ვინ
მიმიძღუეს მე იდუმიადმდე, |
| 12 |
ნუთუ შენ არა, ღმერთო, მიგვატოვე და აღარ გამოხვალ ჩვენს
მხედრობასთან? |
12 |
არა თუ შენ, ღმერთი, რომელმანცა განმთხიენ ჩუენ და არა
გამოხუედ ღმერთი ძალად ჩუენდა? |
| 13 |
მოგვეც შეწევნა გაჭირვებაში, რადგან ამაოა შველა
კაცისმიერი. |
13 |
მომეც ჩუენ შეწევნა ჭირსა, რამეთუ ამაო არს ცხორებაჲ
კაცისა. |
| 14 |
ღმერთით შევქმნით ლაშქარს და ის დათრგუნავს ჩვენს მტრებს. |
14 |
ღმრთისა მიერ ვყოთ ძალი, და მან შეურაცხ-ყვნეს მტერნი
ჩუენნი. |