| 1 |
მიყვარს, რომ ისმენს უფალი ჩემს ხმას, ჩემს ვედრებას.
|
1 |
შევიყუარე, რამეთუ ისმინოს უფალმან ჴმისა ვედრებისა ჩემისა.
|
| 2 |
რომ მომაპყრო ყური და ჩემი დღენი მოვუხმობ მას. |
2 |
მოყო ყური მისი ჩემდა, და მე დღეთა ჩემთა ვხადოდი მას. |
| 3 |
გარს შემომერტყნენ სასიკვდილო ტკივილები, ჯოჯოხეთის
სატანჯველი მომადგა მე, გაჭირვება და მწუხარება ვპოვე. |
3 |
გარემომადგეს მე სალმობანი სიკუდილისანი, და ჭირთა
ჯოჯოხეთისათა მპოვეს მე; ჭირი და სალმობაჲ ვპოვე. |
| 4 |
და სახელს მოვუხმობ უფლისას; გევედრები, უფალო,
გადაარჩინე სული ჩემი. |
4 |
და სახელსა უფლისასა ვხადე: |
| 5 |
მოწყალეა უფალი და მართალი, და შემბრალეა ღმერთი ჩვენი. |
5 |
ჵ, უფალო, იჴსენ სული ჩემი. მოწყალე არს უფალი და მართალ
და ღმერთი ჩემი მწყალობელ. |
| 6 |
იცავს უფალი გულუბრყვილოებს; დავუძლურდი და მან მიშველა
მე. |
6 |
დაიცავს ჩჩჳლთა უფალი; დავმდაბლდი, და მაცხოვნა მე. |
| 7 |
დაბრუნდი, სულო ჩემო, შენს განსასვენებელში, რადგან
უფალმა კეთილი მოგაგო შენ. |
7 |
მოიქეც, სულო ჩემო, განსასუენებელად შენდა, რამეთუ
უფალმან კეთილი გიყო შენ, |
| 8 |
რადგან შენ იხსენი სული ჩემი სიკვდილისაგან, თვალი ჩემი -
ცრემლისაგან, ფეხი ჩემი - წაბორძიკებისაგან; |
8 |
რამეთუ იჴსენ სული ჩემი სიკუდილისაბან, თუალნი ჩემნი -
ცრემლთაგან და ფერჴნი ჩემნი - ბორკილისაგან. |
| 9 |
ვივლი უფლის წინაშე ცოცხალთა ქვეყანაში. |
9 |
სათნო-ვეყო წინაშე უფლისა სოფელსა შინა ცხოველთასა.
დიდება |