| 1 |
მწამდა, როცა ვიტყოდი: გავიტანჯე ფრიად.
|
10 |
მრწმენა მე, რომლისათჳსცა ვიტყოდე; ხოლო მე დავმდაბლდი ფრიად.
|
| 2 |
ვთქვი ჩემი აჩქარებისას: ყოველი კაცი ცრუა. |
11 |
და ვთქუ განკჳრვებასა ჩემსა, რამეთუ: ყოველი კაცი ცრუ არს. |
| 3 |
რით გადავუხადო უფალს ყოველივე, რაც მე მომიზღო? |
12 |
რაჲ მივაგო უფალსა ყოვლისავეთჳს, რომელი მომაგო მე? |
| 4 |
თასს შეწევნისას ავიღებ და უფლის სახელს წარმოვთქვამ. |
13 |
სასუმელი ცხორებისა მოვიღო და სახელსა უფლისასა ვხადო. |
| 5 |
ჩემს აღთქმებს უფლისადმი შევასრულებ მთელი მისი ხალხის
წინაშე. |
14 |
ლოცვანი ჩემნი უფალსა მივსცნე წინაშე ყოვლისა ერისა
მისისა. |
| 6 |
მძიმეა უფლის თვალში სიკვდილი მისი წმიდანებისა. |
15 |
პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა. |
| 7 |
გევედრები, უფალო, რადგან მე მორჩილი ვარ შენი; მორჩილი
ვარ შენი, ძე შენი მხევლისა; გახსენი ჩემი ბორკილები. |
16 |
ჵ, უფალო, მე მონა შენი, მე მონა შენი და ძე მჴევლისა
შენისა; |
| 8 |
შენ შემოგწირავ ქების შესაწირავს და უფლის სახელს
მოვუხმობ. |
17 |
განჰხეთქენ საკრველნი ჩემნი, შენდა შევწირო მსხუერპლი
ქებისა და სახელსა უფლისასა ვხადო. |
| 9 |
ჩემს აღთქმებს უფლისადმი შევასრულებ მთელი მისი ხალხის
წინაშე. |
18 |
ლოცვანი ჩემნი უფალსა მივსცნე წინაშე ყოვლისა ერისა
მისისა |
| 10 |
უფლის სახლის ეზოში, შენს შუაგულში, იერუსალიმო! ადიდეთ
უფალი! |
19 |
ეზოთა სახლისა უფლისათა, შორის შენსა, იერუსალჱმ! |