1 |
გალობა
აღსავალთა. მივაპყრობ თვალებს მთებს: საიდან მოვა ჩემი შეწევნა?
|
1 |
აღვიხილენ თუალნი ჩემნი მთათა, ვინა მოვიდეს შეწევნა ჩემი?
|
2 |
ჩემი შეწევნა უფლისგანაა, რომელმაც შეჰქმნა ცა და
ქვეყანა. |
2 |
შეწევნა ჩემი უფლისა მიერ, რომელმან ქმნნა ცანი და ქუეყანაჲ. |
3 |
არ წააბორძიკებს შენს ფეხს; არ წათვლემს დამცველი შენი. |
3 |
ნუ მისცემ შეძრვად ფერჴსა შენსა, არცა ჰრულეს მცველსა შენსა. |
4 |
აჰა, არ წათვლემს და არ დაიძინებს მცველი ისრაელისა. |
4 |
აჰა, არა ჰრულეს, არცა დაიძინოს მცველმან ისრაჱლისამან. |
5 |
უფალია შენი მცველი; უფალი, შენი მფარველი - შენი
მარჯვენის გვერდით. |
5 |
უფალმან გიცვას შენ, უფალი მფარველ შენდა ჴელსა ზედა მარჯუენესა შენსა. |
6 |
დღისით მზე არ გავნებს და ღამით მთვარე. |
6 |
მზემან დღისი შენ არა შეგწუას, არცა მთოვარემან ღამე. |
7 |
უფალი დაგიცავს ყოველგვარი ბოროტისაგან, დაიცავს შენს
სულს; |
7 |
უფალმან გიცვას შენ ყოვლისაგან ბოროტისა, დაიცვას სული შენი უფალმან. |
8 |
უფალი დაიცავს შენს წასვლას და მოსვლას ამიერიდან და
უკუნისამდე. |
8 |
უფალმან იცევინ შესლვა შენი და გამოსლვა შენი ამიერითგან და უკუნისამდე. |