| 1 |
ფსალმუნი დავითისა. უფალო, შენ
მოგიხმობ, გამოეშურე ჩემსკენ, მოისმინე ჩემი ხმა, რაჟამს მოგიხმობ შენ.
|
1 |
უფალო, ღაღად-ვყავ შენდამი; ისმინე ჩემი, მომხედენ ჴმასა ლოცვისა ჩემისასა,
ღაღადებასა ჩემსა შენდამი.
|
| 2 |
წარიმართოს ჩემი ლოცვა საკმევლად შენს წინაშე, ხელთა
აღპყრობა - შესაწირავად მწუხრის ჟამისა. |
2 |
წარემართენ ლოცვა ჩემი, ვითარცა საკუმეველი, შენ წინაშე,
აღპყრობაჲ ჴელთა ჩემთა მსხურეპლ სამწუხროდ. |
| 3 |
დაუყენე, უფალო, გუშაგი ჩემს პირს, დაცვა - ჩემს
ბაგეებს. |
3 |
დასდევ, უფალო, საცო პირსა ჩემსა და კარი - ძნელი ბაგეთა
ჩემთა. |
| 4 |
არ გადაახვევინო ჩემს გულს ავი სიტყვის მხარეს ბოროტ
საქმეთა ჩასადენად უსჯულო კაცებთან ერთად, და ნუ ვიგემებ მათს
ტკბილეულობას. |
4 |
ნუ მისდრეკ გულსა ჩემსა სიტყუათა მიმართ უკეთურებისათა
მიზეზებად მიზეზთა ცოდვისათა კაცთა თანა, რომელნი იქმან უსჯულოებასა, და
ნუმცა ზიარ ვარ მე რჩეულთა მათთა თანა. |
| 5 |
დაე, დამსაჯოს მართალმა, წყალობაა და მამხილოს. ზეთი
თავისა არ ავნებს ჩემს თავს, რადგან კვლავაც ჩემი ლოცვა მათი ბოროტების
წინააღმდეგ არის მიმართული. |
5 |
მსწავლოს მე მართალმან წყალობითა და მამხილოს მე; ზეთი
ცოდვილისა ნუ განაპოხებნ თავსა ჩემსა და მერმე ნუცაღა ლოცვა ჩუენი ნებასა
მათსა. |
| 6 |
დაიმსხვრნენ კლდის კიდეებზე მსაჯულნი მათნი და მოისმენენ
ჩემს სიტყვას, რადგან სასურველია. |
6 |
დაინთქნეს მახლობელად კლდისა მსაჯულნი მათნი, ისმინენ
სიტყუანი ჩემნი, რამეთუ ტკბილ არიან; |
| 7 |
ვითარცა დახნან და გააპონ მიწაა. დაიფანტება ძვლები
ჩვენი ჯოჯოხეთის ყბაში. |
7 |
ვითარცა სისქე მიწისა განიპო ქუეყანასა ზედა, განიბნინეს
ძუალნი მათნი ჯოჯოხეთს შინა. |
| 8 |
რადგან შენსკენაა, უფალო, ღმერთო ჩემო, თვალი ჩემი; შენ
გესავ- ნუ დააქცევ ჩემს სულს. |
8 |
რამეთუ შენდამი, უფალო, უფალო, თუალნი ჩემნი; შენდამი
ვესავ, ნუ მიიღებ სულსა ჩემსა. |
| 9 |
დამიცავი მახისაგან, რომელიც დამიგეს, და ურჯულოთა
ხაფანგთაგან. |
9 |
მიცევ მე მახისაგან, რომელ დამირწყეს მე და
საცთურისაგან, რომელნი იქმან უსჯულოებასა. |
| 10 |
გაებან თავიანთ ბადეებში ბოროტნი ერთიანად, ვიდრე მე
გავივლიდე. |
10 |
შეითხინენ სათხეველთა მათთა ცოდვილნი; მხოლო ვარი მე,
ვიდრემდის თანაწარვჰჴდე? |