1 |
გუნდის ლოტბარს. ნუ მოსპობ. ფსალმუნი ასაფისა. გალობა.
|
1 |
დასასრულსა, ნუ განხრწნი გალობათჳს, ასაფისი
|
2 |
გადიდებთ შენ, ღმერთო, გადიდებთ, რადგან ახლოა შენი
სახელი; ლაპარაკობენ შენს საოცრებებს. |
2 |
აღგიაროთ შენ, ღმერთსა, აღგიაროთ შენ და ვხადოთ სახელსა შენსა; მიუთხრობდე ყოველთა
საკჳრველებათა შენთა; |
3 |
როცა გამოვნახავ დროს, გავასამართლებ სისწორით. |
3 |
რაჟამს მოვიღო ჟამი მე სიწრფოებასა ვშჯიდე. |
4 |
ირყეოდნენ დედამიწა და მისი მცხოვრებნი, მე გავამაგრე
მისი სვეტები. სელა. |
4 |
განკფდა ქუეყანა და ყოველნი მკჳდრნი მისნი, მე
დავამტკიცენ სუეტნი მისნი. |
5 |
ვუთხარი სულელებს: ნუ მოჰყვებით ქედმაღლობას, |
5 |
ვარქუ უსჯულოთა: ნუ უსჯულოებთ, და მცოდველთა: ნუ
აღიმაღლებთ რქასა; |
6 |
ნუ მოჰყვებით მეტისმეტ ქედმაღლობას, ნუ ილაპარაკებთ
ამპარტავნულად. |
6 |
ნუ აღიღებთ მაღლად რქასა თქუენსა და ნუცა იტყჳთ
ღმრთისათჳს სიცრუესა. |
7 |
რადგან არც აღმოსავლეთიდან და არც დასავლეთიდან, და არც
უდაბნოდანაა მთები. |
7 |
რამეთუ არცა აღმოსავალით, არცა დასავალით, არცა
უდაბნოთაგან მთათასა, |
8 |
ვინაიდან ღმერთი განსჯის: ერთს დაამდაბლებს და მეორეს
აღამაღლებს. |
8 |
რამეთუ ღმერთი მსაჯულ არს: ესე დაამდაბლის და ესე
აღამაღლის. |
9 |
რადგან უფლის ხელშია თასი და ღვინო დუღს ნარევით სავსე,
და ასხამს მისგან, მის თხლესაც კი სწურავენ და სვამენ ყოველნი ბოროტნი
ქვეყნისა. |
9 |
რამეთუ სასუმელი ჴელთა შინა უფლისათა ღჳნისა ურწყოსა
სავსე არს სხმულითა; და მიდრკა ამიერ მუნ, ხოლო თხლე მისი არა
წარმოიცალიერა; სუან იგი ყოველთა ცოდვილთა ქუეყანისათა. |
10 |
ხოლო მე ვიტყვი ყოველ ჟამს, ვუგალობებ იაკობის ღმერთს. |
10 |
ხოლო მე ვიხარებდე უკუნისამდე და უგალობდე ღმერთსა
იაკობისსა. |
11 |
ბოროტთა რქებს მთლიანად დავამტვრევ, მართლის ღირსებას
ავამაღლებ. |
11 |
და ყოველნი რქანი ცოდვილთანი შევმუსრნე, და ამაღლდეს რქაჲ
მართლისა. |