| 1 |
უზენაესის საფარქვეშ დამკვიდრებული ყოვლისშემძლის ჩრდილქვეშ ისვენებს.
|
1 |
ქებაჲ გალობით დავითისი, ზედაწარწერილი ებრაელთა შორის. რომელი დამკჳდრებულ არს
შეწევნითა მაღლისათა, საფარველსა ღმრთისა ზეცათასა განისუენოს.
|
| 2 |
ვეტყვი უფალს: ჩემი მფარველი და სიმაგრეა ჩემი ღმერთი,
რომელსაც ვესავ. |
2 |
ჰრქუას უფალსა: ჴელისამპყრობელი ჩემი ხარი შენ და შესავედრებელი ჩემი, ღმერთი ჩემი,
და მე ვესავ მას. |
| 3 |
რადგან ის დაგიხსნის მონადირის ხაფანგიდან, მომსრავი
ჭირისაგან. |
3 |
რამეთუ მან გიჴსნეს შენ საფრჴისა მისგან მონადირეთასა და
სიტყჳსა მისგან განსაკრთომელისა. |
| 4 |
თავის ფრთებს გადაგაფარებს და მის კალთებქვეშ შეაფარებ
თავს; ფარი და ბურჯია მისი ჭეშმარიტება. |
4 |
ბეჭთსაშუალითა მისითა გფარვიდეს შენ, და საგრილსა ფრთეთა
მისთასა ესვიდე; |
| 5 |
ნუ შეგაშინებს საშინელება ღამისა, ისარი დღისით
გაფრენილი. |
5 |
საჭურველად გარემოგადგეს შენ ჭეშმარიტებაჲ მისი. |
| 6 |
შავი ჭირი - ბნელში მოარული, სენი - შუადღის მძარცველი. |
6 |
არა გეშინოდის შიშისაგან ღამისა და ისრისაგან, რომელი
ფრინავნ დღისი; ღუაწლისაგან, რომელი ვალნ ბნელსა შინა, შემთხუევისაგან და
ეშმაკისა შუა დღისა. |
| 7 |
დაეცემა შენს გვერდით ათასი და ათი ათასი შენს მარჯვნივ,
შენ კი არ მოგეკარება. |
7 |
დაეცნენ მარცხენით შენსა ათასეულნი და ბევრეულნი _
მარჯუენით შენსა, ხოლო შენ არა მიგეახლნენ. |
| 8 |
ოღონდ შენი თვალებით შეხედე და დაინახავ მისაგებელს
ბოროტეულთა. |
8 |
ხოლო შენ თუალითა შენითა ხედვიდე და მისაგებელი ცოდვილთა
იხილო. |
| 9 |
რადგან, ღმერთო, შენ ხარ ჩემი თავშესაფარი, შენს
საცხოვრისად აირჩიე უზენაესი. |
9 |
რამეთუ შენ, უფალი, ხარ სასო ჩემდა და მაღალი გიყოფიეს
შესავედრებელად შენდა. |
| 10 |
არ შეგემთხვევა სიავე და წყლული ვერ მიეკარება შენს
კარავს. |
10 |
არა შევიდეს შენდა ძჳრი, და გუემა არა მიეახლოს საყოფელთა
შენთა. |
| 11 |
რადგან თავის ანგელოზებს უბრძანა შენზე - დაგიცვან ყველა
შენს გზაზე. |
11 |
რამეთუ ანგელოზთა მისთადა უბრძანებიეს შენთჳს დაცვად
შენდა ყოველთა გზათა შენთა; |
| 12 |
ხელში აყვანილს გატარებენ, რომ ფეხი არ წამოჰკრა ქვაზე. |
12 |
ჴელთა მათთა ზედა აღგიპყრან შენ, ნუსადა წარსცე ქვასა
ფერჴი შენი; |
| 13 |
ლომსა და უნასს ფეხს დაადგამ, ლომის ბოკვერს და ურჩხულს
გაქელავ. |
13 |
ასპიტსა და ვასილისკოსსა ზედა ხჳდოდი. და დასთრგუნო შენ
ლომი და ვეშაპი. |
| 14 |
რაკი მისურვა, გადავარჩენ მას, დავიფარავ მას, რადგან
იცნო ჩემი სახელი. |
14 |
რამეთუ მე მესვიდა, და ვიჴსნა იგი და დავიფარო იგი,
რამეთუ იცნა სახელი ჩემი. |
| 15 |
მომიხმობს მე და ვუპასუხებ, მასთან ვარ გასაჭირში;
გამოვიხსნი და ვასახელებ. |
15 |
ჴმა-ყოს ჩემდამო, და მე ვისმინო მისი და მის თანა ვიყო
ჭირსა შინა; ვიჴსნა იგი და ვადიდო იგი. |
| 16 |
დღეთა ხანგრძლივობით გავაძღებ და შემწეობას მოვუვლენ
ჩემსას. |
16 |
დღეგრძელებით განვაძღო იგი და უჩუენო მას მაცხოვარებაჲ
ჩემი. დიდებაჲ |