ძველი აღთქმა | სარჩევზე გადასვლა |
ახალი ქართულით | ძველი ქართულით |
1 |
რჩეული სახელი დიდძალ ქონებაზე უკეთესია, კეთილი მადლი კი - ვერცხლზე და ოქროზე. |
1 |
უმჯობეს არს სახელი კეთილი ვიდრე სიმდიდრესა მრავალსა, ხოლო უფროჲს ოქროჲსა და ვეცხლისა მადლი კეთილი; |
2 | მდიდარი და ღარიბი ერთმანეთს ხვდებიან - ორთავეს შემქმნელი კი უფალია. | 2 | მდიდარი და გლახაკი შეემთხჳნეს ურთიერთას, ხოლო ორნივე უფალმან შექმნა. |
3 | გონიერი ხედავს ბოროტებას და თავს არიდებს, სულელნი კი ჯიქურ მიდიან და ისჯებიან. | 3 | ბრძენმან იხილა უკეთური ტანჯვასა შინა და თქუა: ძლიერად ისწავების, ხოლო უგუნურნი თანაწარჰჴდეს და იზღჳნეს. |
4 | თვინიერების და უფლის შიშის საზღაური სიმდიდრე, დიდება და სიცოცხლეა. | 4 | დასაბამი სიბრძნისა შიში უფლისა და სიმდიდრე და დიდებაჲ და ცხორებაჲ. |
5 | უკუღმართის გზაზე ეკლები და ხაფანგებია, ხოლო ვინც თავის სულს უფრთხილდება, შორს უვლის მას. | 5 | |
6 | ყმაწვილი მისი გზის დასაწყისშივე გაწვრთენი და სიბერეშიც კი არ გადაუხვევს მას. | 6 | |
7 | მდიდარი უპოვარებზე ბატონობს და მოვალე მევალის მონაა. | 7 | |
8 | უსამართლობის მთესველი უბედურებას მოიმკის და მრისხანების კვერთხი გაუტყდება. | 8 | |
9 | კურთხეული იქნება გულმოწყალე, რადგან ღარიბს თავისი პურიდან გაიკითხავს. | 9 | |
10 | გააგდე ზნეწამხდარი და შუღლიც გაჰყვება, დავას და ლანძღვასაც ბოლო მოეღება. | 10 | |
11 | ვისაც სუფთა გული და მადლიანი ენა აქვს, მეფეც მისი მეგობარია. | 11 | უყუარან უფალსა გულითა წმიდანი და შეწყნარებულ არიან მისა უბიწონი, ბაგითა მწყსინ მეფჱ. |
12 | უფლის თვალები ცოდნას მფარველობს, ორგულის სიტყვებს კი იგი უკუაგდებს. | 12 | და თუალნი უფლისანი მცველ არიან გზათა მისთა, განგასრნის სიტყუანი კეთილნი უშჯულომან. |
13 | ზარმაცი ამბობს: გარეთ ლომია! შუაგულ ქუჩაში ვიქნები მოკლულიო. | 13 | მიზეზობნ მედგარი და თქჳს: ლომთა დაუპყრიან გზანი და წარსავალნი ურაკპარაკთანი მკლველთა. |
14 | როსკიპთა პირი ღრმა ორმოა, უფლის შერისხული ჩავარდება მასში. | 14 | მთხრებლ ღრმა არს პირი უშჯულოჲსაჲ და უფლისაგან განვრდომილი შთავარდეს მას (არიან გზანი უკეთურნი წინაშე კაცთა და ჰნებავს მოქცევაჲ მათგან, ხოლო მოქცევაჲ ჯერ-არს დრკუთაგან და უკეთურთა გზათა), |
15 | ყმაწვილის გულში სიბრიყვე ბუდობს, მაგრამ შეგონების კვერთხი იქიდან გამოსდევნის. | 15 | უგუნურებაჲ აღგზებულ არს გულსა ჭაბუკთა უსწავლელთასა, კუერთხი და სწავლა განშორებულ არს მათგან. |
16 |
ერთნი ღარიბ-ღატაკს ავიწროებენ და მდიდრდებიან, სხვანი მდიდარს აძლევენ და თავად ღატაკდებიან. |
16 | რომელი მოხუეჭნ გლახაკსა, განამრავლის თავისა თჳსისა ძჳრი და შესძინის იგი მდიდარსა, ვითარცა საწადელი. |
17 | ყური დამიგდე, მოისმინე ბრძენკაცთა სიტყვები და ცოდნისკენ მოაქციე გული, | 17 |
სიტყუას ბრძენთასა მიუპყარ ყური შენი და ისმინენ სიტყუანი პირისა ჩემისანი და დაიმარხენ იგინი გულსა შენსა. |
18 | რადგან საამურია, თუკი დაიმარხავ გულში, თუ ბაგეზე გექნება გამზადებული. | 18 | რათა სცნა, რამეთუ კეთილ არიან. |
19 | რომ სასოება გქონდეს უფალში, დღესვე შენც გასწავლი. | 19 | |
20 | ხომ მოგწერე ოცდაათი შეგონება რჩევისა და ცოდნისა, | 20 | |
21 | ჭეშმარიტების სწორ სიტყვათა შენთვის საუწყებლად, რათა შენს მომავლინებლებთან ჭეშმარიტების სიტყვები მიგეტანა? | 21 | |
22 | ღარიბს ნუ წაართმევ, რადგან ღარიბია იგი; ბეჩავს კარიბჭესთან ნუ დაჩაგრავ; | 22 | ნუ ჰმძლავრობ დავრდომილსა, რამეთუ გლახაკ არს და ნუ შეურაცხ-ჰყოფ უძლურსა ბჭეთა ზედა. |
23 | რადგან უფალი გამოესარჩლება მათ და მის მძარცველთა სულს გასძარცვავს. | 23 | რამეთუ უფალმან საჯოს საშჯელი მისი. და იჴსნე უზღვეველად სული შენი. |
24 | ნუ იმეგობრებ ბრაზიან კაცთან და ფიცხ კაცს ნუ გაეკარები; | 24 | ნუ ექმნები მოყუას კაცსა გულმწყრალსა და მეგობარსა მრისხანესა ნუ თანაექცევი. |
25 | რათა მისი გზა-კვალი არ ისწავლო და შენ თავს ხაფანგი არ დაუგო. | 25 | ნუუკუე ისწავნე გზანი მისნი და მიიღო მახე სულისა შენისაჲ. |
26 | ნუ იქნები იმათთაგანი, ვინც ვალს იღებს და გადახდის პირობას დებს. | 26 | ნუ მისცემ თავსა შენსა თავს-მდებად სირცხჳლთა პირისათა. |
27 | როცა გადასახდელი არაფერი გექნება, რისთვის უნდა გამოგაცალონ ქვეშაგები? | 27 | უკუეთუ არა აქუნდეს, რაჲ მისცეს, განიღონ სარეცელი შენი გუერდთაგან შენთა. |
28 | შენი მამა-პაპის გავლებულ მიჯნას ნუ შეცვლი. | 28 | ნუ სცვალებ საზღვართა საუკუნეთა, რომელი დადვეს მამათა შენთა. |
29 | თუ გინახავს თავის საქმის ოსტატი კაცი? ის მეფეთა წინაშე დადგება და არ დადგება ბნელი ხალხის წინაშე. | 29 | შუენიერი კაცი და მალე საქმითა თჳსითა მეფეთა წინაშე ღირს დგომად, არა წინაშე კაცთა გულკლებულთა. |