1. მაშინ ემსგავსება სასუფეველი ცათა ათ ქალწულს, რომლებმაც აიღეს თავისი
ლამპრები და გავიდნენ სიძის მისაგებებლად.1. და მიუგო იესომ, კვლავ იგავებით უთხრა მათ და თქვა:
2. ემსგავსა სასუფეველი ცათა კაცს, მეფეს, რომელმაც გაუმართა ქორწილი თავის ძეს.
3. და გაგზავნა თავისი მონები, რათა მოეწვიათ ქორწილში წვეულნი, და არ ინებეს მოსვლა.
4. კვლავ გაგზავნა სხვა მონები და უთხრა: უთხარით წვეულებს: აჰა, სადილი ჩემი მზად არის, ზვარაკები ჩემი და ნასუქი საქონელი დაკლულია, და ყველაფერი მზად არის; მოდით ქორწილში.
5. მაგრამ ისინი უგულისხმოდ მოიქცნენ და წავიდნენ: ზოგი საკუთარ ყანაში, ზოგი თავის სავაჭროში.
6. ხოლო დანარჩენებმა შეიპყრეს მისი მონები, აგინეს და დახოცეს.
7. და როცა გაიგო იმ მეფემ, განრისხდა; გაგზავნა თავისი ჯარი და ამოწყვიტა ის მკვლელები და მათი ქალაქი გადაწვა.
8. მაშინ უთხრა მონებს: ქორწილი მზად არის, ხოლო წვეულები არ იყვნენ ღირსნი.
9. წადით გზათა გასაყარებზე, და რამდენსაც იპოვით, მოიწვიეთ ქორწილში.
10. და გავიდნენ ის მონები გზებზე და შეკრიბეს ყველა, რამდენიც იპოვეს, ბოროტი და კეთილი; და გაივსო ქორწილი მეინახეებით.
11. ხოლო როცა შევიდა მეფე მეინახეთა სანახავად, იხილა იქ კაცი, რომელსაც არ ემოსა საქორწილო სამოსი;
12. და უთხრა მას: მოყვასო, როგორ შემოხვედი აქ, რადგან არ გაქვს საქორწილო სამოსი? ხოლო იგი დუმდა.
13. მაშინ უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: შეუკარით მაგას ფეხები და ხელები და გააგდეთ იგი ბნელ გარესკნელში; იქ ინება ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
14. რადგან მრავალი არის მოწვეული, და ცოტა - რჩეული.
15. მაშინ წავიდნენ ფარისევლები და შეთანხმდნენ, როგორ დაეგოთ მახე მისთვის სიტყვით.
16. და მიუგზავნეს მას თავისი მოწაფეები ჰეროდიანელებთან ერთად და უთხრეს: მოძღვარო, ვიცით, რომ ჭეშმარიტი ხარ და ღვთის გზას ჭეშმარიტებით ასწავლი, და არ პირმოთნეობ შენ არავისთან, რადგან არ უყურებ კაცის სახეს.
17. ამიტომ გვითხარი ჩვენ: რას ფიქრობ შენ, მართებულია ხარკის მიცემა კეისრისათვის თუ არა?
18. მიხვდა იესო მათს უკეთურებას და თქვა: რად მცდით მე, თვალთმაქცნო?
19. მაჩვენეთ მე ხარკის მონეტა; ხოლო მათ მიუტანეს მას დინარი.
20. და უთხრა მათ: ვისია ეს სახე და წარწერა?
21. უთხრეს მას: კეისრისა. მაშინ უთხრა მათ: მიეცით კეისრისა კეისარს და ღვთისა - ღმერთს.
22. და როცა გაიგონეს, გაუკვირდათ, და დატოვეს იგი და წავიდნენ.
23. იმ დღეს მივიდნენ მასთან სადუკევლები, რომლებიც ამბობდნენ, რომ არ არის აღდგომა, და ჰკითხეს მას
24. და უთხრეს: მოძღვარო, მოსემ თქვა: თუ ვინმე მოკვდება, ვისაც არ ეყოლება შვილები, შეირთოს მისმა ძმამ მისი ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას. (2შჯ.25)
25. იყო ჩვენ შორის შვიდი ძმა; და პირველმა იქორწინა და მოკვდა, და არ დარჩა თესლი, და დაუტოვა თავისი ცოლი თავის ძმას;
26. ასევე მეორემ და მესამემ - მეშვიდემდე.
27. ხოლო ყველაზე ბოლოს მოკვდა დედაკაციც.
28. აღდგომისას შვიდთაგან რომლის ცოლი იქნება, რადგან ყველას ჰყავდა იგი?
29. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: ცდებით, რადგან არ იცით წერილი, არც ძალა ღვთისა.
30. რადგან აღდგომისას არც ქორწინდებიან და არც თხოვდებიან, არამედ - როგორც ღვთის ანგელოზები - ცაში არიან.
31. ხოლო მკვდართა აღდგომის შესახებ არ წაგიკითხავთ თქვენთვის თქმული ღვთის მიერ, რომელიც ამბობს:
32. მე ვარ ღმერთი აბრაამისა და ღმერთი ისააკისა და ღმერთი იაკობისა. არ არის ღმერთი, ღმერთი მკვდართა, არამედ - ცოცხალთა. (გამ.3,6)
33. და როცა გაიგონა ხალხმა, განცვიფრდა მისი მოძღვრებით.
34. ხოლო როცა ფარისევლებმა გაიგონეს, რომ გააჩუმა სადუკევლები, შეიკრიბნენ ერთად,
35. და ჰკითხა ერთმა მათგანმა, სჯულის მოძღვარმა, ცდიდა მას და ეუბნებოდა:
36. მოძღვარო, რომელი მცნებაა უდიდესო სჯულში?
37. ხოლო იესომ უთხრა მას: შეიყვარე უფალი ღმერთი მთელი შენი გულით და მთელი შენი სულით და მთელი შენი გონებით. (2შჯ.6,5)
38. ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება.
39. და მეორე - მსგავსი ამისი: შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი. (ლევ.19,18)
40. ამ ორ მცნებაზეა მთელი სჯული და წინასწარმეტყველნი დამოკიდებული.
41. ხოლო როდესაც შეიკრიბნენ ფარისევლები, ჰკითხა მათ იესომ
42. და უთხრა: რას ფიქრობთ თქვენ ქრისტეზე, ვისი ძე არის? უთხრეს მას: დავითისა.
43. უთხრა მათ: როგორღა უწოდებს დავითი მას სულით უფალს და ამბობს:
44. უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ, ვიდრე დავცემ შენს მტრებს შენს ფეხქვეშ? (ფს.110,1)
45. თუ დავითი უწოდებს მას უფალს, როგორ არის მისი ძე?
46. და არავის შეეძლო მისთვის სიტყვის მიგება; ვეღარც გაბედა ვინმემ იმ დღიდან რამის კითხვა მისთვის.
1. მაშინ იესო ეუბნებოდა ხალხს და თავის მოწაფეებს
2. და უთხრა: მოსეს დასაჯდომელზე დასხდნენ მწიგნობრები და ფარისევლები.
3. ყოველივე, რასაც გეტყვიან თქვენ, რომ დაიცვათ, დაიცავით და გააკეთეთ, მაგრამ მათი საქმეებისამებრ ნუ გააკეთებთ, რადგან ამბობენ და არ აკეთებენ.
4. რადგან კრავენ ტვირთს მძიმეს და ძნელად სატვირთველს და დებენ კაცთა მხრებზე, ხოლო თავად თითითაც არ სურთ დაძვრა მისი.
5. და თავის ყველა საქმეს აკეთებენ კაცთა დასანახად, რადგან იფართოებენ თავის საცავებს და იდიდებენ თავისი სამოსლის ფოჩებს, (საცავები და სამოსლის ფოჩები - სჯულით განსაზღვრული სამოსლის ნაწილები, რომლებიც ახსენებდნენ ებრაელებს ღვთის მცნებებს, სიტყვას, სასწაულებს. საცავებს აქვს კოლოფის ფორმა, ატარებენ შუბლზე და მარცხენა ხელზე)
6. უყვართ ინახით წინ სხდომა (ინახით სხდომა - მხართეძოზე წამოწოლა. ძველ აღმოსავლეთში ნახევრად წამოწოლილ მდგომარეობაში სადილობდნენ, რადგან დაბალი მაგიდები იყო) ნადიმებზე და წინ დასხდომა შესაკრებლებში
7. და მისალმება მოედნებზე, და რომ უწოდონ ადამიანებმა: რაბი, რაბი! (რაბი - ებრ. მოძღვარი, მასწავლებელი)
8. ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ.
9. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში.
10. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე.
11. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური.
12. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.
13. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან ჭამთ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად ხანგრძლივად ლოცულობთ; ამის გამო მიიღებთ უმეტეს სასჯელს.
14. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან კეტავთ ცათა სასუფეველს კაცთა წინაშე; თქვენ არ შედიხართ და არც შემსვლელებს ანებებთ შესვლას.
15. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან მოივლით ზღვასა და ხმელეთს, რათა ერთი ვინმე მაინც მოაქციოთ; და როცა ეს მოხდება, აქცევთ მას გეენას ძედ, თქვენს ორჯერ მეტად.
16. ვაი თქვენ, წინამძღვარნო ბრმანო, რომლებიც ამბობთ: ვინც დაიფიცებს ტაძარს, არაფერია, ხოლო ვინც დაიფიცებს ტაძრის ოქროს, ვალდებულია.
17. უგუნურებო და ბრმები, რა უფრო დიდია: ოქრო თუ ტაძარი, რომელიც განსწმენდს ოქროს?
18. და ამბობთ: ვინც დაიფიცებს საკურთხეველს, არაფერია; ხოლო ვინც დაიფიცებს ძღვენს, რომელიც მასზეა, ვალდებულია.
19. უგუნურებო და ბრმებო, რა უფრო დიდია: ძღვენი თუ საკურთხეველი, რომელიც განსწმენდს ძღვენს?
20. რადგან ვინც დაიფიცებს საკურთხეველს, იფიცებს მას და ყოველივეს, რაც მასზეა.
21. და ვინც დაიფიცებს ტაძარს, იფიცებს მას და ვინც დამკვიდრებულია მასში.
22. და ვინც დაიფიცებს ცას, იფიცებს ღვთის ტახტს და ვინც ზის მასზე.
23. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან იხდით მეათედს პიტნისასა, ცერეცოსი და ძირასი, და დაგიტოვებიათ უმთავრესი სჯულისა: სამართალი, წყალობა და რწმენა. ამის გაკეთება გმართებდათ და იმის დატოვება - არა.
24. წინამძღვარნო ბრმანო, რომლებიც წურავთ კოღოს, ხოლო აქლემს შთანთქავთ.
25. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან წმენდთ გარედან სასმისს და ლანგარს, ხოლო შიგნიდან სავსეა ნაძარცვით და უსამართლობით.
26. ფარისეველო ბრმაო, გაწმინდე პირველად შიგნიდან სასმისი და ლანგარი, რომ იყოს იგი გარედანაც წმინდა.
27. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან მსგავსნი ხართ შელესილი საფლავებისა, რომლებიც გარედან ჩანან მშვენიერნი, ხოლო შიგნით სავსე არიან მკვდრების ძვლებით და ყოველგვარი უწმინდურებით.
28. ასევე თქვენც გარედან ჩანხართ კაცთათვის მართალნი, ხოლო შიგნით სავსე ხართ თვალთმაქცობით და უსჯულოებით.
29. ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან აშენებთ წინასწარმეტყველთა საფლავებს და ამკობთ მართალთა სამარეებს,
30. და ამბობთ: რომ ვყოფილიყავით ჩვენი მამების დროს, არ ვიქნებოდით მათი თანაზიარნი წინასწარმეტყველთა სისხლში;
31. რითიც ემოწმებით საკუთარ თავს, რომ ძეები ხართ წინასწარმეტყველთა მკვლელებისა;
32. და თქვენც აავსეთ საწყაო თქვენი მამებისა.
33. გველებო, იქედნეთა ნაშობნო, როგორ გაექცევით გეენას სასჯელს?
34. ამის გამო, აჰა, მე გიგზავნით თქვენ წინასწარმეტყველებს, ბრძნებს და მწიგნობრებს, ზოგ მათგანს მოკლავთ და ჯვარს აცვამთ, და ზოგ მათგანს გაშოლტავთ თქვენს შესაკრებლებში და განდევნით ქალაქიდან ქალაქში;
35. რათა მოიწიოს თქვენზე ყოველი მართალი სისხლი, დათხეული ქვეყანაზე სისხლიდან აბელ მართლისა, ზაქარიას, ბარუქის ძის, სისხლამდე, რომელიც მოკალით ტაძარსა და საკურთხეველს შორის.
36. ამინ გეუბნებით თქვენ: მოიწევა ეს ყოველივე ამ მოდგმაზე.
37. იერუსალიმო, იერუსალიმო, რომელმაც დახოცე წინასწარმეტყველნი და ჩაქოლე შენთან მოვლინებულნი; რამდენჯერ მსურდა შეკრება შენი შვილებისა, როგორც შემოიკრებს ფრინველი თავის მართვეებს ფრთების ქვეშ, და არ ისურვეთ.
38. აჰა, გრჩებათ თქვენ თქვენი სახლი ოხრად,
39. რადგან გეუბნებით თქვენ: ვეღარ მიხილავთ მე ამიერიდან, ვიდრე არ იტყვით: კურთხეულია, ვინც მოდის უფლის სახელით. (ფს.118,26)
1. და გამოვიდა იესო ტაძრიდან და წავიდა; და მივიდნენ მასთან მისი მოწაფეები, რათა ეჩვენებინათ მისთვის ტაძრის ნაგებობები.
2. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა მათ: ვერ ხედავთ ყოველივე ამას? ამინ გეუბნებით თქვენ: არ დარჩება აქ ქვა ქვაზე, რომელიც არ დაირღვევა.
3. და როცა დაჯდა იგი ზეთისხილის მთაზე, მივიდნენ მასთან მოწაფეები განმარტოებით და უთხრეს: გვითხარი ჩვენ, როდის იქნება ეს, და რა არის ნიშანი შენი მოსვლისა და საუკუნო დასასრულისა?
4. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: გაფრთხილდით, ვინმემ არ გაცდუნოთ თქვენ;
5. რადგან მრავალი მოვა ჩემი სახელით და იტყვის: მე ვარ ქრისტე, და მრავალს აცდუნებენ.
6. და გაიგებთ ომებზე და ომების ამბებს; იხილეთ და ნუ შეძრწუნდებით, რადგან ეს ყოველივე უნდა იყოს, მაგრამ ჯერ არ არის აღსასრული.
7. რადგან აღდგება ერი ერის წინააღმდეგ და სამეფო სამეფოს წინააღმდეგ, და იქნება შიმშილი, ჭირი და მიწისძვრები ადგილ-ადგილ.
8. ხოლო ეს ყოველივე ტკივილების დასაწყისია.
9. მაშინ ჩაგაგდებენ თქვენ გასაჭირში და დაგხოცავენ თქვენ, და იქნებით მოძულებულნი ყველა წარმართისაგან ჩემი სახელის გამო.
10. და მაშინ შეცდება მრავალი და ერთმანეთს გასცემენ და შეიძულებენ ერთმანეთს.
11. და მრავალი ცრუწინასწარმეტყველი აღდგება და აცდუნებს მრავალს;
12. და უსჯულების გამრავლებით განელდება სიყვარული მრავალთა შორის.
13. ხოლო ვინც მოითმენს ბოლომდე, ის ცხონდება.
14. და იქადაგება ეს სახარება სასუფევლისა მთელს ქვეყანაზე დასამოწმებლად ყველა წარმართისათვის, და მაშინ დადგება აღსასრული.
15. ამიტომ როდესაც იხილავთ მოოხრების სისაძაგლეს, თქმულს დანიელ წინასწარმეტყველის მიერ, - წმინდა ადგილზე მდგომარეს - ვინც წაიკითხავს, მიხვდეს. (დან.9,27; 11,31; 12,11.)
16. მაშინ ჰურიასტანში მყოფნი გაიქცნენ მთაში,
17. და ერდოზე მყოფი ნუ ჩამოვა რამის ასაღებად თავისი სახლიდან,
18. და ველზე მყოფი ნუ მობრუნდება უკან თავისი სამოსის ასაღებად.
19. ხოლო ვაი ორსულებს და ვინც აწოვებს იმ დღეებში.
20. არამედ ილოცეთ, რომ არ მოხდეს თქვენი გაქცევა ზამთარში, არც შაბათს;
21. რადგან იქნება მაშინ დიდი გასაჭირი, როგორიც არ ყოფილა ქვეყნის დასაბამიდან აქამდე, და არც იქნება.
22. და რომ არ შემოკლებულიყო ის დღეები, ვერ გადარჩებოდა ვერც ერთი ხორციელი; ხოლო რჩეულთათვის შემოკლდება ის დღეები.
23. მაშინ თუ ვინმე გეტყვით თქვენ: აჰა, აქ არის ქრისტე, ან - იქ, არ ირწმუნოთ;
24. რადგან აღდგებიან ცრუქრისტეები და ცრუწინასწარმეტყველები და მოახდენენ დიდ სასწაულებსა და ნიშნებს, რომ აცდუნონ, თუ შეძლებენ, რჩეულებიც.
25. აჰა, წინასწარ გითხარით თქვენ.
26. თუ გეტყვიან თქვენ: აჰა, უდაბნოშია, არ გახვიდეთ; აჰა, საიდუმლო ოთახებშია, არ ირწმუნოთ.
27. რადგან როგორც ელვა გამოჩნდება აღმოსავლეთიდან და ანათებს დასავლეთამდე, ასე იქნება მოსვლად ძისა კაცისა.
28. რადგან სადაც იქნება მძორი, იქ შეიკრიბებიან ორბები.
29. და მაშინვე, იმ დღეების გაჭირვების შემდეგ, მზე დაბნელდება, და მთვარე არ გამოსცემს თავის ნათელს, და ვარსკვლავები ჩამოცვივდება ზეციდან, და ცათა ძალები შეიძვრება.
30. და მაშინ გამოჩნდება ნიშანი ძისა კაცისა ცაზე, და მაშინ მოჰყვებიან გოდებას ყოველი ტომი ქვეყნისა და იხილავენ ძეს კაცისას, მომავალს ცის ღრუბლებზე მრავალი ძალითა და დიდებით.
31. და წარგზავნის თავის ანგელოზებს დიდხმიანი საყვირით, და შეკრებენ მის რჩეულებს ოთხ ქართაგან, ცათა კიდიდან მათ კიდემდე.
32. ხოლო ლეღვის ხის მაგალითით ისწავლეთ: როცა უკვე მისი რტო დარბილდება და ფოთლები გამოვა, იცოდეთ, რომ ახლოს არის ზაფხული.
33. ასევე თქვენც, როცა იხილავთ ყოველივე ამას, იცოდეთ, რომ ახლოს არის, კარებთან.
34. ამინ გეუბნებით თქვენ: არ გადავა ეს მოდგმა, ვიდრე ეს ყოველივე არ იქნება.
35. ცა და ქვეყანა გადავა, ხოლო ჩემი სიტყვები არ გადავა.
36. ხოლო იმ დღისა და დროის შესახებ არავინ იცის, არც ცათა ანაგელოზებმა, არც ძემ, არამედ მხოლოდ მამამ.
37. როგორც ნოეს დღეები, ისე იქნება მოსვლაც ძისა კაცისა.
38. რადგან როგორც იყვნენ წარღვნის წინა დღეებში: ჭამდნენ და სვამდნენ, ქორწინდებოდნენ და თხოვდებოდნენ იმ დღემდე, ვიდრე შევიდა ნოე კიდობანში,
39. და ვერ მიხვდნენ, ვიდრე არ მოვიდა წარღვნა და წალეკა ყოველივე. ასევე იქნება მოსვლა ძისა კაცისა.
40. მაშინ ორნი იქნებიან ველად: ერთს წაიყვენენ და ერთი დარჩება;
41. ორნი დაფქვავენ წისქვილში: ერთს წაიყვანენ და ერთი დარჩება.
42. ამიტომ ფხიზლად იყავით, რადგან არ იცით, რომელ დღეს მოვა თქვენი უფალი.
43. ხოლო ეს იცოდეთ: რომ სცოდნოდა სახლის პატრონს, რომელ სახმილავზე მოვიდოდა ქურდი, იფხიზლებდა და არ დაუშვებდა თავისი სახლის მოთხრას.
44. ამიტომ თქვენც იყავით მზად, რადგან რა დროსაც არ ფიქრობთ, მაშინ მოვა ძე კაცისა.
45. ვინ არის სარწმუნო მონა და გონიერი, რომელიც დაუდგინა ბატონმა თავის სახლეულს, რომ მიეცა მათთვის საზრდო დროულად?
46. ნეტარია ის მონა, რომელთანაც მოვა მისი ბატონი და იპოვის მას ამგვარად მოქმედს.
47. ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ მთელს თავის ქონებაზე დაადგენს მას.
48. ხოლო თუ იტყვის ის უკეთური მონა თავის გულში: აყოვნებს ჩემი ბატონი მოსვლას,
49. და დაიწყებს ცემას თავისი მსგავსი მონებისა, და ჭამასა და სმას ლოთებთან ერთად,
50. მოვა ბატონი იმ მონისა იმ დღეს, რომელსაც არ ელის და დროს, რომელიც არ იცის,
51. და ორად გაკვეთს მას და მის ნაწილს თვალთმაქცებთან დადებს; იქ იქნება ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
1. მაშინ ემსგავსება სასუფეველი ცათა ათ ქალწულს, რომლებმაც აიღეს თავისი
ლამპრები და გავიდნენ სიძის მისაგებებლად.
2. ხოლო ხუთი მათგანი იყო სულელი და ხუთი - გონიერი.
3. სულელებმა აიღეს თავისი ლამპრები და არ წაიღეს თან ზეთი;
4. ხოლო გონიერებმა თან წაიღეს ზეთი ჭურჭლებით თავის ლამპრებთან ერთად.
5. და რადგან იგვიანებდა სიძე, მიერულა ყველას და დაიძინეს.
6. და შუაღამისას ძახილი იყო: აჰა, სიძე მოდის, გამოდით მის მისაგებებლად.
7. მაშინ ადგა ყველა ის ქალწული და მოამზადა თავისი ლამპრები.
8. ხოლო სულელებმა გონიერებს უთხრეს: მოგვეცით ჩვენ თქვენი ზეთიდან, რადგან ჩვენი ლამპრები ქრება.
9. მიუგეს გონიერებმა და თქვეს: ვაითუ არ გვეყოს ჩვენც და თქვენც; უმჯობესია, წახვიდეთ ვაჭრებთან და იყიდოთ თქვენთვის.
10. და როდესაც წავიდნენ ისინი საყიდლად, მოვიდა სიძე და ვინც მზად იყო, შევიდა მასთან ერთად ქორწილში, და დაიხშო კარი.
11. ბოლოს მოვიდნენ სხვა ქალწულებიც და ამბობდნენ: უფალო, უფალო, გაგვიღე ჩვენ.
12. ხოლო მან მიუგო და უთხრა: ამინ გეუბნებით თქვენ, არ გიცნობთ თქვენ.
13. ასე რომ, იფხიზლეთ, რადგან არ იცით დღე, არც ჟამი, როცა ძე კაცისა მოვა.
14. რადგან როგორც კაცი, რომელმაც წასვლისას მოუხმო თავის მონებს და მისცა მათ თავისი ქონება:
15. და რომელიღაცას მისცა ხუთი ტალანტი, რომელიღაცას - ორი, ხოლო რომელიღაცას - ერთი, თითოეულს თავისი ძალის მიხედვით, და მაშინვე წავიდა.
16. ხოლო წავიდა, ვინც ხუთი ტალანტი მიიღო, ასარგებლა იგი და შეჰმატა სხვა ხუთი ტალანტი;
17. ასევე, ვინც ორი მიიღო, შეჰმატა სხვა ორიც.
18. ხოლო ვინც ერთი მიიღო, წავიდა, ამოთხარა მიწა და დაფლა თავისი ბატონის ვერცხლი.
19. დიდი ხნის შემდეგ მოვიდა იმ მონების ბატონი და პასუხი მოსთხოვა მათ.
20. და წარუდგა, ვინც ხუთი ტალანტი მიიღო, და მიართვა სხვა ხუთი ტალანტი და თქვა: ბატონო, ხუთი ტალანტი მომეცი მე, აჰა, სხვა ხუთი ტალანტი შევმატე მას.
21. უთხრა მას მისმა ბატონმა: კარგი, მონავ კეთილო და სარწმუნო, მცირედზე სარწმუნო იყავი, და მრავალზე დაგადგენ შენ. შედი შენი ბატონის სიხარულში.
22. მოვიდა ისიც, ვინც ორი ტალანტი მიიღო, და უთხრა: ბატონო, ორი ტალანტი მომეცი მე, აჰა, სხვა ორი ტალანტი შევმატე მას.
23. უთხრა მას მისმა ბატონმა: კარგი, მონავ კეთილო და სარწმუნო, მცირედზე სარწმუნო იყავი, და მრავალზე დაგადგენ შენ. შედი შენი ბატონის სიხარულში.
24. მოვიდა ისიც, ვინც ერთი ტალანტი მიიღო, და უთხრა: ბატონო, ვიცოდი, რომ სასტიკი კაცი ხარ შენ: იმკი, სადაც არ დაგითესავს და კრებ, სადაც არ დაგიბნევია;
25. და შემეშინდა, წავედი და დავფალი შენი ტალანტი მიწაში; აჰა, შენი შენთან არის.
26. მიუგო მისმა ბატონმა და უთხრა მას: ბოროტო მონავ და ზარმაცო, იცოდი, რომ ვიმკი, სადაც არ დამითესავს და ვკრებ, სადაც არ დამიბნევია.
27. ამიტომ უნდა მიგეცა შენ ჩემი ვერცხლი ვაჭრებისთვის, და როცა მოვიდოდი, ავიღებდი ჩემსას მონაგებითურთ.
28. ამიტომ წაართვით მაგას ეგ ტალანტი და მიეცით, ვისაც აქვს ათი ტალანტი.
29. რადგან ყველას, ვისაც აქვს, მიეცემა და მიემატება; ხოლო ვისაც არა აქვს, რაც აქვს, წაერთმევა მას.
30. და ეგ ურგები მონა გააგდეთ ბნელ გარესკნელში; იქ იქნება ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
31. ხოლო როცა მოვა ძე კაცისა თავისი დიდებით და ყველა მისი ანგელოზი მასთან ერთად, მაშინ დაჯდება თავისი დიდების ტახტზე.
32. და შეიკრიბება მის წინაშე ყოველი მოდგმა, და გამოარჩევს მათ ერთმანეთისგან, როგორც მწყემსი არჩევს ცხვრებს თიკნებისგან.
33. და დააყენებს ცხვრებს თავის მარჯვნივ, ხოლო თიკნებს - მარცხნივ.
34. მაშინ ეტყვის მეუფე, ვინც მის მარჯვნივ არის: მოდით, კურთხეულნო მამისა ჩემისა, დაიმკვიდრეთ სასუფეველი, თქვენთვის გამზადებული, ქვეყნის დასაბამიდან.
35. რადგან მშიოდა და მომეცით მე საჭმელი; მწყუროდა და მასვით მე; უცხო ვიყავი და შემიწყნარეთ მე;
36. შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ მე; უძლური ვიყავი და მომხედეთ მე; საპყრობილეში ვიყავი და მოხვედით ჩემთან.
37. მაშინ მიუგებენ მას მართალნი და ეტყვიან: უფალო, როდის გნახეთ შენ მშიერი და გაჭამეთ, ან მწყურვალი და გასვით?
38. როდის გნახეთ შენ უცხოდ და შეგიწყნარეთ, ან შიშველი და შეგმოსეთ?
39. როდის გნახეთ შენ უძლური ან საპყრობილეში, და მოვედით შენთან?
40. და მიუგებს მეუფე და ეტყვის მათ: ამინ გეუბნებით თქვენ: რაც გაუკეთეთ ერთს, ამ ჩემს მცირე ძმათაგანს, მე გამიკეთეთ.
41. მაშინ ეტყვის მათაც, ვინც მარცხნივ არის: წადით ჩემგან, წყეულნო, საუკუნო ცეცხლში, რომელიც გამზადებულია ეშმაკისა და მისი ანგელოზებისთვის.
42. რადგან მშიოდა და არ მომეცით მე საჭმელი; მწყუროდა და არ მასვით მე;
43. უცხო ვიყავი და არ შემიწყნარეთ მე; შიშველი ვიყავი და არ შემმოსეთ მე; უძლური ვიყავი და საპყრობილეში, და არ მომხედეთ მე.
44. მაშინ მიუგებენ ისინიც და ეტყვიან: უფალო, როდის გნახეთ შენ მშიერი, ან მწყურვალი, ან უცხო, ან შიშველი, ან უძლური, ან საპყრობილეში, და არ გემსახურეთ შენ?
45. მაშინ მიუგებს მათ და ეტყვის: ამინ გეუბნებით თქვენ: რაც არ გაუკეთეთ ერთ ამ მცირეთაგანს, მე არ გამიკეთეთ.
46. და წავლენ ისინი საუკუნო სატანჯველში, ხოლო მართლები - საუკუნო ცხოვრებაში.
1. და იყო, როცა დაასრულა იესომ ყველა ეს სიტყვა, უთხრა თავის მოწაფეებს:
2. იცით, რომ ორი დღის შემდეგ პასექი იქნება, და ძე კაცისა გადაეცემა ჯვარზე საცმელად?
3. მაშინ შეიკრიბნენ მღვდელმთავრები და მწიგნობრები და ერის უხუცესები მღვდელმთავარის ეზოში, რომელსაც ერქვა კაიაფა,
4. და განიზრახეს, რომ იესო მზაკვრობით შეეპყრათ და მოეკლათ.
5. და ამბობდნენ: დღესასწაულზე არა, რომ შფოთი არ იყოს ერში.
6. ხოლო როდესაც იესო იყო ბეთანიაში, სიმონ კეთროვნის სახლში,
7. მივიდა მასთან დედაკაცი, რომელსაც ჰქონდა ალაბასტრი (ალაბასტრი - ჭურჭელი ნელსაცხებლისათვის) ძვირფასი ნელსაცხებლით, და თავზე დაასხა მას, ინახით მჯდომს.
8. და როცა დაინახეს მოწაფეებმა, განრისხდნენ და თქვეს: რისთვის იყო ეს ხარჯი?
9. რადგან შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის გაყიდვა ძვირად და მიცემა გლახაკებისთვის.
10. ხოლო იესომ გულისხმაყო და უთხრა მათ: რატომ აწუხებთ ამ დედაკაცს? მან კეთილი საქმე გააკეთა ჩემთვის.
11. რადგან გლახაკები ყოველთვის თქვენთან არიან, ხოლო მე არა ვარ ყოველთვის თქვენთან.
12. რადგან ეს ნელსაცხებელი რომ დაასხა მან ჩემს სხეულს, ჩემს დასამარხად გააკეთა.
13. ამინ გეუბნებით თქვენ: სადაც იქადაგება ეს სახარება მთელს ქვეყანაზე, ითქმება, რაც გააკეთა მან თავის მოსახსენებლად.
14. მაშინ წავიდა ერთი თორმეტთაგანი, რომელსაც ერქვა იუდა ისკარიოტელი, მღვდელმთავრებთან და უთხრა:
15. რის მოცემას ინებებთ ჩემთვის, თუ მე თქვენ გადმოგცემთ მას? ხოლო მათ დაუდგინეს მას ოცდაათი ვერცხლი.
16. და ამიერიდან ეძებდა ხელსაყრელ დროს, რომ გადაეცა იგი მათთვის.
17. ხოლო უფუარობის პირველ დღეს მივიდნენ მოწაფეები იესოსთან და უთხრეს მას: სად გინდა, რომ მოგიმზადოთ შენ საჭმელად პასექი?
18. ხოლო მან უთხრა: წადით ქალაქში, ამა და ამ კაცთან და უთხარით მას: მოძღვარი ამბობს: ჟამი ჩემი ახლოს არის, შენთან აღვასრულებ პასექს ჩემს მოწაფეებთან ერთად.
19. და გააკეთეს მოწაფეებმა, როგორც უბრძანა მათ იესომ, და მოამზადეს პასექი.
20. და როცა მოსაღამოვდა, ინახით იჯდა თავის თორმეტ მოწაფესთან ერთად.
21. და როდესაც ჭამდნენ ისინი, უთხრა: ამინ გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი გამცემს მე.
22. ხოლო ისინი ძლიერ შეწუხდნენ. და ამბობდა თითოეული მათგანი: ნუთუ მე ვარ, უფალო?
23. ხოლო მან მიუგო და უთხრა: ვინც ჩაყოფს ჩემთან ერთად ხელს ჯამში, ის გამცემს მე.
24. ძე კაცისა კი მიდის, როგორც წერია მის შესახებ, ხოლო ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც ძე კაცისა გაიცემა. უმჯობესი იყო მისთვის, რომ არ შობილიყო ის კაცი.
25. მიუგო იუდამ, რომელმაც გასცა იგი, და უთხრა: ნუთუ მე ვარ, რაბი? უთხრა მას იესომ: შენ თქვი.
26. და როდესაც ისინი ჭამდნენ, აიღო იესომ პური და აკურთხა, გატეხა და მისცა მოწაფეებს და უთხრა: მიიღეთ და ჭამეთ, ეს არის ხორცი ჩემი.
27. და აიღო სასმისი და მადლობდა, მისცა მათ და თქვა: სვით ამისგან ყველამ,
28. რადგან ეს არის სისხლი ჩემი ახალი აღთქმისა, მრავალთათვის დათხეული მისატევებლად ცოდვათა.
29. ხოლო გეუბნებით თქვენ, რომ აღარ შევსვამ ამიერიდან ვენახის ამ ნაყოფისგან იმ დღემდე, როცა შევსვამ თქვენთან ერთად ახალს ჩემი მამის სასუფეველში.
30. და იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.
31. მაშინ უთხრა მათ იესომ: თქვენ ყველანი დაბრკოლდებით ჩემ მიმართ ამ ღამეს, რადგან წერია: დავცემ მწყემსს, და განიბნევიან სამწყსოს ცხვრები. (ზაქ.13,7.)
32. ხოლო ჩემი აღდგომის შემდეგ წინ წაგიძღვებით თქვენ გალილეისკენ.
33. მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: თუნდაც ყველა დაბრკოლდეს შენ მიმართ, მე არასდროს დავბრკოლდები.
34. უთხრა მას იესომ: ამინ გეუბნები შენ, რომ ამ ღამეს, მამლის ყივილამდე, სამგზის უარმყოფ მე.
35. უთხრა მას პეტრემ: თუნდაც მომიწიოს მე შენთან ერთად სიკვდილი, არ უარგყოფ შენ. და ამგვარად ამბობდა ყველა მოწაფე.
36. მაშინ მივიდა მათთან ერთად იესო ადგილზე, რომელსაც ეწოდება გეთსიმანია, და უთხრა მოწაფეებს: დასხედით მანდ, ვიდრე მივალ და ვილოცებ იქ.
37. და წაიყვანა პეტრე და ზებედეს ორი ძე და დაიწყო წუხილი და ურვა.
38. მაშინ უთხრა მათ იესომ: შეწუხებულია ჩემი სული სიკვდილამდე. გაჩერდით აქ და იფხიზლეთ ჩემთან ერთად.
39. და წავიდა ცოტა წინ და დავარდა პირქვე, ლოცულობდა და ამბობდა: მამაო ჩემო, თუ შესაძლებელია, ამერიდოს მე ეს სასმისი; მაგრამ არა როგორც მე მსურს, არამედ როგორც შენ.
40. და მივიდა მოწაფეებთან და ნახა ისინი მძინარე, და უთხრა პეტრეს: ეს ვერ შეძელით, ერთხანს გეფხიზლათ ჩემთან ერთად?
41. იფხიზლეთ და ილოცეთ, რომ არ შეხვიდეთ განსაცდელში; სული მხნეა, ხოლო ხორცი - უძლური.
42. კვლავ წავიდა მეორედ, ილოცა და ამბობდა: მამაო ჩემო, თუ არ არის შესაძლებელი, ამერიდოს მე ეს სასმისი, რათა არ შევსვა იგი, იყოს ნება შენი.
43. და მივიდა და ნახა ისინი კვლავ მძინარე, რადგან მათი თვალები დამძიმებული იყო.
44. და დატოვა ისინი, კვლავ წავიდა, ილოცა მესამედ და იგივე სიტყვა თქვა.
45. მაშინ მივიდა თავის მოწაფეებთან და უთხრა მათ: დაიძინეთ ცოტა კიდევ და დაისვენეთ: აჰა, მოახლოვდა ჟამი, და ძე კაცისა გადაეცემა ცოდვილთა ხელში.
46. ადექით, წავიდეთ; აჰა, მოახლოვდა ჩემი გამცემი.
47. და ვიდრე იგი ამას ამბობდა, აჰა, იუდა, ერთი თორმეტთაგანი, მივიდა და მასთან ერთად მრავალი ხალხი მახვილებითა და კეტებით, მღვდელმთავრებისა და ერის უხუცესებისგან;
48. ხოლო მისმა გამცემმა მისცა მათ ნიშანი და უთხრა: ვისაც მე ვეამბორები, ის არის, შეიპყარით იგი.
49. და მაშინვე მივიდა იესოსთან და უთხრა: გიხაროდეს, რაბი, და ეამბორა მას.
50. ხოლო იესომ უთხრა მას: მოყვასო, რისთვის მოხვედი? მაშინ მივიდნენ და დაადეს ხელი იესოს და შეიპყრეს იგი.
51. და აჰა, ერთმა იესოსთან მყოფმა აღმართა ხელი, იშიშვლა თავისი მახვილი, და დაჰკრა მღვდელმთავრის მონას და მოჰკვეთა მას ყური.
52. მაშინ უთხრა მას იესომ: დააბრუნე მახვილი თავის ადგილას, რადგან ყველა, ვინც აიღებს მახვილს, მახვილით მოკვდება.
53. თუ გგონია, რომ არ შემიძლია, შევევედრო ჩემს მამას, და წარმომიდგინოს მე აქ ახლა ანგელოზთა თორმეტ გუნდზე უმრავლესი?
54. და როგორღა აღსრულდება წერილი, რომ ასე უნდა მოხდეს?
55. იმ დროს უთხრა იესომ ხალხს: როგორც ავაზაკზე, გამოხვედით მახვილითა და კეტებით ჩემს შესაპყრობად; ყოველდღე თქვენთან ვიჯექი და გასწავლიდით ტაძარში, და არ შემიპყარით მე.
56. ხოლო ეს ყოველივე მოხდა, რათა აღსრულდეს დაწერილი წინასწარმეტყველთა. მაშინ ყველა მოწაფემ დატოვა იგი და გაიქცა.
57. ხოლო მათ შეიპყრეს იესო და მიიყვანეს კაიაფა მღვდელმთავართან, სადაც მწიგნობრები და უხუცესები შეკრებილიყვნენ.
58. ხოლო პეტრე მიჰყვებოდა მას მოშორებით, მღვდელმთავრის ეზომდე, და შევიდა შიგნით და დაჯდა მსახურებთან, რომ ენახა დასასრული.
59. ხოლო მღვდელმთავრები და უხუცესები და მთელი საკრებულო ეძებდნენ ცრუმოწმობას იესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი,
60. და ვერ პოულობდნენ. და მრავალი ცრუმოწმე იყო მოსული, მაგრამ ვერ იპოვეს, და ბოლოს მოვიდნენ ორნი
61. და თქვეს: ეს ამბობდა: შემიძლია დავანგრიო ღვთის ტაძარი და სამ დღეში ავაშენო იგი.
62. და ადგა მღვდელმთავარი და უთხრა მას: არაფერს მიუგებ, რასაც ესენი შენ წინააღმდეგ მოწმობენ?
63. ხოლო იესო დუმდა. მღვდელმთავარმა უთხრა მას: გაფიცებ შენ ცოცხალ ღმერთს, რომ გვითხრა ჩვენ, შენ ხარ თუ არა ქრისტე, ძე ღვთისა?
64. უთხრა მას იესომ: შენ თქვი. მაგრამ გეუბნებით თქვენ: ამიერიდან იხილავთ ძეს კაცისას, მჯდომარეს ძალის მარჯვნივ და მომავალს ცის ღრუბლებზე.
65. მაშინ მღვდელმთავარმა შემოიხია თავისი სამოსი და თქვა: დაგმო, რაღად გვინდა მოწმეები? აჰა, ახლა გაიგონეთ გმობა მისგან.
66. თქვენ რას ფიქრობთ? ხოლო მათ მიუგეს და თქვეს: ღირსია სიკვდილისა.
67. მაშინ აფურთხებდნენ მას სახეში და მუშტებს ურტყამდნენ, და ზოგი ყვრიმალში სცემდა
68. და ეუბნებოდა: გვიწინასწარმეტყველე ჩვენ, ქრისტე, ვინ არის, ვინც დაგარტყა შენ?
69. ხოლო პეტრე იჯდა გარეთ, ეზოში. მივიდა მასთან ერთი მხევალი და უთხრა: შენც იყავი იესო გალილეველთან.
70. ხოლო მან უარყო ყველას წინაშე და თქვა: არ ვიცი, რას ამბობ.
71. და როდესაც გამოდიოდა იგი კარიბჭეში, დაინახა იგი სხვამ და უთხრა იქ მყოფთ: ესეც იყო იესო ნაზარეველთან.
72. და ისევ უარყო ფიცით და თქვა: არ ვიცნობ იმ კაცს.
73. ხოლო ცოტა ხნის შემდეგ მივიდნენ იქ მდგომნი და უთხრეს პეტრეს: ჭეშმარიტად შენც მათგანი ხარ, რადგან შენი ლაპარაკიც გამჟღავნებს შენ.
74. მაშინ დაიწყო შეჩვენება და ფიცი: არ ვიცნობ იმ კაცს; და მყისვე მამალმა იყივლა.
75. და გაახსენდა პეტრეს იესოს სიტყვა, რომელიც უთხრა მას, რომ მამლის ყივილამდე სამგზის უარმყოფ მე. და გამოვიდა გარეთ და ტიროდა მწარედ.
1. და როდესაც გათენდა, ბჭობა გამართა ყველა მღვდელმთავარმა და ერის უხუცესმა იესოს წინააღმდეგ, რომ მოეკლათ იგი.
2. და შეკრეს იგი, წაიყვანეს და გადასცეს პონტოელ პილატეს, მმართველს.
3. მაშინ, როდესაც ნახა იუდამ, მისმა გამცემმა, რომ მსჯავრი დასდეს, ინანა და დაუბრუნა ოცდაათი ვერცხლი მღვდელმთავრებსა და უხუცესებს
4. და თქვა: შევცოდე, რადგან გავეცი უდანაშაულო სისხლი. ხოლო მათ უთხრეს: ჩვენ რა? შენ ნახე.
5. და დაყარა ვერცხლი ტაძარში, გაშორდა, წავიდა და თავი ჩამოიხრჩო.
6. ხოლო მღვდელმთავრებმა აიღეს ვერცხლი და თქვეს: არ შეიძლება ამის დადება საგანძურში, რადგან სისხლის საფასურია.
7. და ბჭობა გამართეს და იყიდეს იმით მექოთნის მიწა უცხოთა დასამარხად.
8. ამიტომ ეწოდა იმ მიწას სისხლის მიწა დღევანდელ დღემდე.
9. მაშინ აღსრულდა თქმული იერემია წინასწარმეტყველის მიერ, რომელიც ამბობს: და აიღეს ოცდაათი ვერცხლი, ფასი შეფასებულისა, რომელიც შეფასდა ისრაელის ძეების მიერ.
10. და მისცეს იგი მექოთნის მიწაში, როგორც მიბრძანა მე უფალმა. (იერ. 18,2; 32,7-9; ზაქ. 11,13.)
11. ხოლო იესო დადგა მმართველის წინ; და ჰკითხა მას მმართველმა და უთხრა: შენ ხარ მეუფე ჰურიათა? ხოლო იესომ უთხრა მას: შენ ამბობ.
12. და როდესაც ბრალს სდებდნენ მას მღვდელმთავრები და უხუცესები, არაფერი მიუგო.
13. მაშინ უთხრა მას პილატემ: არ გესმის, რამდენს მოწმობენ შენ წინააღმდეგ?
14. და არ უპასუხა მას არცერთ სიტყვაზე, ისე რომ ძლიერ უკვირდა მმართველს.
15. ხოლო დღესასწაულზე ჩვეულება ჰქონდა მმართველს: ათავისუფლებდა ხალხისთვის ერთ პატიმარს, რომელსაც ისურვებდნენ.
16. და ჰყავდათ მაშინ ერთი ცნობილი პატიმარი, რომელსაც ერქვა ბარაბა.
17. და როდესაც შეკრებილები იყვნენ ისინი, უთხრა მათ პილატემ: ვინ გინდათ, რომ გაგითავისუფლოთ თქვენ: ბარაბა თუ იესო, რომელსაც ჰქვია ქრისტე?
18. რადგან იცოდა, რომ შურის გამო გასცეს იგი.
19. და როდესაც დაჯდა იგი მსაჯულის ტახტზე, გაგზავნა მასთან მისმა ცოლმა და უთხრა: ნურაფერი იქნება შენსა და მაგ მართალს შორის, რადგან ბევრი ვიტანჯე დღეს სიზმარში მის გამო.
20. ხოლო მღვდელმთავრებმა და უხუცესებმა დაარწმუნეს ხალხი, რათა გამოეთხოვათ ბარაბა, ხოლო იესო დაეღუპათ.
21. მიუგო მმართველმა და უთხრა მათ: ვინ გინდათ ამ ორთაგან, რომ გაგითავისუფლოთ თქვენ? ხოლო მათ უთხრეს: ბარაბა.
22. უთხრა მათ პილატემ: და რა ვუყო იესოს, რომელსაც ჰქვია ქრისტე? უთხრა მას ყველამ: ჯვარს ეცვას!
23. ხოლო მმართველმა უთხრა მათ: და რა ბოროტება ჩაიდინა? ხოლო ისინი უფრო მეტად ყვიროდნენ და ამბობდნენ: ჯვარს ეცვას!
24. როდესაც ნახა პილატემ, რომ ვერაფერს შველოდა, არამედ უფრო მატულობდა შფოთი, აიღო წყალი, და დაიბანა ხელები ხალხის წინაშე და თქვა: უდანაშაულო ვარ ამ მართლის სისხლისაგან, თქვენ ნახეთ.
25. და მიუგო მთელმა ერმა და უთხრა: სისხლი მაგისი ჩვენზე და ჩვენს შვილებზე.
26. მაშინ გაუთავისუფლა მათ ბარაბა, ხოლო იესოს შოლტით სცემა და გადასცა, რათა ჯვარცმულიყო.
27. მაშინ მმართველის ჯარისკაცებმა წაიყვანეს იესო პრეტორიუმში და შეკრიბეს მის წინააღმდეგ მთელი მხედრობა;
28. და გახადეს მას და შემოსეს მეწამული ქლამიდი (ებრ. სამეფო წამოსასხმელი, ფილონის მსგავსი, უსახელო),
29. და დაწნეს გვირგვინი ეკლისგან და დაადგეს მას თავზე და ლერწამი მისცეს მარჯვენა ხელში, და მუხლი მოიყარეს მის წინაშე, დასცინოდნენ მას და ეუბნებოდნენ: გიხაროდეს, მეუფე ჰურიათა.
30. და აფურთხებდნენ მას და აიღეს ლერწამი და ურტყამდნენ მას თავში.
31. და როდესაც შეურაცხყვეს იგი, გახადეს მას ქლამიდი და შემოსეს თავისივე სამოსით, და წაიყვანეს იგი, რათა ჯვარს ეცვათ.
32. ხოლო როცა გამოვიდნენ, ნახეს კაცი კვირინელი, სახელად სიმონი; იგი აიძულეს, რომ აეღო მისი ჯვარი.
33. და მივიდნენ ადგილზე, რომელსაც ჰქვია გოლგოთა, რომელიც თხემის ადგილს ნიშნავს.
34. მისცეს მას სასმელად ძმარი, ნაღვლით შეზავებული; და როცა იგემა, არ ისურვა დალევა.
35. ხოლო ჯვარს აცვეს იგი და გაიყვეს მისი სამოსი და იყარეს წილი, რათა აღსრულდეს თქმული წინასწარმეტყველის მიერ, რომელიც ამბობს: გაიყვეს სამოსი ჩემი ერთმანეთში, და ჩემს კვართზე იყარეს წილი. (ფს. 21,18.)
36. და ისხდნენ და დარაჯობდნენ მას იქ.
37. და დადეს მის თავს ზემოთ მისი ბრალდება დაწერილი: ეს არის იესო, მეუფე ჰურიათა.
38. მაშინ ჯვარს აცვეს მასთან ერთად ორი ავაზაკი, ერთი მარჯვნივ და ერთი მარცხნივ.
39. ხოლო გამვლელები გმობდნენ მას, აქნევდნენ თავებს
40. და ამბობდნენ: რომელიც ანგრევ ტაძარს და სამ დღეში აშენებ, იხსენი შენი თავი; თუ ძე ხარ ღვთისა, გადმოდი ჯვრიდან.
41. ასევე მღვდელმთავრებიც დასცინოდნენ მწიგნობრებთან და უხუცესებთან და ფარისევლებთან ერთად და ამბობდნენ:
42. სხვები იხსნა, თავისი თავის ხსნა კი არ ძალუძს; თუ მეუფეა ისრაელისა, გადმოვიდეს ახლა ჯვრიდან და ვირწმუნებთ მას.
43. თუ ღმერთს იყო მინდობილი, იხსნას ახლა იგი, თუ სურს იგი, რადგან თქვა, რომ: ღვთის ძე ვარ.
44. ასევე ავაზაკებიც, მასთან ერთად ჯვარცმულნი, კიცხავდნენ მას.
45. ხოლო მეექვსე ჟამიდან დაბნელდა მთელს ქვეყანაზე მეცხრე ჟამამდე.
46. და დაახლოებით მეცხრე ჟამზე შეჰღაღადა იესომ დიდი ხმით და თქვა: ელი, ელი, ლამა საბაქთანი? ეს არის: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რად დამტოვე მე? (ფს. 21,1.)
47. და ზოგიერთმა იქ მდგომმა გაიგონა და ამბობდა: ელიას უხმობს ეს.
48. და მაშინვე გაიქცა ერთი მათგანი და აიღო ღრუბელი, აავსო ძმრით და დააგო ლერწამზე და ასმევდა მას.
49. ხოლო დანარჩენები ამბობდნენ: აცალეთ, ვნახოთ, თუ მოვა ელია მის სახსნელად.
50. ხოლო იესომ კვლავ შეჰღაღადა დიდი ხმით და განუტევა სული.
51. და აჰა, კრეტსაბმელი ტაძრისა გაიპო ორად, ზემოდან ქვემოთ, და მიწა შეიძრა და კლდეები დასკდა,
52. და საფლავები გაიხსნა და მრავალი სხეული განსვენებულ წმინდანთა აღდგა.
53. და გამოვიდნენ საფლავებიდან მისი აღდგომის შემდეგ, შევიდნენ წმინდა ქალაქში და გამოეცხადნენ მრავალთ.
54. ხოლო ასისთავი და ვინც მასთან ერთად დარაჯობდნენ იესოს, როცა ნახეს მიწისძვრა და რაც მოხდა, შეშინდნენ ძლიერ და თქვეს: ჭეშმარიტად ღვთის ძე იყო ეს.
55. ხოლო იყო იქ მრავალი დედაკაცი, რომლებიც შორიდან უყურებდნენ და რომლებიც გაჰყვნენ იესოს გალილეიდან და ემსახურებოდნენ მას;
56. რომელთა შორის იყვნენ: მარიამ მაგდალინელი და მარიამი, იაკობისა და იოსეს დედა, და დედა ზებედეს ძეთა.
57. ხოლო როდესაც მოსაღამოვდა, მოვიდა მდიდარი კაცი არიმათიიდან, სახელად იოსები, რომელიც თვითონაც დამოწაფებოდა იესოს.
58. ის მივიდა პილატესთან და გამოითხოვა იესოს სხეული. მაშინ პილატემ უბრძანა, მიეცათ.
59. და აიღო სხეული იოსებმა და გაახვია იგი წმინდა სუდარაში,
60. და დადო იგი თავის ახალ საფლავში, რომელიც გამოეკვეთა კლდეში; და მიაგორა დიდი ლოდი საფლავის კართან და წავიდა.
61. ხოლო იყო იქ მარიამ მაგდალინელი და სხვა მარიამი, რომლებიც ისხდნენ საფლავის წინ.
62. ხოლო მომდევნო დღეს, რომელიც არის პარასკევის შემდეგ, შეიკრიბნენ მღვდელმთავრები და ფარისევლები პილატესთან
63. და ეუბნებოდნენ: ბატონო, გაგვახსენდა, რომ იმ მაცდურმა თქვა, სანამ ცოცხალი იყო: სამი დღის შემდეგ აღვდგები.
64. ამიტომ ბრძანე, დაიცვან საფლავი მესამე დღემდე, რომ არ მოვიდნენ მისი მოწაფეები ღამით მის მოსაპარად და არ უთხრან ხალხს: აღდგა მკვდრეთით. და იქნება უკანასკნელი საცდური პირველზე უარესი.
65. უთხრა მათ პილატემ: გყავთ თქვენ მცველები; წადით და დაიცავით, როგორც იცით.
66. ხოლო ისინი წავიდნენ და დაიცვეს საფლავი და დაბეჭდეს ლოდი მცველებთან ერთად.
1. ხოლო შაბათს, გვიან, როდესაც თენდებოდა ერთშაბათი (ერთშაბათი - ებრაული
კალენდრის მიხედვით ასე ეწოდება შაბათის შემდგომ დღეს. ქრისტიანები მას ვუწოდებთ
კვირას - უფლის დღეს, რადგან ამ დღეს უესო ქრისტე აღდგა მკვდრეთით), მოვიდა
მარიამ მაგდალინელი და სხვა მარიამი საფლავის სანახავად.
2. და აჰა, იყო დიდი მიწისძვრა, რადგან უფლის ანგელოზი გადმოვიდა ზეციდან, მივიდა და გადააგორა ლოდი საფლავის კარიდან და დაჯდა მასზე.
3. და იყო სახე მისი, როგორც ელვა, და სამოსი მისი თეთრი, როგორც თოვლი.
4. და მისი შიშით შეძრწუნდნენ მცველები და გახდნენ როგორც მკვდრები.
5. მიუგო ანგელოზმა და უთხრა დედაკაცებს: ნუ გეშინიათ თქვენ, რადგან ვიცი, რომ იესოს, ჯვარცმულს, ეძებთ.
6. არ არის აქ, რადგან აღდგა, როგორც თქვა. მოდით და იხილეთ ადგილი, სადაც ესვენა უფალი;
7. და სწრაფად წადით და უთხარით მის მოწაფეებს, რომ აღდგა მკვდრეთით, და აჰა, წინ გიძღვით თქვენ გალილეაში; იქ იხილავთ მას; აჰა, გითხარით თქვენ.
8. ხოლო გამოვიდნენ სწრაფად საფლავიდან შიშით და დიდი სიხარულით, და მირბოდნენ, რომ ეუწყებინათ მისი მოწაფეებისათვის.
9. და როდესაც მიდიოდნენ საუწყებლად მისი მოწაფეებისათვის, აჰა, იესო შეხვდა მათ და უთხრა: გიხაროდეთ. ხოლო ისინი მივიდნენ და მოეხვივნენ ფეხებზე და თაყვანი სცეს მას.
10. მაშინ უთხრა მათ იესომ: ნუ გეშინიათ; წადით და აუწყეთ ჩემს ძმებს, რომ წავიდნენ გალილეაში, და იქ მიხილავენ მე.
11. და როდესაც ისინი წავიდნენ, აჰა, ზოგიერთი მის მცველთაგან შევიდა ქალაქში და აუწყა მღვდელმთავრებს ყოველივე, რაც მოხდა.
12. ხოლო ისინი შეიკრიბნენ უხუცესებთან და ბჭობა გამართეს, და დიდძალი ვერცხლი მისცეს ჯარისკაცებს
13. და უთხრეს: თქვით, რომ მისი მოწაფეები ღამე მოვიდნენ და მოიპარეს იგი, ვიდრე ჩვენ გვეძინა;
14. და თუ გაიგო ეს მმართველმა, ჩვენ დავარწმუნებთ მას და თქვენ საზრუნავი არ გექნებათ.
15. ხოლო მათ აიღეს ვერცხლი და გააკეთეს ისე, როგორც იყვნენ დამოძღვრილნი. და გავრცელდა ეს სიტყვა ჰურიათა შორის დღემდე.
16. ხოლო თერთმეტი მოწაფე წავიდა გალილეაში, იმ მთაზე, სადაც უბრძანა მათ იესომ.
17. და იხილეს იგი და თაყვანი სცეს მას, ხოლო ზოგი დაეჭვდა.
18. და მივიდა იესო, ეუბნებოდა მათ და უთხრა: მომეცა მე მთელი ძალაუფლება ცაში და ქვეყანაზე.
19. წადით და დაიმოწაფეთ ყველა წარმართი, და ნათელი ეცით მათ სახელითა მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა.
20. და ასწავლეთ მათ, დაიცვან ყოველივე, რაც გამცნეთ თქვენ. და აჰა, მე თქვენთან ვარ ყოველდღე, საუკუნეთა უკუნისამდე. ამინ.
