ღირსი ილარიონ ახალი (+754) სიყრმითგან უფალს ემსახურებოდა და მრავალი წელი
დაყუდებულად ცხოვრობდა. უბიწოებისა და სიწმიდისათვის ჯერ ხუცესად აკურთხეს, შემდეგ
კი პელიკიტის მონასტრის იღუმენად (დარდანელის სრუტესთან). ღირსი ილარიონი უფლისაგან
წინასწარჭვრეტისა და სასწაულთმოქმედების ნიჭით დაჯილდოვდა. მისი ლოცვით გვალვაში
წვიმა მოდიოდა, ყანას საქონელი არ ეკარებოდა, მეთევზურთა ბადეები თევზით ივსებოდა.
გარდა ამისა, იგი ავადმყოფებს კურნავდა და ბოროტ სულებს განასხმიდა.
754 წელს დიდ ხუთშაბათს პელიკიტის მონასტერს თავს დაესხა ხატმებრძოლი ლახანოდრაკონი, ლიტურღიისას შეიჭრა ტაძარში, შეაწყვეტინა მსახურება, წმიდა ძღვენი მიწაზე დაყარა, 42 ბერი შეიპყრო, ეფესოში გაგზავნა და დაახრჩობინა. დარჩენილი ბერ-მონაზვნები სასტიკად ცემეს, წვერები ცეცხლით შეუტრუსეს, ზოგიერთი კი ცხვირისა და ყურების მოჭრით დაასახიჩრეს. ამ თავდასხმის დროს ხატთა თაყვანისცემისათვის მოწამეობრივად აღესრულა ღირსი ილარიონი.
ღირსმა ილარიონმა დაგვიტოვა თხზულებები, რომლებიც ძირითადად ზნეობრივ დარიგებებს შეიცავს.
„წმიდანთა ცხოვრება“, ტომი I, თბილისი, 2001 წ.