| 1 |
პავლე, მოციქული ქრისტე იესოსი, ღმერთის, ჩვენი მაცხოვრისა და ჩვენი სასოების
ქრისტე იესოს ბრძანებით, - |
1 |
პავლე, მოციქული იესუ ქრისტესი, ბრძანებითა ღმრთისა და მაცხოვრისა ჩუენისაჲთა,
და უფლისა იესუ ქრისტეს – სასოებისა ჩუენისაჲთა, |
| 2 |
ტიმოთეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში: მადლი, წყალობა და
მშვიდობა მამა ღმერთისა და ჩვენი უფლის ქრისტე იესოსაგან. |
2 |
ტიმოთეს, ერთგულსა შვილსა სარწმუნოებით, მადლი, წყალობაჲ
და მშჳდობაჲ ღმრთისა მიერ მამისა ჩუენისა და ქრისტე იესუჲს მიერ, უფლისა
ჩუენისა. |
| 3 |
მაკედონიაში წასვლისას მე გთხოვე ეფესოში დარჩენილიყავი,
რათა გემცნო ზოგიერთისთვის, რომ ნუ ასწავლიან სხვა რამეს, |
3 |
ვითარცა-იგი გლოცევდ შენ დადგრომად ეფესოს შინა,
მირაჲ-ვიდოდე მაკედონიად, რაჲთა ამცნო ვიეთმე, რაჲთა არა სხუასა რასმე
მოძღურებდენ, |
| 4 |
და ნუ გადაჰყვებიან არაკებსა თუ გვარტომობის დაუსრულებელ
ამბებს, რომლებიც უფრო მეტ დავას იწვევენ, ვიდრე ღვთის შეგონებას რწმენით. |
4 |
არცა ერჩდენ ზღაპართა და ტომის-რაცხათა დაუსრულებელთა,
რომელთა-იგი ძიებაჲ შეამთხჳან უფროჲს, ვიდრე მოღუაწებაჲ ღმრთისაჲ, რომელ
არს სარწმუნოებით. |
| 5 |
ხოლო მცნების მიზანია სიყვარული წმიდა გულით, წრფელი
სინიდისითა და უპირფერო რწმენით, |
5 |
ხოლო დასასრული მცნებისაჲ არს სიყუარული გულისაგან
წმიდისა და გონებისა კეთილისა და სარწმუნოებისა შეუორგულებელისა, |
| 6 |
რასაც ზოგიერთი დაშორდა და ფუჭ მოლაყბედ იქცა. |
6 |
რომელსა-იგი ვინმე ვერ მიემთხჳნეს და გარდაიქცეს ამაოჲსა
სიტყუად. |
| 7 |
რჯულისმოძღვრობა სწადიათ, მაგრამ არც ის ესმით, რასაც
ამბობენ, და არც ის, რასაც ამტკიცებენ. |
7 |
უნდა მათ, რაჲთამცა იყვნეს შჯულის მოძღუარ, და არა
იცოდეს, არცა რასა-იგი იტყჳან, არცა ვიეთთჳს დაამტკიცებენ. |
| 8 |
ხოლო ჩვენ ვიცით, რომ რჯული კეთილია, თუკი ვინმე
რჯულიერად მოიხმარს მას. |
8 |
ხოლო ესე უწყით, ვითარმედ კეთილ არს შჯული, უკუეთუ ვინმე
წესიერად იპყრას იგი; |
| 9 |
რადგანაც გვესმის, რომ რჯული მართლისთვის კი არაა
დადგენილი, არამედ ურჯულოთა და ურჩთა, უღმერთოთა და ცოდვილთა, მკრეხელთა და
ბილწთა, დედ-მამის მკვლელთა და კაცისმკვლელთათვის, |
9 |
უწყი ესე, რამეთუ მართალსა შჯულ არა უც, არამედ უშჯულოთა და ურჩთა, უმსახურებელთა
და ცოდვილთა, უღირსთა და ბილწთა, მამის მაგინებელთა და დედის მაგინებელთა,
კაცის-მკლველთა, |
| 10 |
მეძავთა, მამათმავალთა, კაცის გამყიდველთა, ცრუთა, ფიცის გამტეხთა და ყველა
სხვათათვის, თავიანთი ქცევით რომ ეწინააღმდეგებიან საღ მოძღვრებას, |
10 |
მეძავთა, მამათმავალთა, კაცის მსყიდელთა, მტყუართა, ცრუფიცთა და სხუაჲ, რომელ რაჲმე
სიცოცხლისა ამის მოძღურებასა უჴდების, |
| 11 |
თანახმად ნეტარი ღვთის დიდებული სახარებისა, რომელიც მე მაქვს მონდობილი.
|
11 |
სახარებისა მისებრ დიდებისა ნეტარისა ღმრთისა, რომელი მერწმუნა მე. |
| 12 |
მადლიერი ვარ მისი, ვინც მომცა ძალა, - ჩვენი უფლის იესო ქრისტესი, სარწმუნოდ რომ
შემრაცხა და მსახურად დამადგინა, |
12 |
და მადლიერ ვარ მისა, რომელმან-იგი განმაძლიერა მე, ქრისტე იესუჲს უფლისა ჩუენისა,
რამეთუ სარწმუნოდ შემრაცხა მე და დამადგინა მე მსახურებასა ამას, |
| 13 |
მე, რომელიც უწინ ვიყავი მგმობელი, მდევნელი და მაგინებელი, მაგრამ შეწყაღებულ
ვიქენ, რადგანაც ასე ვიქცეოდი უმეცრებით, ურწმუნოების გამო. |
13 |
რომელი პირველად ვიყავ მგმობარ და მდევნელ და მაგინებელ, არამედ შევიწყალე, რამეთუ
უმეცრებით ვიყავ ურწმუნოებასა შინა. |
| 14 |
ხოლო ჩვენი უფლის მადლმა უფრო მეტად იმრავლა რწმენითა და სიყვარულით ქრისტე იესოში. |
14 |
ხოლო უფროჲს გარდაემატა მადლი იგი უფლისა ჩუენისაჲ სარწმუნოებითურთ და სიყუარულით
ქრისტე იესუჲს მიერ. |
| 15 |
სარწმუნოა და ყოველგვარი შეწყნარების ღირსია სიტყვა, რომ ქრისტე იესო მოვიდა
ქვეყნად, რათა ეხსნა ცოდვილნი, რომელთა შორისაც პირველი მე ვარ. |
15 |
სარწმუნო არს სიტყუაჲ და ყოვლისა შეწყნარებისა ღირს, რამეთუ ქრისტე იესუ მოვიდა
სოფლად ცოდვილთათჳს ცხორებად, რომელთაჲ პირველი მე ვარ. |
| 16 |
მაგრამ სწორედ იმიტომ ვიქენ შეწყალებული, რომ იესო ქრისტეს პირველად ეჩვენებინა
ჩემში მთელი დიდსულოვნება მათდა სანიმუშოდ, მომავალში რომ ირწმუნებენ მას საუკუნო
სიცოცხლისათვის. |
16 |
არამედ ამისათჳს შევიწყალე, რაჲთა ჩემდა მომართ აჩუენოს პირველად იესუ ქრისტემან
ყოველი სულგრძელებაჲ მისი სახედ მერმეთა მათ მორწმუნეთა მისა მიმართ ცხორებად
საუკუნოდ. |
| 17 |
ხოლო საუკუნეთა მეუფეს, უხრწნელს, უხილავსა და ერთადერთ ღმერთს - პატივი და დიდება
უკუნითი უკუნისამდე. ამინ. |
17 |
ხოლო მეუფესა მას საუკუნეთასა უხრწნელსა, უხილავსა, მხოლოსა ბრძენსა ღმერთსა პატივი
და დიდებაჲ უკუნითი უკუნისამდე. ამინ. |
| 18 |
ამ მცნებას შენ განდობ. შვილო ტიმოთე, შენთვის მოვლენილი წინასწარმეტყველების
თანახმად, რათა იომო კეთილი ომით, |
18 |
ამას მცნებასა შეგვედრებ შენ, შვილო ტიმოთე, მსგავსად მიძღუანებულთა მათ შენდა
წინაწარმეტყუელებათა, რაჲთა ჰსაგრობდე მას შინა კეთილსა მას საგრობასა, |
| 19 |
გქონდეს რწმენა და წრფელი სინიდისი, რაც უარყო ზოგიერთმა და მარცხი იწვნია
რწმენაში, როგორც ხომალდმა - ზღვაში. |
19 |
და გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ და კეთილი გონებაჲ, რომელი-იგი ვიეთმე განიშორეს და
სარწმუნოებისაგან განცჳვეს; |
| 20 |
მათ შორის ჰიმენეოსმა და აღექსანდრემ, რომელნიც გადავეცი სატანას, რათა თავი ანებონ
გმობას. |
20 |
რომელ არიან ჳმენოს და ალექსანდროს, რომელნი-იგი მივსცენ ეშმაკსა, რაჲთა
განისწავლნენ არა-გმობად. |
