1 |
ამას უკვე მეორე წერილსა გწერთ, საყვარელნო, და ორივეში შეხსენებით ვაღვიძებ
თქვენს წმიდა აზრს, |
1 |
აჰა ესერა, საყუარელნო, ამას მეორესა ებისტოლესა მივსწერ თქუენდა, რომელთა მიერ
განვაღჳძებ მოჴსენებითა წადიერითა გონებასა თქუენსა |
2 |
რათა გახსოვდეთ წმიდა წინასწარმეტყველთა მიერ იმთავითვე
თქმული სიტყვები და უფლისა და მაცხოვრის მცნებანი გადმოცემულნი თქვენი
მოციქულების მიერ. |
2 |
მოჴსენებად პირველ თქუმულთა მათ სიტყუათა წმიდათა
წინაწარმეტყუელთა მიერ და მოციქულთა მათ თქუენთა მცნებათა უფლისა და
მაცხოვრისათა. |
3 |
უპირველეს ყოვლისა, იცოდეთ, რომ უკანასკნელ დღეებში
მოვლენ მგმობელნი, თავიანთი გულისთქმისამებრ მოარულნი, |
3 |
ესემცა პირველად უწყით, რამეთუ მოიწინენ უკუანაჲსკნელთა
დღეთა მეკიცხევარნი გულის თქუმისაებრ თჳსისა მავალნი |
4 |
და იტყვიან: სად არის აღთქმა მისი მოსვლისა? ვინაიდან მას
შემდეგ, რაც მამებმა მიიძინეს, ყველაფერი უცვლელად რჩება შექმნის
დასაბამიდან. |
4 |
და იტყოდიან: სადა არს აღთქუმაჲ იგი მოსლვისა მისისაჲ?
რამეთუ ვინაჲთგან მამათა შეისუენეს, ყოველივე ესრეთ ჰგიეს დასაბამითგან
დაბადებისაჲთ. |
5 |
რადგანაც საკუთარი ნებასურვილით ივიწყებენ, რომ ცა და
მიწა თავდაპირველად წყლისაგან და წყალთა შუა შეიქმნა ღვთის სიტყვით. |
5 |
რამეთუ დაავიწყდეს მათ ესე ნებსით, ვითარმედ ცანი იყვნეს
პირველითგან და ქუეყანაჲ წყალთაგან და წყალთა მიერ შეიქმნა სიტყჳთა
ღმრთისაჲთა. |
6 |
ამიტომაც მაშინდელი სამყარო წყლით წაირღვნა და დაიღუპა. |
6 |
რომლისაგან მაშინდელი იგი სოფელი წყლითა წარირღუნა და
წარწყმდა. |
7 |
ახლანდელ ცასა და მიწას კი ცეცხლისათვის ინახავს იგივე
სიტყვა, რათა განკითხვის დღეს მოსრას უღვთონი. |
7 |
ხოლო აწ ცანი და ქუეყანაჲ მითვე სიტყჳთა დაუნჯებულ არიან,
ცეცხლისა დამარხულნი დღედ საშჯელისა და წარწყმედისა უღმრთოთა კაცთაჲსა. |
8 |
ისიც იცოდეთ, საყვარელნო რომ ერთი დღე უფლისათვის როგორც
ათასი წელი, და ათასი წელი, როგორც ერთი დღე. |
8 |
ერთიმცა ესე ნუ დაგავიწყდების, საყუარელნო, რამეთუ ერთი
დღე უფლისა მიერ ვითარცა ათასი წელი და ათასი წელი ვითარცა ერთი დღე. |
9 |
არ აყოვნებს უფალი აღთქმის აღსრულებას, როგორც ზოგიერთს
ჰგონია, არამედ სულგრძელია თქვენს მიმართ, რადგანაც ვისიმე დაღუპვა კი არა
სურს, არამედ ის, რომ ყველა მოიქცეს სინანულად. |
9 |
არა ყოვნოს უფალმან აღთქუმისა მისგან, ვითარ-იგი ვიეთმე დაყოვნებად შეურაცხიეს,
არამედ სულ-გრძელ არს თქუენთჳს, რამეთუ არავისი ჰნებავს წარწყმედაჲ, არამედ ყოველთა
სინანულად მოსლვაჲ. |
10 |
ხოლო უფლის დღე მოვა როგორც მპარავი, და მაშინ ზათქით გადავლენ ცანი, კავშირნი
მხურვალებით დაიშლებიან და ცეცხლს მიეცემა მიწა და ყოველი საქმე მისი. |
10 |
ხოლო მოიწიოს დღე იგი უფლისაჲ, ვითარცა მპარავი ღამისაჲ, რომელსა შინა ცანი
მძაფრიად წარჴდენ და წესნი იგი დაიწუნენ და დაზულენ და ქუეყანაჲ და მას შინა
საქმენი დაიწუნენ. |
11 |
მაგრამ თუ ყოველივე ეს დაიშლება, როგორი უნდა იყოს თქვენი ყოფა წმიდა ქცევითა და
ღვთისმოსაობით, |
11 |
რაჟამს ესე ყოველნი ესრეთ დაზულებოდიან, რაბამთაჲ ჯერ-არს თქუენი ყოფაჲ წმიდითა
ქცევითა და კეთილითა მსახურებითა, რაჲთა მოელოდით. |
12 |
რაკიღა ნატრობთ და მოელით, როდის მოვა დღე უფლისა, როცა ცეცხლმოდებული ცანი
დაიშლებიან და დადნებიან ალმოდებული სტიქიონები? |
12 |
და ისწრაფდეთ მოსლვასა მას დღისა მის ღმრთისასა, რომელსა შინა ცანი მჴურვალენი
დაიჴსნენ და წესნი დაიწუნენ და დადნენ. |
13 |
ხოლო ჩვენ, აღთქმისამებრ, მოველით ახალ ცათა და ახალ მიწას, სადაც დამკვიდრდება
სიმართლე. |
13 |
ახალთა ცათა და ახალსა ქვეყანასა მსგავსად აღთქუმისა
მისისა მოველით, რომელსა შინა სიმართლე დამკჳდრებულ არს. |
14 |
ამიტომ, საყვარელნო, რაკიღა ამას ელით, ეცადეთ მშვიდობით წარსდგეთ მის წინაშე,
შეურყვნელნი და შეუბილწველნი. |
14 |
ამისთჳს, საყუარელნო, ამას მოელოდეთ, და ისწრაფეთ შეუგინებელთა და უბიწოთა მისა
პოვნად მშჳდობით. |
15 |
ჩვენი უფლის სულგრძელობა დასახეთ ხსნად, როგორც ჩვენმა საყვარელმა ძმამ - პავლემაც
მოგწერათ მისთვის ბოძებული სიბრძნით. |
15 |
და უფლისა ჩუენისა იგი სულ-გრძელებაჲ ცხორებად შეჰრაცხეთ, ვითარცა-იგი საყუარელმან
ძმამან ჩუენმან პავლე, მსგავსად მოცემულისა მის მისდა სიბრძნისა მიწერა თქუენდა. |
16 |
ამასვე გწერთ ყველა წერილში, სადაც ზოგი რამ ისე ძნელი გასაგებია, რომ უმეცარნი და
უმტკიცონი სხვა წერილების მსგავსად ამახინჯებენ მათ, რათა წარიწყმიდონ თავიანთი
თავი. |
16 |
ვითარცა-იგი ყოველთა შინა წიგნთა მისთა იტყჳს ამისათჳს, რომელნი-იგი არიან ძნიად
საცნაურ რაჲმე, რომელსა-იგი უსწავლელნი და დაუმტკიცებელნი გარდააქცევენ, ვითარცა
სხუათა მათცა წიგნთა მსგავსად, მათისავე მის წარწყმედისა. |
17 |
ხოლო თქვენ, საყვარელნო, რაკიღა წინასწარ იცით ეს, ფრთხილად იყავით, რათა არ
ჩაგითრიოთ უკეთურთა ცთომილებამ და არ გიღალატოთ თქვენმა სიმტკიცემ. |
17 |
თქუენ უკუე, საყუარელნო, წინაწარ რაჲ უწყით ესე, ეკრძალენით, რაჲთა არა უჯეროთასა
მას საცთურსა თანა-აღერინეთ და განსცჳვეთ სიმტკიცისა მისგან თჳსისა. |
18 |
არამედ იზარდეთ ჩვენი უფლისა და მაცხოვრის იესო ქრისტეს მადლითა და შემეცნებით.
დიდება მას აწ და მარადის. ამინ. |
18 |
არამედ აღორძნდებოდეთ მადლითა და მეცნიერებითა უფლისა და მაცხოვრისა ჩუენისა იესუ
ქრისტესითა. მისა დიდებაჲ აწ და დღეთა მათ საუკუნეთაჲსა. ამინ. |