| 1 |
მაშ, გაძლიერდი, შვილო ჩემო, ქრისტე იესოს მადლით, |
1 |
ხოლო შენ, შვილო ჩემო, განძლიერდი მადლითა იესუ ქრისტესითა, |
| 2 |
და რაც მრავალი მოწმის თანდასწრესით გსმენია ჩემგან,
სარწმუნო ხალხს გადაეცი, რომლებიც შესძლებენ ასწავლონ სხვებსაც. |
2 |
და რაჲ-იგი გესმა ჩემგან მრავლითა მოწამებითა, ესე
შეჰვედრე მორწმუნეთა კაცთა, რომელნი შემძლებელ იყვნენ სხუათაცა სწავლად. |
| 3 |
ამიტომ ჩემსავით დაითმინე ჭირი, როგორც ქრისტე იესოს
კეთილმა მეომარმა. |
3 |
შენ უკუე ჭირი დაითმინე, ვითარცა კეთილმან მოღუაწემან
ქრისტე იესუჲსმან. |
| 4 |
არც ერთი მეომარი არ შეიკრავს ხელ-ფეხს ცხოვრებისეული
საქმით, რათა თავი მოაწონოს მხედართმთავარს. |
4 |
არავინ მოღუაწე შეეყოფვის სოფლისა საქმეთა, რაჲთა
ერისთავსა მას სათნო-ეყოს. |
| 5 |
ხოლო ვინც ომობს, ვერ გახდება გვირგვინის ღირსი, თუკი
არასჯულიერად ომობს. |
5 |
და უკუეთუ ვინმე იღუწიდესცა, არა გჳრგჳნოსან იქმნების,
არა თუ შჯულიერად იღუაწოს. |
| 6 |
მიწის მუშაკმა ყველაზე უმალ უნდა იგემოს ნაყოფი. |
6 |
მშრომელისა მის ქუეყანის მოქმედისაჲ ჯერ-არს პირველად
ნაყოფისა მოღებაჲ. |
| 7 |
დაუფიქრდი ჩემს ნათქვამს, რადგანაც ღმერთი მოგცემს
ყველაფრის გაგების უნარს. |
7 |
სცნობდ, რომელსა-ესე გეტყჳ. რამეთუ მოგცეს შენ უფალმან
გულისჴმის-ყოფაჲ ყოველსა შინა. მოიჴსენე იესუ ქრისტე, აღდგომილი მკუდრეთით,
ნათესავისაგან დავითისა, მსგავსად სახარებისა მის ჩემისა, |
| 8 |
გახსოვდეს იესო ქრისტე, დავითის თესლისაგან, მკვდრეთით
აღმდგარი, ჩემი სახარების მიხედვით. |
8 |
|
| 9 |
ვისთვისაც ვევნები თვით ბორკილებამდე, როგორც
ბოროტმოქმედი, მაგრამ ღვთის სიტყვას ვერ დაადებ ბორკილს. |
9 |
რომელსა შინა ძჳრს ვიხილავ ვიდრე კრულებადმდე, ვითარცა ძჳრის-მოქმედი; არამედ
სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ არა შეკრულ არს. |
| 10 |
ამიტომ ყველაფერს ვითმენ რჩეულთათვის, რომ მათაც ჰპოვონ ხსნა ქრისტე იესოში საუკუნო
დიდებით. |
10 |
ამისთჳს ყოველსა დავითმენ რჩეულთა მათთჳს, რაჲთა მათცა ცხორებაჲ პოვონ ქრისტე
იესუჲს მიერ დიდებასა თანა საუკუნესა. |
| 11 |
სარწმუნოა სიტყვა: თუ მასთან ერთად მოვკვდით, მასთან ერთადვე ვიცოცხლებთ. |
11 |
სარწმუნო არს სიტყუაჲ, რამეთუ უკუეთუ მის თანა მოვსწყდეთ, მის თანაცა ვცხონდეთ. |
| 12 |
თუ დავითმენთ, მასთან ერთადვე ვიმეფებთ, ხოლო თუ უარვყოფთ, ისიც უარგვყოფს ჩვენ. |
12 |
უკუეთუ დავითმინოთ, მის თანა ვსუფევდეთ; უკუეთუ უარ-ვყოთ, მანცა უარ-მყვნეს ჩუენ. |
| 13 |
რომც არ ვირწმუნოთ, ის მაინც სარწმუნოა, რადგანაც თავის თავს ვერ განუდგება. |
13 |
უკუეთუ არა გურწმენეს, იგი სარწმუნოდ ჰგიეს; უარ-ყოფად თავისა თჳსისა ვერ ძალ-უც. |
| 14 |
ეს შეახსენე მათ და უმოწმე უფლის წინაშე, თავი ანებონ სიტყვიერ ჭიდილს, რომელიც
არას გვარგია და მსმენელებს კი თავგზას აუბნევს. |
14 |
ამას მოაჴსენებდ წინაშე ღმრთისა და უწამებდ ნუ სიტყჳთა ლალვისაჲთა არად საჴმარად,
განსადრეკელად მსმენელთა მათ. |
| 15 |
ეცადე რჩეულად, პირნათელ მუშაკად და ჭეშმარიტების სიტყვის სარწმუნო მქადაგებლად
წარუდგე ღმერთს. |
15 |
ისწრაფე თავისა შენისა რჩეულად წარდგინებად წინაშე ღმრთისა, მუშაკად ურცხჳნელად,
წარმართებად სიტყუასა მას ჭეშმარიტებისასა. |
| 16 |
ფუჭ ყბედობას კი ერიდე, რადგანაც უფრო გაღრმავდება ხალხის უღმერთოება. |
16 |
ხოლო ბილწთა მათ და ცუდთა ჴმათა განეშორე, რამეთუ უმეტეს წარემატნიან უშჯულოებითა, |
| 17 |
და მათი სიტყვა სირსვილივით საძოვარს ჰპოვებს, როგორც ჰიმენიოსის და ფილეტოსისა, |
17 |
და სიტყუამან მათმან, ვითარცა სრსჳლმან, საძოვარი პოვოს. რომელ არიან ჳმენოს და
ფილიტოს, |
| 18 |
ჭეშმარიტებისგან გამდგარნი რომ ამტკიცებენ, აღდგომა უკვე იყოო, და რწმენას უხშობენ
ზოგიერთს. |
18 |
რომელნი-იგი ჭეშმარიტებასა განუდგეს, იტყჳან, ვითარმედ: აღდგომაჲ აწვე იყოო, და
გარდააქცევენ რომელთამე სარწმუნოებასა. |
| 19 |
მაგრამ ურყევი საფუძველი ღვთისა მტკიცეა და აქვს ეს ბეჭედი: „იცის უფალმა, ვინაა
მისი“, და: „განუდგეს უსამართლობას ყველა, ვინც აღიარებს უფლის სახელს“. |
19 |
ხოლო მტკიცე იგი საფუძველი ღმრთისაჲ ჰგიეს და აქუს ბეჭედი ესე: „იცნის უფალმან,
რომელნი-იგი არიან მისნი“ და: „განეშორენ სიცრუისაგან ყოველი, რომელი სახელ-სდებდეს
სახელსა უფლისასა“. |
| 20 |
დიდ სახლში ჭურჭელი არა მარტო ოქრო-ვერცხლისაა, არამედ ხისა და თიხისაც, ზოგი
საპატიოდ, ზოგი კი უპატიოდ სახმარი. |
20 |
სახლსა შინა დიდსა არა არს ჭურჭელი ოქროჲსაჲ ხოლო და ვერხლისაჲ, არამედ ძელისაჲცა
და კეცისაჲცა, რომელნიმე პატიოსნად და რომელნიმე უპატიოდ. |
| 21 |
ვინც ყოველივე ამისაგან განიწმენდს თავს, საპატიო ჭურჭელი იქნება, განწმენდილი,
უფლისთვის სასურველი, ყოველი კეთილი საქმისთვის გამზადებული. |
21 |
უკუეთუ ვინმე განიწმიდოს თავი თჳსი ამათგან, იყოს იგი ჭურ პატიოსან, წმიდა და
საჴმარ უფლისა, ყოვლისავეთჳს საქმისა კეთილისა განმზადებულ. |
| 22 |
ილტვოდე სიჭაბუკის გულისთქმათაგან; მისდიე სიმართლეს, რწმენას, სიყვარულს,
მშვიდობას ყველასთან ერთად, ვინც წმიდა გულით მოუხმობს უფალს. |
22 |
ხოლო სიჭაბუკისა მათ გულის თქუმათა ევლტოდე, შეუდეგ სიმართლესა, სარწმუნოებასა,
სიყუარულსა, მშჳდობასა მათ თანა, რომელნი ხადიან უფალსა გულითა წმიდითა. |
| 23 |
ბრიყვულსა და უგუნურ დავას ერიდე: იცოდე, რომ ეს იწვევს სიტყვიერ ბრძოლებს. |
23 |
ხოლო სიცოფისათა მათ და უსწავლელთა ძიებათაგან იჯმენ, უწყი, რამეთუ შვნიან ლალვანი. |
| 24 |
უფლის მონას კი არ შეშვენის. სიტყვით ბრძოლა, არამედ ალერსიანი უნდა იყოს ყველას
მიმართ, დამმოძღვრავი, შემწყნარებელი; |
24 |
ხოლო მონისა უფლისა არა ჯერ-არს ლალვაჲ, არამედ რაჲთა იყოს მყუდრო და სახიერ
ყოველთა მიმართ, მასწავლელ, უმანკო, |
| 25 |
თვინიერებით არწმუნებდეს წინააღმდგომთ, ეგება მისცეს მათ უფალმა სინანული
ჭეშმარიტების შესამეცნებლად. |
25 |
მშჳდობით მასწავლელ წინააღმდგომთა მათ, მო-ხოლო თუ-სცეს მათ უფალმან სინანული
მეცნიერებად ჭეშმარიტებისა, |
| 26 |
რათა თავი დააღწიონ ეშმაკის მახეს, რომელმაც თავისი ნებით შეიპყრო ისინი. |
26 |
და განიფრთხონ საფრჴისა მისგან ეშმაკისა მონადირებულთა მათ მის მიერ ნებისაებრ
მისასა. |
