| 1 |
ნუ შეძრწუნდება თქვენი გული; გწამდეთ ღმერთი და მიწამეთ მე. |
1 |
ნუ შეძრწუნდებიან გულნი თქუენნი, გრწმენინ ღმრთისაჲ და გრწმენინ ჩემდა მომართ. |
| 2 |
მამაჩემის სახლში ბევრი სავანეა. ასე რომ არა, განა
გეტყოდით, მივდივარ, რათა ადგილი გაგიმზადოთ-მეთქი? |
2 |
სახლსა მამისა ჩემისასა სავანე მრავალ არიან. უკუეთუ არა,
გარქუმცა თქუენ, ვითარმედ: მე წარვიდე და განგიმზადო თქუენ ადგილი. |
| 3 |
ხოლო როცა წავალ და ადგილს გაგიმზადებთ, კვლავ მოვალ და
ჩემთან წაგიყვანთ, რათა, სადაც მე ვიქნები, თქვენც იქვე იყოთ. |
3 |
და უკუეთუ წარვიდე და განგიმზადო თქუენ ადგილი, კუალად
მოვიდე და წარგიყვანნე თქუენ თავისა ჩემისა თანა, რაჲთა სადაცა მე ვიყო,
მუნცა თქუენ იყვნეთ. |
| 4 |
ხოლო სადაც მე მივდივარ, თქვენ იცით ის გზა. |
4 |
და ვიდრე-იგი მე მივალ, უწყით და გზაჲცა იგი იცით. |
| 5 |
უთხრა მას თომამ: უფალო, არ ვიცით, სად მიდიხარ; როგორღა
უნდა ვიცოდეთ გზა? |
5 |
ჰრქუა მას თომა: უფალო, არა ვიცით, ვიდრე ხუალ, და ვითარ
შემძლებელ ვართ გზისა მის ცნობად? |
| 6 |
უთხრა მას იესომ: მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე;
ვერავინ მივა მამაჩემთან, თუ არა ჩემს მიერ. |
6 |
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ გზაჲ და მე ვარ ჭეშმარიტებაჲ და
ცხორებაჲ; არავინ მოვიდეს მამისა, გარნა ჩემ მიერ. |
| 7 |
მე რომ მიცნობდეთ, მამაჩემიც გეცნობებოდათ; ამიერიდან კი
იცნობთ მას და გიხილავთ იგი. |
7 |
უკუეთუმცა მიცოდეთ მე, მამაჲცამცა ჩემი იცოდეთ.
ამიერითგან იცით იგი და გიხილავს იგი. |
| 8 |
ფილიპემ უთხრა: უფალო, გვიჩვენე მამა და საკმარისია
ჩვენთვის. |
8 |
ჰრქუა მას ფილიპე: უფალო, მიჩუენე ჩუენ მამაჲ შენი, და
კმა არს ჩუენდა. |
| 9 |
უთხრა მას იესომ: რა ხანია თქვენთანა ვარ და ვერ მიცნობ,
ფილიპე? ვინც მე მიხილა, მამაც იხილა; როგორღა ამბობ, მამა გვიჩვენეო? |
9 |
ჰრქუა მას იესუ: ესოდენ ჟამ თქუენ თანა ვარ, და არა მიცი მე, ფილიპე? რომელმან
მიხილა მე, იხილა მამაჲ ჩემი, და შენ ვითარ მეტყჳ მე: მიჩუენე ჩუენ მამაჲ შენი? |
| 10 |
ნუთუ არა გწამს, რომ მე მამაში ვარ და მამა - ჩემში. სიტყვებს, რომლებსაც
გეუბნებით, ჩემით როდი გეუბნებით, არამედ ჩემში მყოფი მამა აკეთებს საქმეს. |
10 |
არა გრწამსა, რამეთუ მე მამისა თანა ვარ, და მამაჲ ჩემ თანა არს? სიტყუათა რომელთა
გეტყჳ თქუენ, თავით ჩემით არა გეტყჳ, არამედ მამაჲ ჩემი, რომელი ჩემ თანა არს, იგი
იქმს საქმესა. |
| 11 |
მერწმუნეთ, რომ მე მამაში ვარ, მამა კი - ჩემში; თუ არა და, ჩემს საქმეს მაინც
ერწმუნეთ. |
11 |
გრწამსა, რამეთუ მე მამისა თანა ვარ, და მამაჲ ჩემ თანა არს? უკუეთუ არა, საქმეთა
ამათგან გრწმენინ ჩემი. |
| 12 |
ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვისაც მე ვწამვარ, საქმეს, რომელსაც მე
ვაკეთებ, თვითონაც გააკეთებს, და მეტსაც გააკეთებს, ვინაიდან მე მამასთან მივალ. |
12 |
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, საქმესა რომელსა მე ვიქმ, მანცა
ქმნეს და უფროჲსიღა ამისსა ქმნეს, რამეთუ მე მამისა მივალ. |
| 13 |
რასაც ითხოვთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ, რათა იდიდოს მამა ძის მიერ. |
13 |
და რაჲცა ითხოვოთ სახელითა ჩემითა, იგი ვყო, რაჲთა იდიდოს
მამაჲ ძისა თანა. |
| 14 |
რაც უნდა მთხოვოთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ. |
14 |
და უკუეთუ რაოდენი ითხოვოთ სახელითა ჩემითა, მე ვყო. |
| 15 |
თუ გიყვარვართ, დაიცავით ჩემი მცნებანი. |
15 |
უკუეთუ გიყუარ მე, მცნებანი ჩემნი დაიმარხენით. |
| 16 |
ვთხოვ მამას და მოგივლენთ სხვა ნუგეშისმცემელს, რათა იყოს თქვენთან უკუნისამდე, - |
16 |
და მე ვჰკითხო მამასა ჩემსა, და სხუაჲ ნუგეშინის-მცემელი მოგივლინოს თქუენ, რაჲთა
თქუენ თანა დაადგრეს უკუნისამდე. |
| 17 |
ჭეშმარიტების სულს, რომელსაც ვერ შეიწყნარებს ქვეყანა,
რადგანაც ვერ ხედავს და არ იცნობს მას, ხოლო თქვენ იცნობთ, ვინაიდან
თქვენთანაა და თქვენში იქნება. |
17 |
სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ, რომელი სოფელსა ვერ
ჴელ-ეწიფების მოღებად, რამეთუ არა ჰხედავს მას, არცა იცის იგი, ხოლო თქუენ
იცით იგი, რამეთუ თქუენ თანა არს და თქუენ თანა იყოს. |
| 18 |
არ დაგტოვებთ ობლად; მოვალ თქვენთან. |
18 |
არა დაგიტევნე თქუენ ობლად, მოვიდე თქუენდა. |
| 19 |
ცოტაც და, ქვეყანა ვეღარ მიხილავს, თქვენ კი მიხილავთ.
ვინაიდან ცოცხალი ვარ და თქვენც იცოცხლებთ. |
19 |
მცირედღა, და სოფელი ესე არა მხედვიდეს, ხოლო თქუენ
მხედვიდეთ მე, რამეთუ მე ცხოველ ვარ, და თქუენცა ცხოველ იყვნეთ. |
| 20 |
იმ დღეს შეიცნობთ, რომ მე მამაში ვარ, თქვენ კი - ჩემში,
ხოლო მე - თქვენში. |
20 |
მას დღესა შინა სცნათ თქუენ, რამეთუ მე მამისა ჩემისა
თანა, და თქუენ ჩემ თანა, და მე თქუენ შორის. |
| 21 |
ვისაც აქვს ჩემი მცნებანი და იცავს მათ, მას ვუყვარვარ,
ხოლო ვისაც მე ვუყვარვარ, შეიყვარებს მას მამაჩემი; მეც შევიყვარებ და ჩემს
თავს გამოვუცხადებ მას. |
21 |
რომელსა აქუნდენ მცნებანი ჩემნი და დაიმარხნეს იგინი, იგი
არს, რომელსა უყუარ მე. ხოლო რომელსა უყუარდე მე, საყუარელ იყოს მამისა
ჩემისა მიერ, და მეცა შევიყუარო იგი და გამოუცხადო მას თავი ჩემი. |
| 22 |
უთხრა მას იუდამ, არა ისკარიოტეღმა: უფალო, რა არის, რომ
აპირებ ჩვენ გამოგვიცხადო თავი და არა ქვეყანას? |
22 |
ჰრქუა მას იუდა, არა ისკარიოტელმან: უფალო, რაჲ არს,
რამეთუ ჩუენ გამოგჳცხადებ თავსა შენსა და არა სოფელსა? |
| 23 |
მიუგო იესომ და უთხრა მას: ვისაც ვუყვარვარ, დაიცავს ჩემს სიტყვას, და მამაჩემი
შეიყვარებს მას: ჩვენც მივალთ და მასთან დავივანებთ. |
23 |
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: უკუეთუ ვისმე უყუარდე მე,
სიტყუანი ჩემნი დაიმარხნეს, და მამამანცა ჩემმან შეიყუაროს იგი, და მოვიდეთ
მისა და მის თანა დავადგრეთ. |
| 24 |
ვისაც არ ვუყვარვარ, არ იცავს ჩემს სიტყვებს; ხოლო
სიტყვა, რომელსაც ისმენთ, ჩემი კი არ არის, არამედ ჩემი მომავლინებელი
მამისა. |
24 |
ხოლო რომელსა არა უყუარდე მე, სიტყუანი ჩემნი არა
დაიმარხნეს; და სიტყუანი, რომელ გესმიან, არა ჩემნი არიან, არამედ
მომავლინებელისა ჩემისა მამისანი. |
| 25 |
თქვენთან მყოფმა გითხარით ეს. |
25 |
ამას გეტყოდე თქუენ, რამეთუ თქუენ თანა ვიყავ. |
| 26 |
ხოლო ნუგეშისმცემელი, სული წმიდა, რომელსაც მამა მოავლენს
ჩემი სახელით, გასწავლით და მოგაგონებთ ყველაფერს, რაც მე გითხარით. |
26 |
ხოლო ნუგეშინის-მცემელი იგი სული წმიდაჲ, რომელი
მოავლინოს სახელითა ჩემითა მამამან, მან გასწაოს თქუენ ყოველი და
მოგაჴსენოს თქუენ ყოველი, რაოდენი გარქუ თქუენ. |
| 27 |
მშვიდობას გიტოვებთ თქვენ, მშვიდთბას ჩემსას გაძლევთ
თქვენ: მაგრამ ისე კი არა, როგორც იძლევა ქვეყანა. ნუ შეკრთება თქვენი
გული, ნურც შეშინდება. |
27 |
მშჳდობასა დაგიტევებ თქუენ, მშჳდობასა ჩემსა მიგცემ
თქუენ; არა ვითარ სოფელმან მისცის, მიგცემ თქუენ. ნუ შეძრწუნდებიან გულნი
თქუენნი, ნუცა ეშინინ. |
| 28 |
ხომ გაიგონეთ, რაც გითხარით: მე მივდივარ და კვლავ მოვალ
თქვენთან. რომ გიყვარდეთ, გაიხარებდით, რადგანაც ვთქვი: მამასთან
მივდივარ-მეთქი. ვინაიდან მამა ჩემზე უმეტესია. |
28 |
გესმა, რამეთუ გარქუ თქუენ: წარვალ და მოვიდე თქუენდა.
უკუეთუმცა გიყუარდი მე, გიხაროდამცა, რამეთუ მივალ მამისა ჩემისა, რამეთუ
მამაჲ ჩემი უფროჲს ჩემსა არს. |
| 29 |
აწ გითხარით, ვიდრე ახდებოდეს, რათა ირწმუნოთ, როცა
ახდება. |
29 |
და აწ გარქუ თქუენ, ვიდრე ყოფადმდე, რაჲთა, რაჟამს იყოს,
გრწმენეს. |
| 30 |
ბევრს ვეღარაფერს გეტყვით, რადგანაც მოდის ამ ქვეყნის
მთავარი, და არაფერი აქვს ჩემში. |
30 |
არღარა მრავალსა ვიტყოდი თქუენ თანა, რამეთუ მოვალს
მთავარი იგი ამის სოფლისაჲ და ჩემ თანა პოოს არარაჲ. |
| 31 |
მაგრამ რათა გაიგოს ქვეყანამ, რომ მიყვარს მამა, და
როგორც მამამ მამცნო, ისე ვაკეთებ: ადექით, წავიდეთ. |
31 |
არამედ რაჲთა ცნას სოფელმან, რამეთუ მიყუარს მე მამაჲ, და
ვითარცა მამცნო მე მამამან, ეგრეთცა ვყო. აღდეგით და წარვიდეთ ამიერ. |
