1 |
შეახსენე მათ, დაემორჩილონ მთავართა და ხელისუფალთ; მორჩილნი იყვნენ და
ყოველგვარი კეთილი საქმისათვის მზადმყოფნი. |
1 |
მოაჴსენებდ მათ მთავრობათა და ჴელმწიფეთა დამორჩილებად და სარწმუნო-ყოფად და
რაჲთა ყოვლისა მიმართ საქმისა კეთილისა განმზადებულ იყვნენ, |
2 |
ნურავის ჰგმობენ, არამედ უშფოთველნი იყვნენ,
შემწყნარებელნი და კეთილმოსურნენი ყოველი კაცის მიმართ. |
2 |
ნუმცა ვის ჰგმობენ, ულალვენ იყვნედ, სახიერ, ყოველსავე
აჩუენებედ სიმშჳდესა ყოველთა მიმართ კაცთა. |
3 |
ვინაიდან ოდესღაც ჩვენც უგუნურნი ვიყავით, ურჩნი,
შეცდთმილნი, სხვადასხვა გულისთქმათა და განცხრომათა მონები, ბოროტებასა და
შურში დანთქმულნი, ბილწნი და ურთიერთმოძულენი. |
3 |
რამეთუ ვიყვენით ოდესმე ჩუენცა უცნობელ და ურჩ, შეცთომილ
და ვჰმონებდით გულის თქუმათა და გემოთა მრავალთა, უკეთურებასა და შურსა
შინა ვიყვენით, შემაწუხებელ და მოძულე ურთიერთარს. |
4 |
ხოლო როდესაც გამოჩნდა სიკეთე და კაცთმოყვარეობა ჩვენი
მაცხოვრის - ღვთისა, |
4 |
ხოლო რაჟამს სიტკბოებაჲ და კაცთ მოყუარებაჲ გამოჩნდა
მაცხოვრისა ჩუენისა ღმრთისაჲ, |
5 |
მან გვიხსნა არა ჩვენს მიერ აღსრულებულ კეთილ საქმეთა
გამო, არამედ თავისი წყალობით, ხელახლა შობის განბანითა და სული წმიდის
მიერ განახლებით, |
5 |
არა საქმეთაგან სიმართლისათა, რომელნი-იგი ვქმნენით ჩუენ,
არამედ წყალობითა თჳსითა მიჴსნნა ჩუენ, ბანითა მით მეორედ შობისაჲთა,
განახლებითა სულისა წმიდისაჲთა, |
6 |
რომელიც უხვად მოგვფინა ჩვენი მაცხოვრის იესო ქრისტეს
მიერ, |
6 |
რომელი-იგი მოჰფინა ჩუენ ზედა მდიდრად იესუ ქრისტეს მიერ,
მაცხოვრისა ჩუენისა, |
7 |
რათა მისი მადლით გამართლებულთ სასოებისამებრ
დაგვემკვიდრებინა საუკუნო სიცოცხლე. |
7 |
რაჲთა განვმართლდეთ მადლითა მით მისითა და მკჳდრ ვიქმნნეთ
სასოებასა მას ცხორებისა საუკუნოჲსასა. |
8 |
სარწმუნოა ეს სიტყვა, და მე მინდა, რომ მტკიცედ იდგე ამ
აზრზე, რათა ღვთის მორწმუნენი გულმოდგინედ ცდილობდნენ კეთილ საქმეთა
კეთებას, რაც სარგო და სასიკეთოა კაცთათვის. |
8 |
სარწმუნო არს სიტყუაჲ; და მათთჳსცა მნებავს შენდა
განმტკიცებად, რაჲთა ზრუნვიდენ კეთილთა საქმეთა ზედა დგომად მორწმუნენი
ღმრთისანი: რამეთუ ესე არს კეთილ და სარგებელ კაცთა. |
9 |
ხოლო ფუჭ ძიებას, გვარტომობის ჩხრეკას, შუღლსა და დავას
რჯულის თაობაზე თავი არიდე, რადგანაც ყოველივე ეს ურგებია და ამაო. |
9 |
ხოლო სიცოფისათა მათ ძიებათა და ტომის რაცხათა და ჴდომათა და ლალვათა შჯულისათა
განეშორე, რამეთუ არიან ურგებ და ამაო. |
10 |
მწვალებელ კაცს, ერთი თუ ორი შეგონების შემდეგ, განეშორე. |
10 |
მწვალებელსა კაცსა შემდგომად ერთისა და ორისა სწავლისა განეშორე. |
11 |
იცოდე, რომ გარყვნილია და სცოდავს, თავისივე თავის მიერ დასჯილი. |
11 |
უწყოდე, რამეთუ გარდაგულარძნილ არს ეგევითარი იგი და ცოდავს და არს იგი თჳთ დაშჯილ. |
12 |
როდესაც არტემასსა და ტიქიკოსს გამოგიგზავნი, ჩემსკენ გამოეშურე, ნიკოპოლისს,
რადგანაც აქ გადავწყვიტე გამოზამთრება. |
12 |
ოდეს მოვავლინო შენდა არტემან ანუ ტჳქიკოს, ისწრაფე მოსლვად ჩემდა ნიკოპოლის,
რამეთუ მუნ ვირჩიე დაზამთრებაჲ. |
13 |
ხელი შეუწყვე რჯულის მოძღვარ ძენასისა და აპოლოსის გამომგზავრებას, რომ არაფერი
მოაკლდეთ. |
13 |
ზინან შჯულის მწერალი და აპოლო ადრე წარმოგზავნენ, და ნუმცა რაჲ აკლს მათ. |
14 |
ჩვენიანებმაც ისწავლონ კეთილ საქმეთა კეთება გაჭირვებაში დასახმარებლად, რათა არ
იყვნენ უნაყოფონი. |
14 |
ისწავებდედ ჩუენნიცა იგი კეთილისა საქმესა წარდგინებად საჭიროთა მათთჳს საჴმართა,
რაჲთა არა იყვნენ უნაყოფო. |
15 |
მოგიკითხავს ყველა, ვინც ჩემთანაა. მოიკითხე, ვისაც ვუყვარვართ რწმენაში. მადლი
ყველა თქვენგანთან. ამინ. |
15 |
გიკითხვენ შენ ჩემ თანანი ყოველნი. კითხვაჲ არქუ, რომელნი გუყუარობენ ჩუენ
სარწმუნოებით. მადლი თქუენ ყოველთა თანა. ამინ. |