| 1 |
ჩამოვიდა იოანე გაზარადან და მოუთხრო სიმონს, თავის მამას, რაც კენდებეოსმა
ჩაიდინა. |
|
|
| 2 |
უხმო სიმონმა თავის ორ ვაჟს, იუდასა და იოანეს, და
უხუცესებს და უთხრა მათ: მეც, ჩემი ძმებიცა და მამაჩემის სახლიც ვებრძოდით
ისრაელის მტრებს ყმაწვილობიდან დღევანდელ დღემდე და ბევრჯერ კეთილად
წარიმართა ჩვენი ხელით ისრაელის ხსნა. |
|
|
| 3 |
ახლა მოვხუცდი, თქვენ კი ღვთის წყალობით სრულ ასაკს
მიაღწიეთ. მაშ, გასწიეთ ჩემი და ჩემი ძმის მაგივრობა, წადით და იბრძოლეთ
ჩვენი ერისთვის. ზეციდან იყოს თქვენი შეწევნა. |
|
|
| 4 |
აარჩია ქვეყნიდან ოციათასი მეომარი, ქვეითი და მხედარი,
და გაემართნენ კენდებეოსის წინააღმდეგ. მოდეინში გაათენეს. |
|
|
| 5 |
დილით ადგნენ და ვაკეზე დაეშვნენ და, აჰა, დიდძალი
ლაშქარი მოდის მათ შესახვედრად - ქვეითნი და ცხენოსანნი. მათ შორის კი
მდინარე იყო. |
|
|
| 6 |
და დაიძრნენ მათ წინააღმდეგ თვითონ და მისი ხალხი. როცა
დაინახა, რომ ხალხს ეშინოდა მდინარეზე გადასვლისა, თავად გადავიდა პირველი.
შეხედეს მას მეომრებმა და უკან მიჰყვნენ. |
|
|
| 7 |
დაანაწილა ხალხი და დააყენა მხედრები ქვეითთა შორის.
მტრის მხედრობა კი მეტად მრავალრიცხოვანი იყო. |
|
|
| 8 |
ბუკსა ჰკრეს და უკუიქცა კენდებეოსი და მისი ლაშქარი, და
დაეცა მათგან მრავალი დაჭრილი. გადარჩენილები კი სიმაგრისაკენ გაიქცნენ. |
|
|
| 9 |
მაშინ დაიჭრა იუდა, იოანეს ძმა. ხოლო იოანე ედევნებოდა
მათ, ვიდრე არ მიაღწია კედრონს, რომელიც მან ააშენა. |
|
|
| 10 |
მათ კი თავი შეაფარეს გოდლებს აშდოდის სანახებში, მაგრამ მან გადაწვა ისინი
ცეცხლით; მოისრა მათგან ორიათასამდე კაცი და მშვიდობით დაბრუნდა იოანე იუდაში. |
|
|
| 11 |
ხოლო პტოლემეოსი, ძე აბუბოსისა, იერიხონის ვაკეზე იყო
სარდლად განწესებული. უამრავი ვერცხლი და ოქრო ჰქონდა, |
|
|
| 12 |
რადგან მღვდელმთავრის სიძე იყო. |
|
|
| 13 |
გადიდგულდა და მოინდომა ქვეყნის დაპყრობა; მზაკვრულად განიზრახავდა სიმონის და მისი
ვაჟების დაღუპვას. |
|
|
| 14 |
სიმონი ამ დროს ქვეყანაში ქალაქებს ათვალიერებდა და მათ
საქმეებზე ზრუნავდა. ასსამოცდამეჩვიდმეტე წელს, მეთერთმეტე თვეს, რომელიც
არის შებატის თვე, გადავიდნენ იერიხონში მატათია და იუდა - მისი ვაჟები. |
|
|
| 15 |
აბუბოსის ძემ ვერაგულად მიიღო ისინი თავის აშენებულ
პატარა სიმაგრეში, რომელსაც დოკი ერქვა. გაუმართა მათ დიდი ლხინი, თან
კაცები ჰყავდა იქ ჩასაფრებული. |
|
|
| 16 |
როცა სიმონი და მისი ვაჟები დათვრნენ, წამოდგნენ პტოლემეოსი და მასთან მყოფნი,
აიღეს იარაღი და ნადიმის დროს თავს დაესხნენ სიმონს და მოკლეს იგი და მისი ორი
ვაჟი, და რამდენიმე მისი მსახური. |
|
|
| 17 |
დიდი მზაკვრობა ჩაიდინა და სიკეთის წილ ბოროტი მიუზღო. |
|
|
| 18 |
დაწერა ეს ამბავი პტოლემეოსმა და სთხოვა მეფეს,
მოეშველებინა მისთვის ძალები დასახმარებლად და ჩააბარებდა მას მათ
ქვეყანასა და ქალაქებს. |
|
|
| 19 |
ზოგიც გაზარაში გაუშვა იოანეს მოსაკლავად. ხოლო
ათასისთავებთან წერილები დაგზავნა, წარმდგარიყვნენ მის წინაშე, რათა მიეღოთ
მისგან ოქრო-ვერცხლი და საჩუქრები. |
|
|
| 20 |
ზოგნი იერუსალიმის და ტაძრის მთის ასაღებად მიავლინა. |
|
|
| 21 |
ვიღაც ლტოლვილმა აუწყა იოანეს გაზარაში, დაიღუპნენ შენი
მამა და მისი ძმები, და შენს მოსაკლავადაც გამოგზავნესო კაცები. |
|
|
| 22 |
ეს რომ მოისმინა, შეშფოთდა მეტად. შეიპყრო მის მოსაკლავად
მოსული კაცები და დახოცა, რადგან მიხვდა, რომ მისი დაღუპვა ეწადათ. |
|
|
| 23 |
იოანეს დანარჩენი ამბები, მისი ომები და საგმირო საქმენი,
რომლებიც ჩაიდინა, მშენებლობა კედლებისა, რომლებიც აღმართა, და ყოველი მისი
ღვაწლი, |
|
|
| 24 |
მისი მღვდელმთავრობის მატიანეშია ჩაწერილი იმ დროიდან,
რაც მღვდელმთავრად დადგა მამამისის შემდეგ. |
|
|
