image

image


image

 

  ძველი აღთქმა სარჩევზე გადასვლა

ფსალმუნნი

ფსალმუნი 105

ახალი ქართულით ძველი ქართულით
1

ადიდეთ უფალი. ქებით შემოსეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან მარადიულია წყალობა მისი.

1

აუარებდით უფალსა, რამეთუ ტკბილ არს, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.

2 ვის ძალუძს გამოთქვას უფლის სიძლიერე, სასმენელ-ქმნას მისი ქება-დიდება? 2 ვინმე იტყოდის ძლიერებათა უფლისათა, სასმენელ-ყუნეს ყოველნი ქებულებანი მისნი?
3 ნეტარ არიან სამართლის დამცველნი და სიმართლის მოქმედნი ყოველ ჟამს. 3 ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.
4 გამიხსენე, უფალო, შენი ხალხისადმი კეთილგანწყობილებისას, მომხედე შენმიერი შეწევნით. 4 მომიჴსენენ ჩუენ, უფალო, სათნოებითა ერისა შენისათა და მომხედენ ჩუენ მაცხოვარებითა შენითა,
5 რათა ვიხილო სიკეთე შენთა რჩეულთა, გავიხარო შენი ხალხის სიხარულით, დავიქადო შენს სამკვიდროსთან ერთად. 5 რათა ვიხილოთ ჩუენ სიტკბოებაჲ რჩეულთა შენთა და ვიხარებდეთ ჩუენ სიხარულითა ნათესავისა შენისათა, რათა ვიქებოდით ჩუენ სამკჳდრებელთა შენთა თანა.
6 შევცოდეთ ჩვენს მამებთან ერთად, სიმრუდე და ბოროტება ჩავიდინეთ. 6 ვცოდეთ მამათა ჩუენთა თანა, უსჯულო ვიქმნენით და გეცრუენით შენ.
7 ჩვენმა მამებმა ეგვიპტეში ვერ შეიგნეს შენი სასწაულები, არ გაიხსენეს შენი მრავალი წყალობა და გაგიურჩდნენ ზღვაზე, მეწამულ ზღვაზე. 7 მამათა ჩუენთა ეგჳპტეს შინა არა გულისჴმა-ყვნეს საკჳრველებანი შენნი, არცა მოიჴსენეს მრავალნი წყალობანი შენნი და გაგამწარეს წიაღ სლვასა ზღჳსა მის მეწამულისასა.
8 მაგრამ მან იხსნა თავისი სახელის გულისათვის, რათა გაეგოთ ძლიერება მისი. 8 და იჴსნა იგინი სახელისა მისისათჳს, რათამცა გულისჴმა-ყვეს ძლიერებაჲ მისი;
9 და შეუტია მეწამულ ზღვას და დაშრა, და წაიყვანა ისინი უფსკრულებში, როგორც უდაბნოში. 9 და შეჰრისხნა ზღუასა მეწამულსა, და განჴმა, და უძღოდა მათ უფსკრულსა შინა, ვითარცა უდაბნოსა ზედა;
10 და იხსნა მოძულის ხელიდან და გადაარჩინა მტრის ხელიდან. 10 და განარინნა იგინი ჴელისაგან მოძულეთასა და იჴსნნა იგინი ჴელისაგან მტერთა მათთასა;
11 წყალმა დაფარა მათი მტრები, ერთი მათგანიც არ გადარჩენილა. 11 და დაფარნა წყალმან მაჭირვებელნი მათნი, და ერთიცა მათგანი არა განერა.
12 და ირწმუნეს სიტყვანი მისნი, იმღერეს მისი ქება. 12 და ჰრწმენა მათ სიტყჳსა მისისა და აქებდეს ქებულებასა მისსა.
13

აჩქარდნენ, დაივიწყეს საქმენი მისნი, არ დაელოდნენ მის რჩევას.

13

ისწრაფეს და დაივიწყეს მათ საქმენი მისნი და არა დაუთმეს ზრახვასა მისსა.

14 და აჰყვნენ გულისთქმას უდაბნოში და გამოსცადეს ღმერთი უკაცრიელ ადგილას. 14 და გულმან უთქუა გულისთქმაჲ უდაბნოსა შინა და განცადეს ღმერთი ურწყულსა შინა.
15 და შეუსრულა თხოვნა მათი და მოუვლინა სიმჭლევე მათ სულებს. 15 და მოსცა მათ თხოვა მათი და მოუვლინა სავსებაჲ სულსა მათსა.
16 და შური აღეძრათ მოსეს მიმართ ბანაკში, უფლის წმიდანის აარონის მიმართ. 16 და განარისხეს მოსე ბანაკსა შინა და აჰრონ, წმიდაჲ უფლისაჲ.
17 გაიპო მიწა და ჩაყლაპა დათანი, და დაფარა ხროვა აბირამისა. 17 განეპო ქუეყანაჲ და დანთქა დათან და დაფარნა ბანაკი აბირონისი;
18 და მოედო ცეცხლი მათ ხროვას, ალი მოეკიდა ბოროტებს. 18 და ცეცხლი აღატყდა კრებულსა შორის მათსა, და ალმან შეწუნა ცოდვილნი.
19 გააკეთეს ხბო ხორებთან და თაყვანი სცეს კერპებს. 19 და ქმნეს ჴბოჲ ქორებს და თაყუანი-სცეს კერპსა მას;
20 და გაცვალეს თავიანთი დიდება ბალახის მძოველ ხარის გამოსახულებაში. 20 და ცვალეს დიდებაჲ მათი მსგავსად ჴბოსა მის თივისმჭამელისა.
21 დაივიწყეს ღმერთი, თავიანთი მხსნელი, დიდთა მოქმედი ეგვიპტეში. 21 და დაივიწყეს ღმრთისა მაცხოვარისა მათისა, რომელმან ქმნნა დიდ-დიდნი ეგჳპტეს შინა,
22 საოცრებანი ხამის ქვეყანაში, საშინელებანი მეწამულ ზღვაზე. 22 საკჳრველებანი მისნი ქუეყანასა მას ქამისსა და საშინელებანი მისნი ზღუასა მას ზედა მეწამულსა.
23 დათქმული ჰქონდა მათი მოსპობა, რომ მოსე, მისი რჩეული, არ დამდგარიყო ნაპრალთან მის წინაშე, რათა გაებრუნებინა რისხვა მისი, და აღარ მოესრა ისინი. 23 და თქუა მოსრვა მათი, არა თუმცა მოსე, რჩეული მისი, დადგა სრვასა მას წინაშე მისსა, გარემიქცევად გულისწყრომა მისი, რათამცა არა მოსრნა იგინი.
24 მათ დაიწუნეს ქვეყანა სასურველი, აღარ ირწმუნეს ნათქვამი მისი. 24 და შეურაცხ-ყვეს ქუეყანა იგი გულისსათქმელი და არა ჰრწმენა მათ სიტყჳსა მისისა;
25

დრტვინავდნენ თავიანთ ბანაკებში, არ უსმენდნენ უფლის ხმას.

25 დრტჳნვიდეს იგინი კარვებსა მათსა და არა ისმინეს ჴმაჲ უფლისაჲ.
26 მაშინ ზეაღმართა თავისი ხელი, რომ დაეხოცა ისინი უდაბნოში; 26 და აღიღო ჴელი მისი მათ ზედა დაცემად მათდა უდაბნოსა ზედა
27 და გაეფანტა მათი ნაშიერი ხალხებში და განებნია ისინი ქვეყნებში. 27

და დაცემად თესლისა მათისა წარმართთა შორის და განბნევად მათდა სოფლებსა შორის.

28 დაუკავშირდნენ ბაყალ-ფეღორს და ჭამეს მკვდართა შესაწირავი. 28 და შეიბილწნეს იგინი ბელფეგორს და ჭამეს ნაგები მკუდართა.
29 განარისხეს თავიანთი მოქმედებით და თავს დაატყდათ მომსრველი სენი. 29 და განარისხეს იგი საქმითა მათითა, და განმრავლდა მათ ზედა დაცემა.
30 წამოდგა ფინხასი და ილოცა, და შეჩერდა მომსრველი სენი. 30 და დადგა ფინეზ და ლხინება-ყო, და დაეყენა სრვა;
31 ჩაეთვალა მას მოწყალებად თაობიდან თაობამდე, სამარადჟამოდ. 31 და შეერაცხა მას სიმართლედ და თესლითი თესლადმდე მიუკუნისამდე.
32 გააჯავრეს მერიბის წყალზე და დაისაჯა მოსე მათ გამო. 32 და განარისხეს იგი წყალთა მათ ზედა ცილობისათა, და განბოროტნა მოსე მათთჳს,
33 რადგანაც სული გაუმწარეს და გამოთქვა თავისი ბაგეებით. 33 რამეთუ მათ განამწარეს სული მისი; და განუჩინა მათ ბაგითა თჳსითა.
34 არ მოსპეს ხალხები, უფალმა რომ უთხრა მათ. 34 და არა მოსრნეს ნათესავნი იგი, რომელთა ჰრქუა მათ უფალმან.
35 აირივნენ ხალხებში და შეისწავლეს მათი საქმეები. 35 და აერინეს წარმართთა და ისწავლნეს საქმენი მათნი;
36 ემსახურებოდნენ მათ კერპებს, რომლებიც მახედ გადიქცნენ მათთვის. 36 და ჰმონეს კერპთა მათთა, და ექმნა მათ იგი საცთურ;
37 შესწირეს თავიანთი ძენი და ასულნი ეშმაკებს. 37 და დაუკლნეს ძენი მათნი და სულნი მათნი ეშმაკთა.
38

დაღვარეს სისხლი უცოდველი, თავიანთ ძეთა და ასულთა სისხლი, რომელიც შესწირეს ქანაანის კერპებს, და შეირყვნა ქვეყანა სისხლით.

38 და დასთხიეს სისხლი უბრალო, სისხლი ძეთა და ასულთა მათთა, რომელ-იგი უზორეს კერპსა მას ქანანისასა, დაკლვით მოისრა ქუეყანაჲ სისხლითა
39 შეიბილწნენ თავიანთი საქმეებით და იმრუშეს თავიანთი მოქმედებით. 39 და შეიგინა საქმითა მათითა, რამეთუ ისიძვიდეს იგინი საქმეთა შინა მათთა.
40 მაშინ აღეგზნო რისხვა უფლისა თავის ხალხზე და შესძაგდა მას სამკვიდრო თვისი. 40 და განრისხნა გულისწყრომით უფალი ერსა თჳსსა ზედა და მოიძაგა სამკჳდრებელი თჳსი;
41 და ხელში ჩაუგდო ისინი ხალხებს და გაბატონდნენ მათზე მოძულენი მათი. 41

და მისცნა იგინი ჴელთა მტერთასა, დაეუფლნეს მათ მოძალენი მათნი;

42 ავიწროებდნენ მათ მტრები და მოიდრიკნენ მათ ხელქვეით. 42 და აჭირვებდეს მათ მტერნი მათნი, და დამდაბლდეს იგინი ქუეშე ჴელსა მათსა.
43 მრავალგზის იხსნა ისინი, მაგრამ ისინი აბრაზებდნენ საკუთარი ზრახვებით და მდაბლდებოდნენ ბრალით. 43 მრავალგზის იჴსნნა იგინი, ხოლო მათ გან-ვე-ამწარეს იგი ზრახვითა მათითა და დამდაბლდეს უსჯულოებითა მათითა.
44 იხილა მათი გაჭირვება, როცა მოისმინა მათი ღაღადისი. 44 და მოხედნა უფალმან ჭირსა მათსა, რაჟამს შეისმინა მან ვედრებისა მათისა;
45 გაუხსენა აღთქმა თავისი და ანუგეშა თავისი მრავალმოწყალეობით. 45 და მოიჴსენა აღთქმისა თჳსისა და შეინანა მრავლითა წყალობითა თჳსითა;
46 აღვიძებდა მათდამი თანაგრძნობას ყველა მათი დამტყვევებლის წინაშე. 46 და მისცნა იგინი საწყალობელად წინაშე ყოველთა წარმტყუენველთა მათთა.
47 გვიხსენი, უფალო, ღმერთო ჩვენო, და გამოგვკრიბე ხალხთაგან, რათა ვადიდოთ შენი წმიდა სახელი, ვიამაყოთ შენი ქება-დიდებით. 47 მაცხოვნენ ჩუენ, უფალო ღმერთო ჩუენო, და შემკრიბენ ჩუენ წარმართთაგან, რათა აუაროთ სახელსა შენსა წმიდასა და ვიქებოდით ჩუენ ქებულებითა შენითა.
48 კურთხეულ არს უფალი, ღმერთი ისრაელისა, ამიერიდან და უკუნისამდე! და თქვას მთელმა ხალხმა: ამინ! ადიდეთ უფალი! 48 კურთხეულ არს უფალი ღმერთი ისრაჱლისა ამიერითგან და უკუნისამდე, და თქუას ყოველმან ერმან: იყავნ, იყავნ. დიდება

 
image
© საიტზე მოთავსებულ ტექსტებზე საავტორო უფლებები დაცულია. გთხოვთ, ავტორის ან მთარგმნელის ნებართვის გარეშე ნუ გამოიყენებთ
2003