| ძველი აღთქმა | სარჩევზე გადასვლა |
| ახალი ქართულით | ძველი ქართულით |
| 1 |
გალობა აღსავალთა. დავითისათვის. უფალი რომ არ ყოფილიყო ჩვენთან, თქვას ისრაელმა, |
1 |
არა თუმცა უფალი იყო ჩუენ თანა, თქუნ ისრაჱლმან, |
| 2 | უფალი რომ არ ყოფილიყო ჩვენთან, როცა აღდგა ჩვენს წინააღმდეგ კაცი, | 2 | არა თუმცა უფალი იყო ჩუენ თანა, რაჟამს კაცნი აღდგებოდეს ჩუენ ზედა, |
| 3 | მაშინ ცოცხლად ჩაგვყლაპავდნენ, რაჟამს განრისხდნენ ჩვენზე. | 3 | ცხოველნიცა ვიდრემე შთამთქნეს ჩუენ, რაჟამს განრისხნა გულისწყრომა მათი ჩუენ ზედა; |
| 4 | მაშინ წყლები წაგვსილავდნენ, ნაკადი გადაუვლიდა ჩვენს სულს. | 4 | წყალთამცა ვიდრემე დამთქნეს ჩუენ, |
| 5 | ჩვენი შეწევნა უფლის სახელშია ცისა და ქვეყნის შემოქმედისა. | 5 | ღუარსა განჴდა სული ჩუენი. განჴდამეა სული ჩუენი წყალსა მას წინა დაუდგრომელსა? |
| 6 | კურთხეულ არს უფალი, რომ არ მიგვცა ულუფად მათთა კბილთათვის. | 6 | კურთხეულ არს უფალი, რომელმან არა მიმცნა ჩუენ ნადირად კბილთა მათთა. |
| 7 | ჩვენი სული გადარჩა, ვითარცა ჩიტი მონადირის მახისაგან; მახე დაიმსხვრა და ჩვენ გადავრჩით. | 7 | სული ჩუენი, ვითარცა სირი, განერა მახისა მისგან მონადირეთასა; საბრჴე შეიმუსრა, და ჩუენ განვერენით. |
| 8 | ჩვენი შეწევნა უფლის სახელშია - ცისა და ქვეყნის შემოქმედისა. | 8 | შეწევნა ჩუენი სახელითა უფლისაჲთა, რომელმან ქმნა ცანი და ქუეყანა. დიდება |