| 1 |
იხარეთ, მართალნო, უფალში; გულწრფელებს შეშვენით შექება.
|
1 |
იხარებდით მართალნი უფლისა მიმართ, და წრფელთა შუენის ქებაჲ.
|
| 2 |
ადიდეთ უფალი ქნარით, ათსიმიანი ებნით უგალობეთ მას. |
2 |
აუვარებდით უფალსა ბობღნითა და ათძალითა საფსალმუნისათა უგალობდით მას. |
| 3 |
უგალობეთ მას გალობა ახალი, უკეთ ააწყეთ ჰანგი მოძახილით. |
3 |
აქებდით მას ქებითა ახლითა, კეთილად უგალობდით მას
ღაღადებითა. |
| 4 |
რადგან სწორია სიტყვა უფლისა და ყოველი საქმე მისი
ჭეშმარიტია. |
4 |
რამეთუ წრფელ არს სიტყუაჲ უფლისაჲ და ყოველნი საქმენი
მისნი სარწმუნოებით არიან; |
| 5 |
უყვარს სიმართლე და სამართალი; უფლის წყალობით სავსეა
ქვეყანა. |
5 |
უყუარს წყალობაჲ და მსჯავრი უფალსა და წყალობითა
უფლისაჲთა სავსე არს ქუეყანაჲ. |
| 6 |
უფლის სიტყვით შეიქმნა ზეცა და მისი ბაგეების ქარით -
მთელი მისი საკრებულო. |
6 |
სიტყჳთა უფლისაჲთა ცანი დაემტკიცნეს და სულითა პირისა
მისისათა - ყოველი ძალი მათი. |
| 7 |
შეკრიბა, ვითარცა ტიკში, წყლები ზღვისანი, საცავებში
მოათავსა უფსკრულები. |
7 |
შეჰკრებს იგი, ვითარცა თხიერთა, წყალთა ზღჳსათა და
დაასხამს საუნჯეთა შინა უფსკრულთა. |
| 8 |
ეშინოდეს უფლისა მთელ დედამიწას, თრთოდეს მისგან ყველა
მკვიდრი სამყაროისა. |
8 |
ეშინოდენ უფლისაჲ ქუეყანასა და მისგან შეიძრნედ ყოველნი
დამკჳდრებულნი სოფლისანი. |
| 9 |
რადგან მან თქვა და - შეიქმნა, მან ბრძანა და - არსებობს. |
9 |
რამეთუ მან თქუა და იქმნნეს, თავადმან ამცნო და
დაებადნეს. |
| 10 |
უფალი ჩაშლის ხალხების აზრებს, გააცამტვერებს ხალხების
ზრახვებს. |
10 |
უფალმან განაქარვნის ზრახვანი წარმართთანი და
შეურაცხ-ყვნის გულისსიტყუანი ერთანი და შეურაცხ-ყვნეს ზრახვანი მთავართანი; |
| 11 |
აზრი უფლისა იარსებებს მარადიულად და თაობიდან თაობამდე -
ზრახვანი მისნი. |
11 |
ხოლო ზრახვა უფლისაჲ უკუნისამდე ჰგიეს და გულისსიტყუანი
გულისა მისისანი - თესლითი თესლადმდე. |
| 12 |
ნეტარ არს ხალხი, რომლისთვისაც უფალია ღმერთი, ხალხი - მისდა სამემკვიდრეოდ
ამორჩეული.
|
12 |
ნეტარ არს ნათესავი, რომლისა არს უფალი ღმერთი მათი, ერი, რომელ გამოირჩია
სამკჳდრებელად თჳსად.
|
| 13 |
ზეციდან იმზირება უფალი, ხედავს ყველა ადამიანს. |
13 |
ზეცით მოხედნა უფალმან და იხილნა ყოველნი ძენი კაცთანი; |
| 14 |
თავისი საბრძანისიდან უთვალთვალებს ქვეყნის ყველა
მკვიდრს. |
14 |
განმზადებულით სამკჳდრებელით თჳსით მოხედნა ყოველთა ზედა
სამკჳდრებულთა ქუეყანისათა, |
| 15 |
მან შეჰქმნა გული თითოეულისა, და სწვდება ყველა მათ
საქმეს. |
15 |
რომელმან დაჰბადნა მხოლოდ გულნი მათნი, რომელმან
გულისჴმა-ყუნის ყოველნი საქმენი მათნი. |
| 16 |
მეფეს ვერ უშველის ჯარის სიმრავლე, გმირს ვერ იხსნის დიდი
ძალა. |
16 |
არა ცხონდების მეფე მრავლითა ძალითა თჳსითა და გმირი არა
განერეს სიმრავლითა ძალისა მისისაჲთა. |
| 17 |
უიმედოა ცხენი შველისათვის და თავისი ჯარების სიმრავლე
ვერ იხსნის. |
17 |
ტყუინ ცხენი განრინებად და დიდითა ძალითა თჳსითა არა
განერეს. |
| 18 |
აი, თვალი უფლისა მის მოშიშთა თავზე, ვინც მის წყალობას
ელის; |
18 |
აჰა, ესერა, თუალნი უფლისანი მოშიშთა მისთა ზედა და
რომელნი ესვენ წყალობასა მისსა, |
| 19 |
რომ იხსნას მათი სული სიკვდილისაგან და ასაზრდოოს
შიმშილობის დროს. |
19 |
ჴსნად სიკუდილისაგან სულთა მათთა და გამოზრდად მათდა
სიყმილსა. |
| 20 |
ჩვენი სული მომლოდინეა უფლისა, ის არის დამხმარე და
მფარველი ჩვენი. |
20 |
ხოლო სულმან ჩემმან დაუთმენ უფალსა, რამეთუ მწე და
მფარველ არს იგი ჩუენდა; |
| 21 |
რადგან მისით ხარობს ჩვენი გული, რადგან ვესასოებით მის
წმიდა სახელს. |
21 |
რამეთუ მისა მიმართ იხარებდეს გული ჩუენი და სახელსა
წმიდასა მისსა ვესვიდეთ. |
| 22 |
იყოს ჩვენდამი, უფალო, შენი წყალობა, რადგანაც შენზე
ვამყარებთ იმედს. |
22 |
იყავნ, უფალო, წყალობაჲ შენი ჩუენ ზედა, ვითარცა ჩუენ
გესავთ შენ. |
