| 1 |
თავს უშველეთ, ბენიამინის ძენო, იერუსალიმიდან, ბუკი დააყვირეთ თეკოაყში და მოეცით
ნიშანი ბეთ-ჰაქერემს, რადგან ჩრდილოეთიდან გამოჩნდა ბოროტება და დიდი უბედურება.
|
1 |
განძლიერდით ძენი ბენიამისანი საშუალისაგან იერუსალიმისა და თეკუაჲთ გამოანიშნეთ
საყჳრითა, და ზეშთა ბეთაქარისა აღიღეთ ნიშანი, რამეთუ ძჳრთა ჩამოიჭჳრეს ჩრდილოთ და
შემუსრვა დიდი.
|
| 2 |
ლამაზს და განაზებულს, მოვსპობ სიონის ასულს. |
2 |
იყოს შუენიერისა მის და ფუფუნეულისა, და მიგეღოს სიმაღლე
შენი, ასულო სიონისაო! |
| 3 |
მასთან მივლენ მწყემსები ჯოგებითურთ, კარვებს დასცემენ
მის გარშემო, თავ-თავიანთ ნაკვეთებში დამწყესავენ. |
3 |
მისსა მიმართ მივიდენ მწყემსნი და სამწყსონი მათნი, და
აღდგნენ მას ზედა კარავი გარემო მისა, და მწყსიდეს თჳთოეული ჴელითა თჳსითა. |
| 4 |
განემზადეთ საბრძოლველად მის წინააღმდეგ, აღდექით და
დავიძრათ შუადღისას! მაგრამ ვაი ჩვენს თავს, იწურება დღე, დაგრძელდა
საღამოს ჩრდილები. |
4 |
განემზადენით მას ზედა ბრძოლად, აღდეგით და აღვიდეთ მის
ზედა შუადღე. ვაჲ ჩვენდა, რამეთუ მიდრკა დღე, რამეთუ მოაკლდებიან აჩრდილნი
მწუხრისანი. |
| 5 |
აღდექით და დავიძრათ ღამით, გავანადგუროთ მათი დარბაზები! |
5 |
აღდეგით და აღვიდეთ ღამე და განვხრწნნეთ საფუძველნი
მისნი, |
| 6 |
რადგან, ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი; გაჩეხეთ ხე და
დაახვავეთ იერუსალიმის ირგვლივ. უნდა დაისაჯოს ეს ქალაქი! სავსეა
ძალადობით. |
6 |
რამეთუ ამათ იტყჳს უფალი ღმერთი ძალთა: აღმოკაფენით ხენი
მისნი და განმფენელი იერუსალიმსა ზედა ძალისა, ჵ ქალაქი მტყუარი სრული, -
მძლავრებაჲ მის შორის. |
| 7 |
როგორც ჭაში გროვდება წყალი, ასე დაგროვდა მასში
ბოროტება. ძალადობა და ძარცვა ისმის იქ, სნეულება და ჭრილობებია ჩემს
წინაშე მუდამ. |
7 |
ვითარ განაცივის ჯურღმულმან წყალი მისი, ეგრე განაციოს
უკეთურებამან მისმან უთნობაჲ, და საარებაჲ ისმეს მას შინა წინაშე პირსა
მისსა, მარადის ტკივილითა და გუემითა. |
| 8 |
ფრთხილად იყავი, იერუსალიმო, არ მიგატოვოს ჩემმა სულმა,
არ გადაგაქციოთ უდაბნოდ, უკაცრიელ ქვეყანად! |
8 |
იწუართოს იერუსალიმი, ნუ განგეშოროს სული ჩემი შენგან. ნუ
გყო შენ ქუეყანად უვალად, რომელი არდამკჳდრებულ იქმნეს, |
| 9 |
ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, მოიმცვრიონ ვენახივით ისრაელის
ნატამალი! გაიწოდე ხელი, როგორც ყურძნის მკრეფავი იწვდის გოდრებისკენ! |
9 |
რამეთუ ამათ იტყჳს უფალი ძალთა: მოჰკუფხლევდით, ვითარცა
ვენაჴსა, ნეშტსა ისრაილისასა, ზედმიიქეცით, ვითარცა მსთულებელი კუფხალთა
ზედა მისთა. |
| 10 |
ვის ველაპარაკო და დავიმოწმო, რომ მისმინოს? აჰა, დაუცვეთელი ყურები აქვთ და არ
შეუძლიათ ყურის გდება. აჰა, საცინლად აუგდიათ უფლის სიტყვა, აღარ მოსწონთ. |
10 |
ვიეთ მიმართ თქუა და უწამებდე, და სასმენელ იქმნეს? აჰა,
უმეტკუეთილებ ყურნი მათნი, და ვერ ძალ-უცყე სმენაჲ. აჰა, სიტყვა უფლისაჲ
იქმნა მათდა ყუედრებად მიმართ, არა ინებონ სმენაჲ მისი. |
| 11 |
ავსებული ვარ უფლის რისხვით, მეტის ატანა აღარ შემიძლია. გადმოანთხიე ქუჩაში
ბავშვებზე და ჭაბუკთა გუნდზე. რადგან ქმარს ცოლითურთ შეიპყრობენ და ჭარმაგს
ხანდაზმულთან ერთად.
|
11 |
და გულისწყრომაჲ ჩემი აღვავსე და დავაყენე და არა მოვასრულენ იგინი. მივფინო
ჩჩჳლთა ზედა გარეშე და შესაკრებელსა ზედა ჭაბუკთასა ერთბამად, რამეთუ ქმარი და ცოლი
შეპყრობილ იქმნენ, მოხუცებული სავსისა თანა დღითა.
|
| 12 |
სხვებს გადაეცემა მათი სახლები, ყანები და ცოლები, როცა ხელს შევმართავ ამ ქვეყნის
მკვიდრებზე, ამბობს უფალი. |
12 |
და გარდაიცვალნენ სახლნი მათნი სხვათა ველთამი და ცოლები მათი ეგრეთვე, რამეთუ
განვირთხამ ჴელსა ჩემსა დამკჳდრებელთა ზედა ამის ქუეყანისათა, - იტყჳს უფალი, |
| 13 |
რადგან პატარიდან დიდამდე ყველა მომხვეჭელია:
წინასწარმეტყველიდან მღვდლამდე ყველა ყალბისმქმნელი. |
13 |
რამეთუ მცირითგან მათით და ვიდრე დიდადმდე, ყოველთა, აღასრულნეს უსჯულონი,
მღდელითგან და ვიდრე ცრუწინასწარმეტყველამდე, ყოველთა ქმნეს ტყუილი. |
| 14 |
ზერელედ მკურნალობენ ჩემი ერის ჭრილობებს, ამბობენ:
მშვიდობააო, მშვიდობა! თუმცა არ არის მშვიდობა. |
14 |
და ჰკურნებდეს შემუსრვილებასა ასულისა ერისა ჩემისასა, შეურაცხმყოფნი და მეტყუელნი:
მშჳდობაჲ, მშჳდობაჲ! და სადა არს მშჳდობაჲ? |
| 15 |
განა თუ რცხვენიათ, სიბილწეს რომ სჩადიან? არა! სულაც არ
რცხვენიათ, ამიტომაც დაეცემიან დაცემულთა შორის, წაიფორხილებენ, როცა
დავსჯი მათ, ამბობს უფალი. |
15 |
სირცხჳლეულ იქმნეს, რამეთუ მოაკლდეს, და არცა, ვითარ სირცხჳლეულთა, შეიკდიმეს და
უპატივოებაჲ მათი ვერ აგრძნეს. ამისთჳს დაეცნენ დაცემულებასა შინა მათსა და ჟამსა
შინა მოხედვისა მათისასა მოუძლურდენ, - თქუა უფალმან. |
| 16 |
ასე ამბობს უფალი: დადექით გზებზე, მიმოიხედეთ და
გამოიკითხეთ ძველი სავალი, რომლითაც აჯობებს, იმ გზით იარეთ და სულისთვის
შვებას ჰპოვებთ. მათ კი თქვეს: არ ვივლითო. |
16 |
ამათ იტყჳს უფალი: დადეგით გზათა ზედა და იხილეთ, და იკითხენით ალაგნი უფლისანი
საუკუნენი და იხილეთ, რომელი არს გზა კეთილი, და ვიდოდეთ მას ზედა, და ჰპოოთ
უბიწო-ყოფაჲ სულთა თქუენთა. და თქუეს: არა ვიდოდით. |
| 17 |
მცველნი დაგიყენეთ და გითხარით: ბუკის ხმას უგდეთ-მეთქი
ყური. მათ კი თქვეს: არ დავუგდებთო ყურს. |
17 |
დავადგინენ თქუენ ზედა ებგურნი. ისმინეთ ჴმაჲ ნესტჳსა, და თქუეს: არა ვისმინოთ. |
| 18 |
ამიტომაც ისმინეთ, ხალხებო! იცოდე, მოწმევ, რა მოუვა მათ. |
18 |
ამისთჳს ესმა წარმართთა და რომელნი მწყსიდეს სამწყსოთა მათ შორის, და რაოდენი ვყავ
მათ შორის. |
| 19 |
ისმინე, მიწავ! აჰა, ბოროტებას მოვაწევ ამ ხალხზე, მათი
განზრახვების ნაყოფს. რადგან ყურს არ უგდებენ ჩემს სიტყვებს და ჩემს რჯულს,
და შეიძულეს. |
19 |
ისმინე, ქუეყანაო! აჰა, მოვაწევ მე ერსა ამას ზედა ძჳრთა, ნაყოფსა მიქცევისა
მათისასა, რამეთუ სიტყვასა ჩემსა არა ერჩდეს, და შჯული ჩემი განიშორეს. |
| 20 |
რად მინდა საბადან მოტანილი საკმეველი და შორეული ქვეყნის
ტკბილი ლერწამი? თქვენი აღსავლენი აღარ მეამება, თქვენი მსხვერპლი აღარ
მეტკბობა. |
20 |
რაჲსათჳს გუნდრუკსა საბაჲთ მომართუამთ მე და კინამომოსა ქუეყანით შორით.
ყოვლადდასაწუელნი თქვენნი არა არიან მითუალულ და მსხუერპლნი თქვენნი არა მეტკბნეს
მე. |
| 21 |
ამიტომაც ასე ამბობს უფალი; აჰა, საბრკოლს დავუდებ წინ ჩემს ერს და წაიფორხილებენ
მასზე მამები და შვილები ერთად, მეზობელი და მისი მოყვასი, და დაიღუპებიან.
|
21 |
ამისთჳს ამათ იტყჳს უფალი: აჰა, მე მივსცემ ერსა ამას ზედა უძლურებასა, და
მოუძლურდენ მის შორის მამანი და ძენი ერთბამად, მეზობელი და მოძმე მისი წარწყმდენ.
|
| 22 |
ასე ამბობს უფალი: აჰა, მოვა ერი ჩრდილო ქვეყნიდან,
დიდძალი ხალხი აღდგება ქვეყნის კიდეებიდან. |
22 |
ამათ იტყჳს უფალი: აჰა, ერი მოვალს ჩრდილოჲთ და ნათესავი დიდი, და მეფენი მრავალნი
აღდგენ დასასრულისაგან ქუეყანისა. |
| 23 |
ისარი და ჰოროლი უჭირავთ ხელში, სასტიკნი არიან და
შეუბრალებელნი; ზღვასავით ბობოქრობს მათი ხმა; ცხენებზე ამხედრებულან,
როგორც ერთი კაცი; გამზადებულან შენს წინააღმდეგ საბრძოლველად, სიონის
ასულო! |
23 |
მშჳლდი და მაზრაკი ეპყრასყე, მძჳნვარე არს და არ შეიწყალოს. ჴმაჲ მისი, ვითარცა
ზღუაჲ მღელვარე, ცხენებისა მიერ და საჭურველისა. წყობაჰყოფს, ვითარცა ცეცხლი,
ბრძოლად შენდამი, ასულო სიონისაო! |
| 24 |
გვესმა მათი ამბავი და მოგვიდუნდა ხელები; შეგვიპყრო
სატანჯველმა, როგორც მშობიარის ტკივილმა. |
24 |
გუესმა სასმენელი ეგე და იჴსნნეს ჴელნი ჩუენნი, ჭირმან მომიცვნა ჩუენ სალმობითა,
ვითარ მშობიარისათა. |
| 25 |
ნუ გახვალთ ველად, გზას ნუ დაადგებით, რადგან მტრის
მახვილი შიშის ზარს სცემს ირგვლივ! |
25 |
ნუ განხუალთ აგარაკებად და გზათა ზედა ნუ ხუალთ, რამეთუ მახჳლი მტერთა მკჳდრ არს
გარემოს, |
| 26 |
ჩემი ერის ასულო! შეირტყი ჯვალო და ნაცარი დაიყარე თავზე,
გამართე გოდება მხოლოდშობილზე, მწარე გლოვა, რადგან ანაზდეულად დაგვეცემა
შემმუსვრელი. |
26 |
ასულო ერისა ჩემისაო! გარემოირტყ ძაძა, გარდაისხ ნაცარი გლოვისაებრ სიყუარულისა.
ყავ თავისა შენისა ტყებაჲ საწყალობელი, რამეთუ მეყსა შინა მოიწიოს საარებაჲ თქუენ
ზედა. |
| 27 |
გამომკვლევად დაგადგინე ჩემს ერში და გამომცდელად, რომ
ამოწმებდე და იკვლევდე მათ გზებს. |
27 |
გამოსაცდელად მიგეც შენ ერთა შორის შეყენებულთა და ცნობად გამოცდასა შინა ჩემდა
გზისა მათისა |
| 28 |
ყველანი ჯანყისთავები არიან, ამბის მიმტანნი, სპილენძი და
რკინა, ყველანი წარმწყმედელნი არიან. |
28 |
ყოველნივე უსმნი მავალნი დრკუდ, ვითარცა რვალი და რკინა, ყოველნი განხრწნილ არიან. |
| 29 |
ქშინავს საბერველი, ტყვია მთლიანად შთაინთქა ცეცხლში,
მაგრამ ამაოდ გადაიდნო, რადგან ბოროტეულნი არ განცალკევებულან. |
29 |
მოაკლდა საბერველი ცეცხლისაგან, მოაკლდა ბრპენი, ცუდი სადმე ვეცხლისმჭედლობს.
უკეთურებანი მათნი არა დადნეს. |
| 30 |
დაწუნებულ ვერცხლს დაარქმევენ მათ, რადგან დაიწუნა ისინი
უფალმა. |
30 |
ვეცხლ გამოუცდელ უწოდეთ მათ, რაჲთა გამოუცდელ-ყვნა იგინი უფალმან (ისმინეთ სიტყუაჲ
უფლისაჲ ყოველმან იუდეამან). |
