| 1 |
ისმინეთ უფლის სიტყვა, ისრაელიანებო, რადგან დავა აქვს უფალს ქვეყნის მკვიდრებთან;
რადგან რ არის ჭეშმარიტება, არც სიქველე, არც ღვთის შემეცნება ქვეყანაზე. |
1 |
ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ ძეთა ისრაჱლისათა, რამეთუ სასჯელი უფლისაჲ არს მკჳდრთა
თანა ქუეყანისათა, რამეთუ არა არს ჭეშმარიტება, არცა წყალობა და არცა მეცნიერება
ღმრთისაჲ ქუეყანასა ზედა. |
| 2 |
წყევლა და ტყუილი, კაცისკვლა, ქურდობა და მრუშობა
გავრცელდა; სისხლის ღვრას სისხლის ღვრა მოსდევს. |
2 |
წყევა და სიცრუვე, კლვა და პარვა და სიძვა განფენილ არს
და სისხლთა სისხლსა შერევენ. |
| 3 |
ამიტომაც მოთქვამს მიწა, ჩაკვდა მისი ყოველი მკვიდრი
ველის მხეცებთან და ცის ფრინველებთან ერთად; ზღვის თევზებიც კი
გაუჩინარდნენ. |
3 |
ამისთჳს იგლოვდინ ქუეყანაჲ და დასულბენ ყოველნი, რომელნი
დამკჳდრებულ არიან, მჴეცნი უდაბნოსანი და მფრინველნი ცათანი და თევზნი
ზღჳსანი მოკრბენ. |
| 4 |
არავინ იდავოს, არავინ იყოს მამხილებელი, რადგან შენი ერი
მღვდელს ედავება. |
4 |
და არა ვინ იყოს განმსჯელ მათა და არცა მამხილებელ, ხოლო
ერი ჩემი, ვითარცა მღდელი მაშფოთებელი. |
| 5 |
წაიფორხილებ დღისით და წაიფორხილებს ღამით
წინასწარმეტყველიც შენთან ერთად; და მე მოვსპობ დედაშენს. |
5 |
მოუძლურდენ დღენი და მოუძლურდენ წინაწარმეტყუელნი შენ
თანა, და ღამესა დავადუმო დედა შენი. |
| 6 |
მოისპობა ჩემი ერი უმეცრების გამო, რადგან შენ უარყავი
ღვთის შემეცნება, და მეც გადაგაყენებ ჩემი მღვდლობიდან; დავიწყებული გაქვს
ჩემი რჯული და მეც დავივიწყებ შენს შვილებს. |
6 |
მიემსგავსა ერი ჩემი მათ, რომლისა თანა არა იყო
მეცნიერება, რამეთუ შენ განიშორე მეცნიერება, და მეცა განგიშორო შენ და
არღარა მღდელობდე ჩემდამო, ვინათგან დაივიწყე სჯული ღმრთისა შენისა, მეცა
დავივიწყო ძენი შენნი. |
| 7 |
რაც უფრო მრავლდებიან, მით უფრო სცოდავენ ჩემს წინაშე;
მათ პატივს სირცხვილად შევცვლი. |
7 |
სიმრავლისაებრ მათისა შემცოდეს მე, ეგრეთვე დიდება მათი
სირცხჳლად გარადავსცვალო. |
| 8 |
ცოდვებით იკვებება ჩემი ერი და უკეთურებისკენ მიუწევთ
გული. |
8 |
ცოდვასა ჭამენ ერი ჩემი და უსჯულოებამან მათმან აღამცირნა
სულნი მათნი. |
| 9 |
მღვდელი და ერი ერთი შეიქნა; მსჯავრს დავდებ მათ მათი
გზების გამო და მივაგებ მათ მათი საქმეების გამო. |
9 |
ვითარცა იყვნენ ერი, ეგრეთვე მღდელნი, და შურ-ვიგო მათ
ზედა გზათაებრ მათგან და გულისსიტყუათაებრ მათისა მივაგო მათ. |
| 10 |
შეჭამენ და ვერ გაიგებენ გაძღომას, იბოზებენ და ვერ
გამრავლდებიან, რადგან დაივიწყეს უფლის სამსახური. |
10 |
სჭამდენ, ვერ განძღენ, მრუშობდენყე და არ დასცხრეს,
ამისთჳს დაუტევეს უფალი არა დაცვითა. |
| 11 |
ბოზობამ, ღვინომ და მაჭარმა დაიპყრო მათი გული. |
11 |
სიძვამან, ღჳნომან და ანკანაკებამან გულნი მიუღნეს. |
| 12 |
ჩემი ერი ხეზე მკითხაობს და მისი ტოტი უცხდებს მას,
რადგან ბოზობის სულმა შეაცდინა ისინი და განუდგნენ თავიანთ ღმერთს. |
12 |
ერი ჩემი შეშისა მიერ იმისნვიდა და კუერთხებითა
მითხრობდენ. აჰა, სულმან სიძვისამან შეაცთუნა და იმრუშეს ღმრთისაგან
მათისა. |
| 13 |
მთათა მწვერვალებზე სწირავენ მსხვერპლს და გორაკებზე
აკმევენ საკმეველს მუხის, ჭადრისა და ტერებინთის ქვეშ, რადგან საამურია
მათი ჩრდილი; ამიტომ ბოზობენ შენი ასულები და მრუშობენ შენი რძლები. |
13 |
თხემთა მათთასა უზორვიდენ და ბორცვებთა ზედა დასწვიდენ
რკოსა ქუეშე და ხესა ჩრდილოანსა, რამეთუ კეთილ არს საფარველი: ამისთჳს
ისიძვენ ასულნი თქუენნი და სძალნი თქუენნი იმრუშებენ. |
| 14 |
როგორ არ მოვკითხო შენს ასულებს, როცა ბოზობენ, და შენს
რძლებს, როცა მრუშობენ, რადგან მამაკაცები ბოზ ქალებთან დაეთრევიან და
როსკიპებთან ერთად სწირავენ მსხვერპლს; უმეცარი ხალხი კი იღუპება. |
14 |
და არა მოვიხილო მე ასულთა თქუენთა ზედა, ოდეს ისიძვიდენ,
არცა სძალთა თქუენთა ზედა, ოდეს იმრუშებდენ, რამეთუ იგინი მეძავთა თანა
შეისვარვოდეს და მგებელთა თანა უზორვიდეს და ერი გულისხმისმყოფელი
შეეთხზვოდა მეძავთა თანა. |
| 15 |
თუ შენ ბოზობ, ისრაელო, იუდა მაინც ნუ შესცოდავს; ნუ
ივლის გილგალში, ნუ ავა ბეთ-ავენში, ნუ დაიფიცებს: ცოცხალიმც არის უფალიო! |
15 |
ხოლო შენ, ისრაჱლ, ნუ უმეცარ ხარ, და იუდა, ნუ შეხუალთ
გალგალად და ნუ აღხუალთ სახიდ მიმართ უსამართლოებისა, და ნუ ჰფუცავთ
ცხოველსა უფალსა, |
| 16 |
რადგან ჯიუტი ფურივით ჯიუტია ისრაელი; როგორ აძოვოს ახლა
ისინი უფალმა, როგორც ცხვარი, ვრცელ საძოვარზე? |
16 |
ვითარცა დიაკეული მტრიობალი, მტრიობალ იქმნა ისრაჱლი. აწ
აძოვნეს იგინი უფალმან, ვითარცა კრავნი, ფართოსა შინა. |
| 17 |
შეეკრა კერპებს ეფრემი, დაეხსენი. |
17 |
შემყოფმან კერპთამან ეფრემ დაუდვა მას საბრჴე, სათნო
იყუნა ქანანელნი, |
| 18 |
გამოუნელდებათ სიმთვრალე და ბოზობას იწყებენ, შეეჩვიენ
სირცხვილს მისი მთავრები. |
18 |
მსიძავნი განმეძვნეს, შეიყუარეს უპატიოებაჲ ფრტჳნვისაგან
მისისა. |
| 19 |
გაახვევს მათ ქარი თავის ფრთებში და მათ შერცხვებათ
თავიანთი მსხვერპლისა. |
19 |
სტჳნვაჲ სულისაჲ სტჳნავს შორის ფრთეთა მისთა და
ჰრცხუენოდის მსხუერპლისსაცავთა მისთაგან. |
