| 1 |
ვეძებე ღამით ჩემს სარეცელზე ჩემი სულის შეყვარებული, ვეძებე იგი და ვერ ვიპოვე.
|
1 |
სარეცელთა ჩემთა ზედა ღამე ვეძიებდ, რომელი შეიყუარა სულმან ჩემმან, ვეძიებდ
მას, და არა ვპოვე იგი. ვხადოდე მას, და არა ჴმა-მცა მე.
|
| 2 |
ავდგები-მეთქი და მოვივლი ქალაქის ქუჩებსა და მოედნებს.
მოვძებნი-მეთქი ჩემი სულის შეყვარებულს. ვეძებე იგი და ვერ ვიპოვე. |
2 |
აღვდეგ და მოვლენ ქალაქნი, უბანნი და ურაკპარაკნი და
ვეძიებდ, რომელმან შეიყუარა სული ჩემი, ვეძიებდი და არა ვპოე. |
| 3 |
შემომხვდნენ მცველნი, ქალაქის შემომვლელნი. ხომ არ
გინახავთ ჩემი სულის შეყვარებული? |
3 |
მპოვეს მე მცველთა, რომელნი მოჰვლიდეს ქალაქსა. სიძე
ეტყჳს მცველთა ქალაქისათა: ნუუკუე იხილეთა, რომელი შეიყუარა სულმან ჩემმან? |
| 4 |
ოდენ განვშორდი, ვიპოვე ჩემი სულის შეყვარებული; დავიჭირე
იგი და აღარ გავუშვი, ვიდრე არ შევუძეღ დედაჩემის სახლში და ჩემი მშობლის
გალიაკში. |
4 |
ვითარცა კნინ წარვლე მათგან, ვპოვე, რომელი შეიყუარა
სულმან ჩემმან. პოვა სიძემან და ეტყჳს სძალსა: შევიპყარ იგი და არა
განუტევე იგი, ვიდრემდის შევიყვანე იგი სახლსა დედისა ჩემისასა და საუნჯეთა
მშობელისა ჩემისათა. |
| 5 |
გაფიცებთ თქვენ, ასულნო იერუსალიმისა, ველის ნიამორებს და
ირმებს გაფიცებთ, არ გააღვიძოთ, არ აღძრათ სიყვარული, ვიდრემდის თავად არ
ინებოს! |
5 |
ქალწულთა აფუცა მეორედ სძალმან და ეტყჳს: გაფუცებ თქუენ,
ასულნო იერუსალიმისანო, ძალთა და სიმტკიცეთა აგარაკისათა, და უკუეთუ
აღადგინოთ და განაღჳძოთ სიყუარული, ვიდრემდისცა ინებოს. |
| 6 |
ვინ არის იგი, უდაბნოდან ამომავალი, ვით სვეტი კვამლისა,
მურრითა და გუნდრუკით კმეული და მენელრცხებელთა ყოველი სურნელით? |
6 |
სიძე იტყჳს სძლისათჳს: ვინ არს, რომელი აღმოვალს უდაბნოთ,
ვითარცა რტოჲ, კუამლი საკუმეველისა, მური და გუნდრუკი ყოველთაგან მტუერთა
მენელსაცხებლეთასა? |
| 7 |
აჰა, სოლომონის სარეცელი: სამოცი ძლიერი მის გარშემოა,
ძლიერთაგან ისრაელისა. |
7 |
ასულნი იტყჳან: ესერა, აჰა, ესერა, ცხედარი სოლომონისი და
სამეოცნი ძლიერნი გარემოს მისსა ძლიერთაგან ისრაჱლისათა. |
| 8 |
თითოეულს მახვილი უპყრია, გაწვრთნილნი არიან
საბრძოლველად, გვერდზე ჰკიდია თითოეულს მახვილი ღამეული შიშის გამო. |
8 |
ყოველთა უპყრიეს მახჳლნი, წურთილნი ბრძოლასა. კაცი და
მახჳლი მისი წელთა მისთა შიშისათჳს და განკრთომისა ღამესა შინა. |
| 9 |
ტახტრევანი გაიკეთა მეფე სოლომონმა ლიბანის ძელთაგან. |
9 |
გავალაკი იქმნა მეფემან სოლომონ ძელთაგან ლიბანისათა. |
| 10 |
სვეტები მისი ვერცხლისგან შექმნა. სანიდაყვენი - ოქროსაგან, საყდარი - მეწამული
ქსოვილისაგან, შიგნიდან სიყვარულით მოქარგეს იერუსალიმის ასულებმა. |
10 |
სუეტნი შექმნნა ვეცხლისანი და კამარა მისი დრეკილი
ოქროჲსა, აღსავალი მისი - პორფირი, იატაკი მისი - ქვაფენილ, სიყუარული
ასულთაგან იერუსალიმისათა. |
| 11 |
გამოდით, ასულნო სიონისა, და იხილეთ მეფე სოლომონი
გვირგვინითურთ, რომლითაც დედამ დააგვირგვინა იგი მისი ქორწილისა და გულის
სიხარულის დღეს. |
11 |
განვედით და იხილეთ, ასულნო სიონისანო, მეფე სოლომონ გჳრგჳნითა მით, რომლითა
გჳრგჳნოსან-ყო იგი დედამან მისმან დღესა მას სიძობისა მისისასა და დღესა სიხარულისა
გულისა მისისასა. |
