| 1 |
შეიყვარეთ სამართლიანობა, ქვეყნის მსაჯულნო, შეიცანით უფალი სიკეთით და წრფელი
გულით ეძიეთ იგი.
|
1 |
შეიყუარეთ სიმართლე მსაჯულთა მაგათ ქუეყანისათა, ზრახევდით უფლისათჳს სახიერითა
და განმარტებულითა გულითა ეძიებდით მას.
|
| 2 |
რადგან იპოვნიან ისინი, რომელნიც არ გამოსცდიან მას, და
გამოეცხადება მათ, რომელთაც სწამთ მისი. |
2 |
რამეთუ გამოუჩნდების მათ, რომელნი არა ურწმუნო არიან მისა
მიმართ, |
| 3 |
რადგან მრუდე ზრახვები უფალს გვაშორებს და გამოცდა მისი
ძლიერებისა ამხელს უგუნურებას. |
3 |
რამეთუ დრკუთა გულისსიტყუათა განაშორნიან უფლისაგან,
გამო-რა-იცდებინ ძალი, ამხილებნ უგუნურთა. |
| 4 |
რადგან მზაკვარ სულში სიბრძნე ვერ შეაღწევს და ვერც
ცოდვას დამონებულ სხეულში დაივანებს. |
4 |
რამეთუ ბოროტისმოქმედსა სულსა არა შევიდეს სიბრძნე, არცა
დაიმკჳდრონ ჴორცთა შინა განკაფულთა ცოდვათა. |
| 5 |
რადგან სიბრძნის წმიდა სული მზაკვრობას გაექცევა,
განუდგება უგუნურ ზრახვებსაც და მოწევნული უსამართლობისა შერცხვება. |
5 |
რამეთუ წმიდა სული სწავლისა ევლტინ ზაკუასა და განეშორის
ზრახვათაგან უგულისჴმოთა, ემხილის, მო-რა-იწიის მის ზედა სიცრუჱ, |
| 6 |
კაცთმოყვარე სული სიბრძნეა და დაუსჯელს არ დატოვებს
მგმობელს თავისი ბაგეებით, რადგან ღმერთია მისი იდუმალი ზრახვების მოწმე,
მისი გულის მართალი მეთვალყურე და მსმენელი მისი ენისა. |
6 |
რამეთუ კაცთმოყუარე არს სული სიბრძნისა, არა უბრალო უვის
მგმობარი იგი ბაგეთაგან მისთა, რამეთუ თირკუმელთაგან მისთა მოწამე არს
ღმერთი და გული მსახურ ჭეშმარიტ, და ენა მსმენელ. |
| 7 |
რადგან ქვეყნიერება აავსო უფლის სულმა და
ყოვლისმპყრობელმა ყოველი ნათქვამი უწყის. |
7 |
რამეთუ სულმან უფლისამან აღავსო სოფელი და რომელსა
უპყრიეს ყოველი სული და ცნობა იცის ჴმისა. |
| 8 |
ამიტომაც უსამართლობის მთქმელთაგან ვერავინ დაიმალება და
არავის ასცდება მამხილებელი სამსჯავრო. |
8 |
ამისთჳსცა, რომელი იტყოდის სიცრუესა, არა ვინ დავიწყდეს,
არცა თანაწარჰჴდეს მამხილებელი სჯულისა მიერ. |
| 9 |
რადგან ზრახვანი უღვთოსი გამოიძიება და უფლის სმენამდე
ააღწევს მისი სიტყვები სამხილებლად. |
9 |
რამეთუ ზრახვათათჳს უღმრთოთა განკითხვა იყოს, რამეთუ
სიტყუანი მისნი არა ნებსით უფლისა მივიდენ მამხილებელად უსჯულოებათა მისთა, |
| 10 |
რადგან შურისმგებლის ყური ყოველთვის ისმენს და გუგუნი დრტვინვისა არ დაიფარება. |
10 |
რამეთუ ყური მოშურნეობისა მისისა ისმენს ყოველსა და
იდუმალი დრტჳნვა არა დაეფარვის, |
| 11 |
ფუჭ დრტვინვას ერიდეთ და მოეშვით ავსიტყვაობას, რადგან
ფარულად თქმულიც კი ამაოდ არ ჩაივლის და ცილისმწამებელი ბაგე სულს ჩაკლავს. |
11 |
ეკრძალენით უკუე დრტჳნვასა ურგებსა და ძჳრისსიტყუასა ერიდენით ენითა, რამეთუ თქმული
იდუმალი არა ცუდად წარვიდის, და პირი, რომელი იტყოდის ძჳრსა, მოკლის სული თჳსი. |
| 12 |
ნუ ეშურებით სიკვდილს თქვენი ცხოვრების შეცდომებით და თქვენ ხელთა ნამოქმედარით
აღსასრულს ნუ მოიახლოვებთ. |
12 |
ნუ ნატრობ სიკუდილსა ცხორებასა შენსა საცთურსა თქუენსა, ნუცა მოიტაცებთ მოსრვასა
საქმესა ჴელთა თქუენსა, |
| 13 |
რადგან სიკვდილი ღმერთს არ შეუქმნია და არც ცოცხალთა
დაღუპვით ხარობს; |
13 |
რამეთუ ღმერთმან სიკუდილი არ დაჰბადა, არცა ჰნებავს წარწყმედა ცხოველთა, |
| 14 |
რადგან არსებობისთვის შექმნა ყოველივე და მაცოცხლებელია
სამყაროს ყოველი ქმნილება; არ არის მათ შორის დამღუპველი წამალი და არც
ჯოჯოხეთის სუფევაა დედამიწაზე. |
14 |
რამეთუ დაჰბადა საყოფლად ყოველი და ცხოვრება შესაქმე სოფლისა. და არა არს მას შინა
წამალი მომსრველი, არცა ჯოჯოხეთისა სუფევა ქუეყანასა ზედა, |
| 15 |
რადგან უკვდავია სამართლიანობა, |
15 |
რამეთუ სიმართლე მარადის უკუდავ არს. |
| 16 |
უღვთოებმა ხელებითაც და სიტყვებითაც მოუხმეს სიკვდილს და,
მასთან დამოყვრებულნი, დაიშრიტნენ, აღთქმა დაუდვეს მას, რადგან ღირსნი
არიან მის კერძად იქცნენ. |
16 |
უღმრთოთა ჴელითა და სიტყჳთა მოჰჴადეს სიკუდილსა და მეგობრად შეჰრაცხეს იგი და დღეს
ნაძლევი დაიდვეს მის თანა, რამეთუ ღირს არიან ნაწილად მისა ყოფად. |
