| 1 |
მოუხმო ტობიამ რაფაელს და უთხრა:
|
1 |
მაშინ მოხადა ტობია რაფაელსა, ჰრქუა მას: ძმაო აზარია, გევედრები, რათა მისმინო.
|
| |
|
2 |
თუცა დაგემონო შენ, არცა იგი არს სასყიდელი შენი. |
| 2 |
ყაზარია, ძმაო, წაიყოლე თან მსახური ბიჭი და ორი აქლემი
და გაემგზავრე მიდიის რაგეში გაბაელთან და წამოიღე ვერცხლი, და ისიც
მოიწვიე ქორწილში. |
3 |
წარიბენ ამიერ ორნი აქლემნი და ოთხნი მონანი და წარვედ
რაგად გაბაელისასა [!] და მიეც მას ჴელით-წერილი ესე, და მიიღე მისგან
ვეცხლი იგი და მოიყვანე იგიცა შენ თანა ქორწილსა ამას. |
| |
|
4 |
შენ იცი, რამეთუ რაცხდეს მამა ჩემი დღეთა და, უკუეთუ
ვყოვნოთ და დავაკლოთ დღე ერთ ოდენ, შეწუხნეს მამა ჩემი. |
| 3 |
რადგან დამაფიცა რაღუელმა, არ წავიდე. |
5 |
ჰრაგუელ ფუცა არა განტევება ჩემი ათოთხმეტ დღე, რათა
ვიყოფოდი მე მათ თანა და ვერ ჴელ-მეწიფების შეურაცხ-ყოფად ფიცი მისი. |
| 4 |
მამაჩემი კი ითვლის დღეებს და, თუ დიდხანს დავყოვნდები,
დიდად შეწუხდება. |
|
|
| 5 |
გაემგზავრა რაფაელი, მივიდა გაბაელთან და მისცა მას
ხერწერილი. მან კი გამოიტანა დაბეჭდილი ქისა და ჩააბარა მას. |
6 |
მაშინ წარემართა რაფაელ და მონანი იგი მის თანა რაგად და მივიდეს გაბაელისა. და
წარვიდა ხუჟიკეთს და პოვა რაგოელ და დაადგრეს მუნ. და მისცა რაფაელ ჴელით-წერილი
იგი გაბაელს და მოუღო მას ვეცხლი იგი ყოველი.
|
| |
|
7 |
აუწყა მას ტობიასთჳს, ძისა ტობისა, ვითარმედ მოიყვანა მან
ცოლად ასული რაგუელისი. |
| 6 |
განთიადზე დაადგნენ ორივენი გზას და მივიდნენ ქორწილში.
აკურთხეს მათ ტობია და მისი ცოლი. |
8 |
და არს იგი მუნ და ხადეს მასცა ქორწილსა მას, და მოვიდა
იგიცა. და აღდგა ტობია და გაგაელ ამბორს-უყო. და გაბაელ იტირა და
აკურთხევდა ღმერთსა. |
| |
|
9 |
და ჰრქუა: ღმერთმან ისრაჱლისამან გაკურთხოს შენ, რამეთუ
ძე ხარ. კაცისა კეთილისა და მოშიში ღმრთისა და მოწყალების-მქნელისა. |
| |
|
10 |
და კურთხეულ იყოს მამა-დედა შენი და ცოლი შენი. |
| |
|
11 |
და იხილოთ თქუენ შვილნი თქუენნი და შვილისშვილნი თქუენნი
ვიდრე მესამე და მეოთხე ნათესავამდე და თესლი თქუენი კურთხეულ იყოს
ღმრთისაგან ისრაჱლისა, რომელი უფალ არს უკუნითი უკუნისამდე. |
| |
|
12 |
და ყოველთა თქუეს ამენი და მივიდეს პურობად, არამედ
შიშითა უფლისათა ყვეს ქორწილი იგი. |
