| 1 |
უფლის მოშიში ასე მოიქცევა და მტკიცე რჯულით მოიხვეჭს მას.
|
|
|
| 2 |
დედასავით მიეგებება მას და სიჭაბუკის ცოლივით მიიღებს. |
|
|
| 3 |
გამოკვებავს მას გონების პურით და სიბრძნის წყაროს
შეასმევს. |
|
|
| 4 |
მისით განმტკიცდება და აღარ შეირყევა, მიეკვრება მას და
აღარ შერცხვება. |
|
|
| 5 |
აამაღლებს მის მახლობლებზე და გაუხსნის ბაგეს შეკრებილთა
შორის. |
|
|
| 6 |
სიხარულისა და შვების გვირგვინს აპოვნინებს და საუკუნო
სახელს დაუმკვიდრებს. |
|
|
| 7 |
ვერ მისწვდებიან მას უგუნურნი და ვერც ცოდვილნი იხილავენ. |
|
|
| 8 |
შორსაა იგი ამპარტავანთაგან და ცრუნი ვერ შეიცნობენ. |
|
|
| 9 |
უამურია ქება ცოდვილის პირით, რადგან უფლისაგან როდია
მოვლენილი. |
|
|
| 10 |
რადგან ქება სიბრძნით ითქმის და უფალი კეთილად წარმართავს მას. |
|
|
| 11 |
ნუ იტყვი, უფლის განგებით განვდექიო, რადგან ის თავის საძულველს არ გააკეთებს.
|
|
|
| 12 |
ნუ იტყვი ღმერთმა შემაცდინაო, რადგან არ სჭირდება მას ცოდვილი კაცი. |
|
|
| 13 |
ყოველივე სისაძაგლე შეიძულა უფალმა და არც მისთა მოშიშთა
უნდა უყვარდეთ. |
|
|
| 14 |
მან დასაბამიდანვე შექმნა ადამიანი და მისი ხელის ანაბარა
დატოვა. |
|
|
| 15 |
თუ მოისურვებ, დაიცავ მცნებებს და კეთილი რწმენით
მოიქცევი. |
|
|
| 16 |
მან დაგიდო წინ ცეცხლი და წყალი და, საითკენაც გენებოს,
იქით გაიწოდე ხელი. |
|
|
| 17 |
ადამიანის წინაშეა სიცოცხლე და სიკვდილი და, რომელსაც
მოისურვებს ის მიეცემა. |
|
|
| 18 |
რადგან დიდია სიბრძნე უფლისა, ძლიერია მისი მეუფება და
ყოველივეს ხედავს. |
|
|
| 19 |
მისი თვალი მოშიშებს დაჰყურებს და იცის მან ყოველი საქმე
კაცისა. |
|
|
| 20 |
ურჯულოება არავისთვის დაუდგენია მას მცნებად და არც
არავისთვის მიუცია უფლება ცოდვის ჩადენისა. |
|
|
